Volgens mij is dat
precies het juiste woord voor het Zweedse voorzitterschap. Het was een voorzitterschap van de overgang van het ene verdrag – het Verdrag van Nice, dat volledig onuitvoerbaar is gebleken – n
aar het Verdrag van Lissabon, dat overladen is met verwachtingen, waarvan ik overigens denk dat di
e niet allemaal uit zullen komen. Ook het Verdrag van Lissabon kan tenslotte niet het einde zijn van de institutionele ontwikkeli
...[+++]ng van Europa.
Elle a été une Présidence de transition d’un traité, le traité de Nice, qui s’est avéré totalement impraticable, au traité de Lisbonne, vis-à-vis duquel les attentes sont grandes et dont certaines, à mes yeux, ne pourront pas être rencontrées, dans la mesure où le traité de Lisbonne peut signifier la fin du développement institutionnel en Europe.