Traduction de «opnieuw aan bestaan er namelijk helemaal geen geïsoleerde » (Néerlandais → Français) :

Tijdens de informele top van de 27 lidstaten met de Amerikaanse regering en Barack Obama in Praag kan deze discussie worden voortgezet. Ik heb er vertrouwen in dat we met de Verenigde Staten tot een gezamenlijke aanpak zullen komen, want het is beslist niet onze bedoeling Amerika en de EU tegen elkaar op te zetten. In deze tijd, en deze crisis toont dat opnieuw aan, bestaan er namelijk helemaal geen geïsoleerde economieën en is de onderlinge verbondenheid enorm. Dat betekent dat we in tijden van crisis allemaal een probleem hebben en dat we dat probleem samen moeten oplossen.
Dans le monde d’aujourd’hui, et la crise nous l’a prouvé une fois de plus, aucune économie n’est isolée.

Er is helemaal geen sprake van enige tendens om politieke families opnieuw onder te brengen in federale partijen zoals die in de meeste federale landen bestaan.
Il n'existe aucune évolution perceptible vers la (re)constitution des familles politiques au travers de partis fédéraux ainsi qu'il en existe dans la plupart des pays fédéraux.

Sarkozy en Royal doen alsof ze - net als u - geloven dat de Fransen enkel het beleid vanuit Brussel hebben afgekeurd. In werkelijkheid hebben ze echter ook het institutionele gedeelte afgewezen, dat men ons nu via een achterdeurtje opnieuw wil voorschotelen, namelijk de idee van een minister van Buitenlandse Zaken - deze minister zou ons, als hij had bestaan, allemaal bij de oorlog in Irak hebben betrokken -, de verkozen pseudo-president, de Commissie die beperkt wordt tot ambtenaren uit enkele lidstaten, het communautariseren van alle beleidsterreinen, waardoor de lidstaten geen enkel vetorecht meer hebben. Kortom, een bureaucratische, almachtige Europese superstaat.
Sarkozy comme Royal feignent de croire, comme vous-mêmes, que les Français n’ont rejeté que les politiques de Bruxelles, alors qu’ils ont rejeté également cette partie institutionnelle, que l’on veut aujourd’hui nous refiler en douce, à savoir le ministre unique des Affaires étrangères - ce ministre unique qui, s’il avait existé, nous aurait tous impliqués dans la guerre d’Irak -, le pseudo-président élu, la Commission réduite à des fonctionnaires issus de quelques États, la communautarisation de toutes les politiques, qui prive les États de tout droit de veto, bref, le super-État européen, bureaucratique et omnipotent.