Vertaling van "men de eerste termijn laten " (Nederlands → Frans) :

5.2 Daar staat tegenover dat men rekening moet houden met het feit dat de eiser de stukken van zijn dossier mogelijk niet bezorgt op het ogenblik dat het tijdpad voor de uitwisseling van de conclusies wordt vastgesteld. Eventueel moet men de eerste termijn laten samenvallen met die welke aan de eiser wordt opgelegd om zijn conclusies over te leggen.
5.2. Par contre il convient de prendre en compte l'éventuelle non communication par le demandeur des pièces de son dossier lors de la fixation du calendrier d'échange des conclusions et le cas échéant fixer comme premier délai celui imposé au demandeur pour communiquer ses conclusions.

In de eerste fase zou men op korte termijn de bestaande infrastructuur benutten.
Dans un premier temps, à brève échéance, on aurait exploité l'infrastructure existante.

Een ander lid meent dat als men in een termijn voorziet, het volstaat dat de persoon die regularisatie aanvraagt een onvolledig dossier indient, precies om de gestelde termijn te laten verstrijken en daardoor automatisch geregulariseerd te worden.
Un autre membre estime que si l'on prévoit un délai, il suffit que la personne qui demande la régularisation introduise un dossier incomplet, dans le but précis de voir le délai prévu expiré et être ainsi automatiquement régularisé.

Dus hier heeft men een eerste merkwaardigheid : bij niet-betalen van de bijdragen binnen de termijn, wordt de mogelijkheid van een algemeen opzet niet weerhouden, en bij het niet-versturen van de vereiste documenten binnen de termijn aan de R.S.Z., wordt een algemeen opzet wél weerhouden.
L'on se trouve donc confronté ici à quelque-chose de curieux: en cas de non-paiement des cotisations dans les délais prescrits, la possibilité d'un dol général n'est pas retenue tandis qu'elle l'est en cas de non-transmission des documents à l'ONSS dans le délai prescrit.

Als men ten eerste de eerstelijnspolitie van fundamenteel belang vindt en ten tweede de lokale overheden hierin een centrale rol wenst te laten spelen, kan men ten derde niet zeggen dat de financiering van elders moet komen.
Si l'on considère, en premier lieu, que la police de première ligne revêt une importance fondamentale et qu'en entend permettre ensuite aux autorités locales de jouer un rôle central dans ce domaine, l'on ne peut déclarer par la suite que le financement doit venir d'ailleurs.

Op de oproepingsbrief wordt wel vermeld welke documenten men moet meebrengen, maar niet dat men zich kan laten bijstaan; - de naam van de geneesheer-expert die de expertise zal uitvoeren wordt evenmin vermeld en ik heb kunnen vaststellen dat in sommige gevallen de geneesheer-expert die het medisch onderzoek in eerste aanleg heeft uitgevoerd ook de medische onderzoeken in het kader van de periodieke herziening van het vergoedingspensioen uitvoert, wat in strijd is met de SWVP-wetgeving; - de verslagen van de geneeskundige expertise blijven anomalieën vertonen: sommige handtekeningen komen niet overeen met de vermelde naam, zijn onleesbaar en onherkenbaar, terwijl ze de handtekening van de voorzitter van de GGD of die van de geneesheer-directeur vervangen; - de titel van geneesheer-directeur werd bij het koninklijk besluit van 7 oktober 2013 opgeheven, maar verschijnt nog steeds in het opschrift van de ondertekening op de protocollen.
Sur la convocation, il est précisé les documents qu'il faut amener mais il n'est pas fait mention de cette possibilité de se faire accompagner; - le nom du médecin expert qui effectuera l'expertise n'est pas non plus mentionné et j'ai pu constater que des examens médicaux ont été réalisés dans le cadre de la révision périodique de la pension de réparation accordée par le même médecin expert que celui qui avait procédé à l'examen médical en première instance. Ceci est contraire à la législation LCPR; - des rapports d'expertise médicale continuent à présenter des anomalies: des signatures ne correspondent pas au nom annoncé, sont illisibles et impossibles à identifier alors qu'elles remplacent celle du président de l'OML ou du médecin directeur; - le titre de médecin directeur n'existe plus depuis l'arrêté royal du 7 octobre 2013 et pourtant ce titre apparaît encore dans l'appellation de la signature des protocoles.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij twee vonnissen van 24 februari 2016 in zake respectievelijk M.A. en K. N'G. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de stad Namen en L.V.D. en K.D. tegen de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Sambreville, waarvan de expedities ter griffie van het Hof zijn ingekomen op 7 maart 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vragen gesteld : « Schenden de artikelen 63, 165 en 167 van het Burgerlijk Wetboek, afzonderlijk genomen of met elkaar in samenhang gelezen, in zoverre zij, naar gelang van de eraan gegeven interpretatie, het daadwerkelijke karakter van het beroep tegen de beslissing van de ambtenaar van de burgerlijke stand om de voltrekking van het huwelijk te weigeren, doen afhangen van de door de huwelijkskandidaten gekozen huwelijksdatum en/of van het bestaan van een uitstel, van twee maanden, eventueel verlengd met drie maanden, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen, zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name artikel 12 van dat laatste, waardoor het huwelijksrecht wordt belemmerd, aangezien zij die kandidaten het daadwerkelijke recht op het huwelijk ontnemen en hen ertoe verplichten om vrijwel stelselmatig opnieuw een aangifte van het huwelijk te doen, tenzij wordt beschouwd dat, waarbij zij zich bewust zijn of moeten zijn van de termijnen, ofwel (1) zij vooraf aan de procureur des Konings een verzoek tot verlenging kunnen richten, waarbij het verstrijken van de termijn van 6 maanden en 14 dagen nog voordat de beslissing tot uitstel wordt genomen of voordat de beroepstermijn van één maand is verstreken een ernstige redenen vormt, ofwel (2), indien de ambtenaar van de burgerlijke stand beslist de voltrekking van het huwelijk uit te stellen, en vanaf die datum, de termijn voor het voltrekken van het hu ...
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par deux jugements de 24 février 2016 en cause respectivement de M.A. et K. N'G. contre l'officier de l'état civil de la ville de Namur et de L.V.D. et K.D. contre l'officier de l'état civil de la commune de Sambreville, dont les expéditions sont parvenues au greffe de la Cour le 7 mars 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé les questions préjudicielles suivantes : « Les articles 63, 165 et 167 du Code civil, pris isolément ou ensemble, en ce qu'ils font dépendre, selon l'interprétation qui leur est donnée, de la date de mariage choisie par les candidats au mariage et/ou de l'existence d'une surséance, de deux mois, éventuellement prolongée de trois mois, l'effectivité du recours contre la décision de refus célébrer le mariage émanant de l'Officier de l'état civil, ne violent-ils pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme et notamment l'article 12 de cette dernière, constituant de ce fait une entrave au droit du mariage, puisque privant lesdits candidats du droit effectif au mariage et les contraignant à la réintroduction quasi systématique d'une déclaration de mariage, sauf à considérer que, conscients ou devant l'être des délais, soit (1) ils peuvent saisir en amont le Procureur du Roi d'une demande de prolongation, l'expiration du délai de 6 mois et 14 jours avant même la décision de surséance ou avant l'expiration du délai de recours d'un mois constituant des raisons graves, soit (2) qu'en cas de surséance de la célébration du mariage décidée par l'Officier de l'état civil, et depuis cette date, le délai de célébration de mariage est, à tout le moins, suspendu, jusqu'a que ce dernier accepte de célébrer le mariage, explicitement ou implicitement par absence de refus dans le délai de deux mois, ou jusqu'a ce que le juge soit saisi da ...

