Traduction de «minder vrouwen zouden kiezen » (Néerlandais → Français) :

De RSZ verklaarde zich in 2014 akkoord dat het aanbod van huishoud-/tuinhulp via ResQ geraamd wordt op 8,54 euro per uur, ervan uitgaand dat de werknemers hoofdzakelijk zouden kiezen voor huishoudhulp, en in mindere mate tuinhulp.
En 2014, l'ONSS a accepté d'évaluer les services d'entretien pour la maison et le jardin via ResQ à 8,54 euros par heure.

Meer dan 500.000 vrouwen zouden sinds het begin van het conflict iets minder dan 20 jaar geleden verkracht zijn.
Plus de 500 000 femmes auraient ainsi été violées depuis le début du conflit il y a un peu moins de 20 ans.

Als werkloze vrouwen ervoor kiezen hun precaire situatie te verlaten om naar een andere, misschien niet minder precaire over te gaan, doen ze dit omdat deze sociaal aanvaardbaarder is.
Les femmes au chômage, elles, font le choix de quitter une situation précaire pour entrer dans une autre situation, peut-être précaire également, mais plus acceptable socialement.

Door belastingmaatregelen zouden gebruikers van pesticiden ertoe moeten worden gebracht voor pesticiden te kiezen die, wat in het bijzonder de situatie in de betrokken lidstaat betreft, minder schadelijk voor het milieu zijn en ten minste voor een deel bijdragen tot een internalisering van de externe effecten van het gebruik van GBP's.
L'introduction de la taxe devrait être de nature à inciter les utilisateurs de pesticides à opter pour des pesticides moins nocifs pour l'environnement de l'État membre concerné et contribuer à internaliser, du moins en partie, les effets externes de l'utilisation des PPP.

De verdeling van de antwoorden per geslacht (figuur II-2) toont aan dat de vrouwen minder dan de mannen menen dat ze hun huidige baan zouden kunnen voortzetten tot de leeftijd van zestig jaar.
La répartition des réponses par sexe (figure II-2) indique que les femmes sont moins susceptibles que les hommes de considérer qu’elles pourraient continuer à exercer leur poste actuel jusqu’à l’âge de soixante ans.

Het derde middel in de zaak nr. 5191 en het vierde middel in de zaken nrs. 5204, 5244, 5289 en 5290 zijn afgeleid uit de schending van de individuele vrijheid, verankerd in artikel 12 van de Grondwet en in artikel 5 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, ten aanzien van de vrouwen die, door de werking van de bestreden wet, strafsancties oplopen, met inbegrip van gevangenisstraffen, wanneer zij een volledige sluier dragen op een voor het publiek toegankelijke plaats, of zouden worden beroofd van hun vrijheid om zich vrij te begeven op de openbare weg wanneer zij ervoor zouden kiezen thuis te blijven.
Le troisième moyen dans l'affaire n° 5191 et le quatrième moyen dans les affaires n 5204, 5244, 5289 et 5290 sont pris de la violation de la liberté individuelle, consacrée par l'article 12 de la Constitution et par l'article 5 de la Convention européenne des droits de l'homme, à l'égard des femmes qui, par l'effet de la loi attaquée, encourent des sanctions pénales, en ce compris des peines de prison, si elles portent un voile intégral dans un lieu accessible au public ou seraient privées de leur liberté de circuler librement sur la voie publique si elles choisissaient de rester chez elles.

F. overwegende dat veel vrouwen implantaten laten plaatsen uit schoonheidsoverwegingen en dat zelfhulpgroepen van mening zijn dat bij betere voorlichting vooraf over gevaren en gevolgen van deze ingrepen, minder vrouwen zouden kiezen voor implantaten,
F. considérant que de nombreuses femmes se font poser des implants à des fins cosmétiques et que des groupes d'auto-aide affirment que moins de femmes opteraient pour des implants si elles avaient disposé, avant l'intervention, d'une information plus complète sur les risques et les implications,

