Traduction de «misdrijf de straf mag echter » (Néerlandais → Français) :

« De zaken vermeld in het 1º en het 2º maken het voorwerp uit van het misdrijf waarvan sprake is in die bepalingen, in de zin van artikel 42, 1º, en worden verbeurdverklaard, ook wanneer zij geen eigendom zijn van de veroordeelde. Die straf mag echter geen afbreuk doen aan de rechten van derden op de goederen die verbeurd kunnen worden verklaard.
« Les choses visées aux 1º et 2º constituent l'objet de l'infraction couverte par ces dispositions, au sens de l'article 42, 1º, et seront confisquées, même si la propriété n'en appartient pas au condamné, sans que cette confiscation puisse cependant porter préjudice aux droits des tiers sur les biens susceptibles de faire l'objet de la confiscation.

Art. 33. De persoon die binnen drie jaar na een veroordeling voor een misdrijf bedoeld in artikel 31, opnieuw een misdrijf begaat bedoeld in artikel 31, kan met een gevangenisstraf worden gestraft, en met een geldboete die het dubbel bedraagt van de maximale boete of gevangenisstraf vastgesteld voor het laatst gepleegde misdrijf, of met slecht één van die straffen alleen. De straf mag echter niet minder bedragen dan 200 euro of vijftien dagen gevangenisstraf.
Art. 193. Celui qui, dans un délai de trois ans après une condamnation pour une infraction visée à l'article 31, commet une nouvelle infraction visée à l'article 31, est passible d'une peine d'emprisonnement et d'une amende égale au double du maximum de ce qui est prévu pour la dernière infraction commise, ou de l'une de ces peines seulement, sans être inférieure à 200 euros ou à quinze jours d'emprisonnement.

« Art. 23. De persoon die binnen drie jaar na een veroordeling voor een misdrijf tegen de wetten, ordonnanties en voorschriften van de Europese Unie bedoeld in artikel 2, opnieuw een misdrijf begaat tegen dezelfde wetten, ordonnanties of voorschriften van de Europese Unie of tegen andere wetten, ordonnanties of voorschriften van de Europese Unie bedoeld in artikel 2, kan met een gevangenisstraf worden gestraft, of met een geldboete die het dubbel bedraagt van de maximale boete of gevangenisstraf vastgesteld voor het laatst gepleegde misdrijf. De straf mag echter niet minder bedragen dan 25 euro of vijftien dagen gevangenisstraf».
« Art. 23. Celui qui, dans un délai de trois ans après une condamnation pour une infraction aux lois, ordonnances et règlementations de l'Union européenne visées à l'article 2, commet une nouvelle infraction sanctionnée soit par les mêmes lois, les mêmes ordonnances ou les mêmes Règlementations de l'Union européenne, soit par d'autres lois, ordonnances ou règlementations de l'Union européenne visées à l'article 2, pourra être puni d'une peine d'emprisonnement ou d'une amende égale au double du maximum de ce qui est prévu pour la dernière infraction commise, sans être inférieure à 25 euros ou à quinze jours d'emprisonnement».

Men mag echter de bewijsvoering van het morele bestanddeel van een misdrijf niet verwarren met de beschrijving van de inhoud van dit bestanddeel (5) Uit het feit dat de wetgever de woorden « of moesten kennen » toch gehandhaafd heeft en uit een aantal zinsneden in de parlementaire voorbereiding die onverenigbaar kunnen lijken met de eis van een effectieve kennis (6), leiden die auteurs af dat de wetgever de strafrechter ertoe heeft willen aanzetten het bestaan van het opzettelijke bestanddeel af te leiden uit een eventuele nalatigheid in het gebruik van informatie of van middelen om deze informatie te vergaren.
Or, le mode de preuve de l'élément moral d'un délit n'est pas à confondre avec la description de la portée de cet élément (5). Du fait que le législateur a quand même maintenu les mots « ou devaient en connaître », et de certains passages dans les travaux préparatoires qui peuvent sembler incompatibles avec l'exigence d'une connaissance effective (6), ils déduisent que le législateur a voulu inviter le juge pénal à déduire l'existence de l'élément intentionnel d'une éventuelle négligence dans l'utilisation d'informations ou de moyens permettant de recueillir ces informations.

