Traduction de «namelijk verplichte vergoeding » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

vergoeding voor het verplicht bezorgen van grensoverschrijdende post | vergoedingen voor het verplicht bezorgen van grensoverschrijdende post | REIMS [Abbr.]
rémunération de l'obligation de distribution du courrier transfrontalier | REIMS [Abbr.]

vergoeding wegens verplichting op de plaats van arbeid en thuis te verblijven
indemnité d'astreinte sur le lieu de travail et à domicile

overeenkomst betreffende de vergoeding voor het verplicht bezorgen van grensoverschrijdende post | REIMS I [Abbr.]
accord de rémunération de l'obligation de distribution du courrier transfrontalier | REIMS I [Abbr.]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Bovendien zijn in dit verslag passagiersrechten opgenomen die in mijn ogen zeer belangrijk zijn, namelijk verplichte vergoeding bij verlies van bagage, vergoeding van een bepaald bedrag bij overlijden of letsel, en vergoeding tot 50 procent van de ticketprijs, naast volledige vergoeding van het ticket als een vervoerder een reis annuleert en zodoende niet kan voldoen aan de verplichtingen in het vervoerscontract.
Ce rapport prévoit également des droits des passagers que j’estime très importants, comme l’indemnisation obligatoire en cas de perte de bagages, le remboursement d’un certain montant en cas de décès ou de blessure physique d’un passager ainsi que le remboursement de 50 % du prix du billet, en plus du remboursement de la totalité du prix du billet, dans les cas où un opérateur annule un voyage et n’est donc pas en mesure d’honorer son contrat de transport.

Er dient overigens rekening te worden gehouden met het in beginsel forfaitaire karakter van de vergoeding voor arbeidsongevallen en met het feit dat de arbeidsongevallenwetgeving in de privésector (artikel 49 van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971) de werkgever belast met een verplichting waarin de arbeidsongevallenwetgeving in de overheidssector niet voorziet, namelijk die om een verzekering te sluiten die, hoewel zij de privéwerkgever ertoe verplicht premies te betalen, hem alleen beperkte verplichtingen oplegt ten aanzien van de werknemer, die rechtstreeks tegen de verzekeraar kan optreden.
Par ailleurs, il faut tenir compte du caractère en principe forfaitaire de l'indemnité accordée en cas d'accident du travail et du fait que la législation sur les accidents du travail dans le secteur privé (article 49 de la loi du 10 avril 1971) impose à l'employeur une obligation que la législation sur les accidents du travail dans le secteur public ne prévoit pas, à savoir celle de souscrire une assurance qui, si elle oblige l'employeur privé au paiement de primes, ne lui impose que des obligations limitées à l'égard du travailleur, lequel peut agir directement contre l'assureur.

Wat de anciënniteit betreft, past men artikel 308 alleen maar aan om rekening te houden met specifieke situaties, namelijk wanneer de verplichte uitbetaling van de vergoeding door de Belgische Staat gebeurt. Voor die gevallen is de terminologie van artikel 323bis van het Gerechtelijk Wetboek overgenomen, dat de mandaten regelt van de magistraten die een opdracht vervullen in de bij wet bepaalde gevallen.
En ce qui concerne la question de l'ancienneté, on n'a fait qu'adapter l'article 308 pour tenir compte de certaines situations particulières, à savoir celles dans lesquelles la rémunération doit être payée par l'État belge, et la terminologie de l'article 323bis du Code judiciaire réglant les mandats des magistrats chargés d'une mission dans les cas prévus par la loi.