Het negende middel in de zaak nr. 6136 is afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 5.1 en 5.4 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, door artikel 43 van de Interneringswet 2014, omdat die bepaling de geïnterneerde de mogelijkheid zou ontzeggen om op korte termijn de rechtmatigheid van zijn detentie te laten beoordelen en zijn invrijheidstelling te bevelen indien de gevangenhouding onrechtmatig is.
Le neuvième moyen dans l'affaire n° 6136 est pris de la violation des articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec les articles 5.1 et 5.4 de la Convention européenne des droits de l'homme, par l'article 43 de la loi de 2014 sur l'internement au motif que cette disposition priverait l'interné de la possibilité de faire examiner à court terme la légalité de sa détention et d'ordonner sa libération si la détention est illégale.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vragen en rechtspleging Bij vonnis van 27 november 2014 in zake Delphine Boël tegen Jacques Boël en Z.M. Koning Albert II, in aanwezigheid van Sybille de Selys Longchamps, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 17 december 2014, heeft de Franstalige Rechtbank van eerste aanleg te Brussel de volgende prejudiciële vragen gesteld : 1. « Schendt artikel 318, § 2, van het Burgerlijk Wetboek artikel 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het een vaste termijn bepaalt die een kind ouder dan 22 jaar verbiedt om het vaderschap van de echtgenoot van zijn moeder meer dan een jaar na de ontdekking dat die niet zijn vader is, te betwisten, terwijl dat kind reeds vele jaren meerderjarig is, over een vorderingsrecht heeft beschikt om het wettelijk vaderschap te betwisten en een bezit van staat met de echtgenoot van zijn moeder heeft laten vormen ondanks zijn overtuiging dat dat bezit van staat niet overeenstemde met de biologische werkelijkheid ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet des questions préjudicielles et procédure Par jugement du 27 novembre 2014 en cause de Delphine Boël contre Jacques Boël et S.M. le Roi Albert II, en présence de Sybille de Selys Longchamps, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 17 décembre 2014, le Tribunal de première instance francophone de Bruxelles a posé les questions préjudicielles suivantes : 1. « L'article 318, § 2, du Code civil viole-t-il l'article 22 de la Constitution, lu ou non en combinaison avec l'article 8 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il fixe un délai préfix interdisant à un enfant de plus de 22 ans de contester la paternité du mari de sa mère, plus d'un an après la découverte de ce que celui-ci n'est pas son père, alors que cet enfant est majeur depuis de nombreuses années, a disposé d'un droit d'action pour contester la paternité légale et a laissé se constituer une possession d'état avec le mari de sa mère malgré sa conviction que cette possession d'état ne correspondait pas à la vérité biologique ?