Het is de vraag of de straf die wordt uitgesproken tegen de mensen die de materiële middelen leveren voor het plegen van een terroristisch misdrijf, strenger mag zijn dan de straf die van toepassing is op de uiteindelijke uitvoering van dat misdrijf.
La question est de savoir si la peine qui s'applique aux personnes qui fournissent des moyens matériels en vue de la commission d'une infraction terroriste peut être supérieure à celle applicable à l'exécution de cette infraction.

b) de exploitant, of de persoon belast met het dagelijkse beheer indien de exploitant een rechtspersoon is, mag in België niet veroordeeld zijn bij een in kracht van gewijsde getreden gerechtelijke beslissing voor een misdrijf als bedoeld in boek II, titel VII, hoofdstukken V, VI en VII, titel VIII, hoofdstukken I, IV en VI, en titel IX, hoofdstukken I en II van het Strafwetboek, noch in het buitenland veroordeeld zijn voor een feit dat overeenstemt met een van deze misdrijfomschrijvingen, behalve indien hij uitstel van straf heeft gekregen en de veroordeelde het voordeel van het uitstel niet heeft verloren, of behalve indien de betrokkene genade heeft gekregen of een gelijkwaardige maatregel genoten heeft krachtens het recht van een andere Staat dan de Belgische of van een Lidstaat van de Europese Economische Ruimte, of hierdoor geregeld, op voorwaarde dat de regels betreffende de misdrijfomschrijving, het uitstel van de tenuitvoerlegging van de straf en de genade overeenstemmen met de door het Belgisch recht of het recht van een Lidstaat van de Europese Economische Ruimte bepaalde voorwaarden;
b) l'exploitant ou la personne chargée de la gestion journalière si l'exploitant est une personne morale ne peuvent avoir été condamnés en Belgique, par une décision judiciaire coulée en force de chose jugée pour une infraction qualifiée au livre II, titre VII, chapitres V, VI et VII, titre VIII, chapitres I , IV et VI, et titre IX, chapitres I et II, du Code pénal ou condamnés à l'étranger pour un fait correspondant à la qualification de l'une de ces infractions, sauf s'il a été sursis à l'exécution de la peine et que le condamné n'a pas perdu le bénéfice du sursis ou sauf si l'intéressé a été gracié ou a bénéficié d'une mesure équivalente en vertu du droit d'un Etat autre que celui de la Belgique ou d'un Etat membre de l'Espace économique européen ou régi par celui-ci, à condition que les règles de la qualification des infractions, du sursis à l'exécution de la peine et de la grâce correspondent aux exigences affirmées par le droit belge ou le droit d'un Etat membre de l'Espace économique européen;

Andere lidstaten lijken voorwaarden toe te voegen. In BG moet het gedrag hebben geleid tot de verrijking van de rechtspersoon, in HR moet het misdrijf in strijd zijn met de verplichtingen van de rechtspersoon en in HU mag enkel actie worden ondernomen tegen een rechtspersoon indien de rechter eerst een straf heeft opgelegd aan een natuurlijk persoon.
D'autres législations semblent imposer des conditions supplémentaires, telles que le fait que la personne morale doit s'être enrichie elle-même (BG), l’exigence selon laquelle le crime doit aller à l'encontre des devoirs de la personne morale (HR) et la règle selon laquelle une mesure ne peut être prise à l’encontre d’une personne morale que si le tribunal a précédemment prononcé une peine à l’égard d’une personne physique (HU).

Art. 23. De persoon die binnen drie jaar na een veroordeling voor een misdrijf tegen de wetten en ordonnanties bedoeld in artikel 2, opnieuw een misdrijf begaat tegen dezelfde wetten en ordonnanties of tegen andere wetten of ordonnanties bedoeld in artikel 2, kan met een gevangenisstraf worden gestraft, of met een geldboete die het dubbel bedraagt van de maximale boete of gevangenisstraf vastgesteld voor het laatst gepleegde misdrijf. De straf mag echter niet minder bedragen dan 1 000 frank of vijftien dagen gevangenisstraf.
Art. 23. Celui qui, dans un délai de trois ans après une condamnation pour une infraction aux lois et ordonnances visées a l'article 2, commet une nouvelle infraction sanctionnée soit par les mêmes lois ou les mêmes ordonnances, soit par d'autres lois ou ordonnances visées à l'article 2, pourra être puni d'une peine d'emprisonnement ou d'une amende égale au double du maximum de ce qui est prévu pour la dernière infraction commise, sans être inférieure à 1 000 francs ou à quinze jours d'emprisonnement.