5. wijst erop dat het gebrek aan informatievoorziening aan de passagiers een grote belemmering is voor de doeltreffende toepassing van Verordening (EG) nr. 261/2004 en Verordening (EG) nr. 1107/2006; verzoekt de Commissie om verduidelijking van de in de twee verordeningen vastgestelde verplichting om de passagiers te informeren, teneinde te garanderen dat alle passagiers, in het bijzonder passagiers in meest kwetsbare posities, tijdig begrijpelijke en nauwkeurige informatie ontvangen over hun rechten en de procedures voor het aanvragen van hulp in geval van een lange vertraging en/of annulering, waaronder het recht om te kiezen tussen vergoeding van de ticketprijs, vliegen via een andere route of omboeken, alsmede over de te volgen procedures en de te benaderen contactpunten als zij ontevreden zijn of schadevergoeding willen vragen; dergelijke informatie dient uitgebreid te zijn en op een consumentvriendelijke manier te worden verstrekt op de belangrijke momenten van een reis, namelijk bij de boeking, het inchecken en instappen, en moet op het ticket worden afgedrukt;
5. invite la Commission, non sans tenir compte du fait que l'insuffisance des informations fournies aux passagers constitue un obstacle majeur à l'application effective du règlement (CE) n° 261/2004 et du règlement (CE) n° 1107/2006, à clarifier l'obligation d'informer les passagers prévue dans les deux règlements afin d'assurer que les passagers, tout particulièrement les plus vulnérables, reçoivent en temps opportun des informations compréhensibles et fiables sur leurs droits et sur les procédures permettant de recevoir une assistance en cas de retard important ou d'annulation, y compris sur le droit d'opter entre un remboursement du prix du billet, un réacheminement et une nouvelle réservation, ainsi que sur les procédures et les points de contact en cas d'insatisfaction ou de demande de compensation; estime que ces informations doivent être à la portée des consommateurs et communiquées d'une manière compréhensible à toutes les étapes-clés d'un voyage, à savoir au moment de la réservation, de l'enregistrement et de l'embarquement, et qu'elles doivent être imprimées sur les billets;

1. de uitvoering door een bij het RIZIV ingeschreven tandheelkundige van de in de artikelen 5 en 6 van de bijlage bij het koninklijk besluit van 14 september 1984 tot vaststelling van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen vermelde tandheelkundige verstrekkingen (uitgezonderd de orthodontische behandelingen en de prothesen) en van de niet door de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen vergoede verstrekkingen, namelijk de tandextracties, de pulpotomieën van melktanden, het profylactisch polijsten,.De tegemoetkoming voor de vergoedbare verstrekkingen bedoeld in de artikelen 5 en 6 van de bijlage bij het koninklijk besluit van 14 september 1984 tot vaststelling van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen is niet gedekt door de voor dit experiment vastgestelde bedragen maar wel door de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging;
1. la réalisation par un praticien de l'art dentaire inscrit à l'INAMI, des prestations dentaires mentionnées aux articles 5 et 6 de l'annexe à l'arrêté royal du 14 septembre 1984 établissant la nomenclature des prestations de santé (à l'exception des traitements orthodontiques et des prothèses) et des prestations non remboursées par l'assurance soins de santé et indemnités obligatoire, notamment les extractions dentaires, les pulpotonies de dents de lait, le polissage prophylactique,.La prise en charge des prestations remboursables mentionnées aux articles 5 et 6 de l'annexe à l'arrêté royal du 14 septembre 1984 établissant la nomenclature des prestations de santé n'est pas couverte par les montants prévus pour la présente expérience mais bien par l'assurance obligatoire soins de santé;