Het Hof van Justitie erkent de bescherming van de rechten inzake de arbeid van vrouwen, met name hun recht terug te keren naar dezelfde baan of een gelijkwaardige functie, met arbeidsvoorwaarden die voor hen niet minder gunstig zijn, alsmede van hun recht te profiteren van de verbeteringen van de arbeidsvoorwaarden waarop zij tijdens hun afwezigheid aanspraak zouden hebben kunnen maken.
La Cour de justice a reconnu le principe de la protection des droits des femmes en matière d'emploi, en particulier, pour ce qui concerne leur droit de retrouver le même emploi ou un emploi équivalent, avec des conditions de travail qui ne soient pas moins favorables, et bénéficier de toute amélioration des conditions de travail à laquelle elles auraient eu droit durant leur absence.

De verzoekende partijen uiten kritiek op de discriminatie die de aangevochten bepalingen zouden teweegbrengen tussen de ziekenhuisapothekers en de officina-apothekers, doordat zij de eerstgenoemden, evenals de laatstgenoemden, zouden toestaan geneesmiddelen te verstrekken aan personen die in rusthuizen verblijven en aan de andere in die bepalingen bedoelde personen, terwijl, in tegenstelling met de laatstgenoemden, de eerstgenoemden, die minder hoge prijzen toepassen, ten aanzien van de werkingskosten van de apotheek, een financiële tegemoetkoming van de overheid zouden krijgen, niet aan de B.T.W. zouden zijn onderworpen en de geneesmiddelen zouden kunnen kiezen die zij willen verstrekken; de in het geding zijnde bepalingen zouden aldus een concurrentievervalsing veroorzaken die in strijd is zowel met het recht om zijn apotheker vrij te kiezen, dat is vastgelegd in de gecoördineerde wetten op de ziekte- en invaliditeitsverzekering, als met het beginsel van de beperking van de concentratie van officina's op een bepaald grondgebied, en zulks ten nadele van de officina's die in de nabijheid van ziekenhuisapotheken gevestigd zijn; die concurrentievervalsing zou niet kunnen worden verantwoord, noch door de doelstelling van volksgezondheid, die is vervat in artikel 6 van de wet van 25 maart 1964 op de geneesmiddelen (gewijzigd bij de aangevochten wet) maar die de Koning niet gemachtigd was na te streven krachtens de wet van 26 juli 1996, noch door de financiële doelstelling het aandeel van de overheid in de financiering van de ziekte- en invaliditeitsverzekering te verminderen, vermits de in het geding zijnde maatregel het niet mogelijk maakt een dergelijke doelstelling te verwezenlijken.
Les requérants critiquent la discrimination que les dispositions attaquées créeraient entre les pharmaciens hospitaliers et les pharmaciens d'officine en ce qu'elles permettent aux premiers de délivrer, comme les seconds, des médicaments aux personnes hébergées en maison de repos et aux autres personnes visées par ces dispositions, alors qu'à l'inverse des seconds, les premiers, pratiquant des prix moins élevés, bénéficieraient, quant aux frais de fonctionnement de la pharmacie, d'une intervention financière des pouvoirs publics, ne seraient pas soumis à la T.V. A. et pourraient sélectionner les médicaments qu'ils acceptent de délivrer; les dispositions en cause créeraient ainsi une distorsion de concurrence, contraire tant au droit de choisir librement son pharmacien, consacré par les lois coordonnées sur l'assurance maladie-invalidité, qu'au principe d'une limitation de la concentration des officines sur un territoire déterminé, et ce, au détriment des officines situées à proximité des pharmacies hospitalières; cette distorsion de concurrence ne pourrait être justifiée ni par l'objectif de santé publique qui est celui de l'article 6 de la loi du 25 mars 1964 sur les médicaments (modifié par la loi attaquée) mais que le Roi n'était pas habilité à poursuivre en vertu de la loi du 26 juillet 1996, ni par l'objectif financier de réduction de la part des pouvoirs publics dans le financement de l'assurance maladie-invalidité, puisque la mesure en cause ne permet pas d'atteindre un tel objectif.