« Is artikel 11bis van de Sociale Documentenwet, ingevoegd bij artikel 30 van de Programmawet van 6 juli 1989 in het koninklijk besluit nr. 5 van 23 oktober 1978 zoals deze bepaling toepasselijk was vóór 1 april 1994, namelijk vóór de wijziging door de wet van 23 maart 1994 houdende bepaalde maatregelen op arbeidsrechtelijk vlak tegen het zwartwerk, en gelet op artikel 29, § 2, van deze wet, waardoor als overgangsbepaling artikel 11bis van kracht blijft op de feiten welke werden gepleegd vóór de datum van de inwerkingtreding van de wet van 23 maart 1994, discriminerend ten aanzien van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat het naast de strafrechtelijke sanctie sensu stricto voorzien in artikel 11 van de Sociale Documentenwet koninklijk besluit nr. 5 van 23 oktober 1978, voorziet in de veroordeling tot de betaling aan de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid van een vergoeding gelijk aan het drievoud van de bijdragen bedoeld bij artikel 38, §§ 2 en 3, van de wet van 29 juni 1981 houdende de algemene beginselen van de sociale zekerheid voor werknemers, en waarbij luidens artikel 15ter deze vergoedingen bedoeld in artikel 11bis worden vermenigvuldigd met het aantal werknemers waarvoor een inbreuk is vastgesteld, en dit in verhouding tot de situatie van elke andere beklaagde die kan worden veroordeeld op strafrechtelijk vlak, sensu stricto en tot de verplichting om de schadelijke gevolgen van het strafbaar feit te herstellen, in zoverre die bijkomende veroordeling, die als maatregel van burgerlijke aard wordt gekwalificeerd, hoewel zij niet een reëel nadeel herstelt en terwijl zij bijdraagt tot het repressieve aspect van de bepaling, niet zou kunnen vallen onder de toepassing van artikel 65 van het Strafwetboek, in het geval waarin een strengere straf zou moeten worden toegepast voor een andere overtreding, als mede van de artikelen 1, 3, 6 en 8 van de wet van 29 juni 1964 ?
« L'article 11bis de la loi sur les documents sociaux, inséré par l'article 30 de la loi-programme du 6 juillet 1989 dans l'arrêté royal n° 5 du 23 octobre 1978, telle que cette disposition était applicable avant le 1 avril 1994, c'est-à-dire avant la modification apportée par la loi du 23 mars 1994 portant certaines mesures sur le plan du droit du travail contre le travail au noir, et eu égard à l'article 29, § 2, de cette loi, en vertu duquel l'article 11bis reste d'application comme disposition transitoire aux faits commis avant la date d'entrée en vigueur de la loi du 23 mars 1994, est-il discriminatoire au regard des articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il prévoit, outre la sanction pénale stricto sensu prévue à l'article 11 de la loi sur les documents sociaux/l'arrêté royal n° 5 du 23 octobre 1978, la condamnation, d'une part, au paiement à l'Office national de sécurité sociale d'une indemnité égale au triple des cotisations prévues à l'article 38, §§ 2 et 3, de la loi du 29 juin 1981 établissant les principes généraux de la sécurité sociale des travailleurs salariés, et en vertu duquel, aux termes de l'article 15ter, lesdites indemnités visées à l'article 11bis sont multipliées par le nombre de travailleurs pour lesquels une infraction a été établie, et ce par rapport à la situation de tout autre prévenu susceptible d'être condamné sur le plan pénal stricto sensu et, d'autre part, à l'obligation de réparer les effets nuisibles du fait répréhensible, en tant que cette condamnation complémentaire, qui est qualifiée de mesure de nature civile, bien qu'elle ne répare pas un préjudice réel et alors qu'elle contribue à l'aspect répressif de la disposition, ne saurait relever du champ d'application ni de l'article 65 du Code pénal, au cas où une peine plus sévère devrait être appliquée pour une autre infraction, ni des articles 1, 3, 6 et 8 de la loi du 29 juin 1964 ?

Overwegende dat krachtens artikel 32 , lid 2 , van Verordening nr . 1009/67/EEG de fabrikant verplicht is de overgebrachte hoeveelheid suiker gedurende twaalf maanden op eigen kosten op te slaan , indien een hoeveelheid suiker is overgebracht die binnen het maximumquotum is geproduceerd , en gedurende een langere periode , indien een hoeveelheid suiker is overgebracht die boven het maximumquotum is geproduceerd ; dat niet alleen de suikerfabrikant , maar ook de suikerbieten - en suikerrietproducenten vanwege het overbrengen een extra betaling verkrijgen voor hun verkochte produkten ; dat het dan ook aanbeveling verdient , aan de suikerfabrikanten de mogelijkheid te bieden om de producenten van suikerbieten of suikerriet tot een zeker maximumbedrag te laten bijdragen in de opslagkosten ; dat voor de berekening van dit maximumbedrag kan worden uitgegaan van de over de opslagkosten bekende gegevens en van het aandeel van de suikerbietenproducent in andere gemeenschappelijke bijdragen , namelijk het bedrag van de vergoeding ter compensatie van de opslagkosten en het aandeel van de suikerbietenproducent in de produktieheffing ,
CONSIDERANT QUE LE FABRICANT EST OBLIGE EN VERTU DE L'ARTICLE 32 PARAGRAPHE 2 DU REGLEMENT NO 1009/67/CEE DE STOCKER LA QUANTITE DE SUCRE REPORTEE A SES PROPRES FRAIS, PENDANT 12 MOIS DANS LE CAS DU REPORT D'UNE QUANTITE DE SUCRE PRODUITE DANS LE CADRE DU QUOTA MAXIMUM, ET PENDANT UNE PERIODE PLUS LONGUE DANS LE CAS DU REPORT D'UNE QUANTITE DE SUCRE PRODUITE AU-DELA DU QUOTA MAXIMUM ; QUE, NON SEULEMENT LE FABRICANT DE SUCRE, MAIS AUSSI LES PRODUCTEURS DE BETTERAVES ET DE CANNES, BENEFICIENT EN RAISON DU REPORT D'UN PAIEMENT SUPPLEMENTAIRE POUR LEURS PRODUITS VENDUS ; QU'IL EST, DANS CES CONDITIONS, INDIQUE DE PREVOIR LA POSSIBILITE POUR LES FABRICANTS DE SUCRE DE FAIRE PARTICIPER LES PRODUCTEURS DE BETTERAVES OU DE CANNES AUX FRAIS DE STOCKAGE JUSQU'A CONCURRENCE D'UN MONTANT MAXIMUM ; QUE CE MONTANT MAXIMUM PEUT ETRE CALCULE A PARTIR DES DONNEES CONNUES EN CE QUI CONCERNE LES FRAIS DE STOCKAGE ET SUR LA BASE DE LA PARTICIPATION DU BETTERAVIER A D'AUTRES COTISATIONS COMMUNES A SAVOIR SUR LA BASE DU MONTANT DU REMBOURSEMENT FIXE POUR LA COMPENSATION DES FRAIS DE STOCKAGE, D'UNE PART, ET DE LA PARTICIPATION DU PRODUCTEUR DE BETTERAVES A LA COTISATION A LA PRODUCTION, D'AUTRE PART,

STEUNMAATREGELEN VAN DE STATEN/DUITSLAND (Rheinland-Pfalz) Steunmaatregel nr. NN 40/94 (ex N239/94) De Commissie heeft besloten geen bezwaar te maken op grond van de artikelen 92 en 93 van het EG-Verdrag ten aanzien van een steun die bestemd is voor een vergoeding aan landbouwers die in de periode van 1989 tot 1991 bij beschikking van de volksgezondheidsdiensten verplicht zijn om bepaalde hoeveelheden melk en vlees van de markt te nemen; deze produkten zijn namelijk verontreinigd door de voedering van de runderen met hooi waarin polychloorbifenylen voorkwamen die waren gebruikt om de touwtjes te behandelen waarmee de balen waren gebonden.
AIDES D'ETAT / ALLEMAGNE (Rhénanie-Palatinat) Aide no NN 40/94 (ex N 239/94) La Commission a décidé de ne pas émettre d'objection au regard des articles 92 et 93 du traité C.E. au sujet d'une aide destinée à indemniser les agriculteurs qui, pendant la période de 1989 à 1991, ont été obligés par disposition de l'autorité publique sanitaire à éliminer du marché certaines quantités de lait et de viande; ces produits ont en effet été contaminés par l'alimentation des bovins avec du foin contaminé par le BP utilisé pour traiter les ficelles liant les ballots.