Traduction de «oude wetgeving zich zouden veroordeeld zien » (Néerlandais → Français) :

Vermits het niet gewenst is dat gerechtigden die een vordering hadden ingediend onder toepassing van de oude wetgeving zich zouden veroordeeld zien tot kosten waartoe ze zich niet verwachtten, en men tevens moet vermijden in te grijpen in de hangende procedures en de rechter alle vrijheid moet laten wat betreft de interpretatie die hij wenst te geven aan de oude versie van artikel 1017, al. 2, wordt voorgesteld, in afwijking van de algemene regel van artikel 3 van het Gerechtelijk Wetboek, een specifieke bepaling in te voegen teneinde de inwerkingtreding van de nieuwe bepaling te regelen : deze zal slechts toepasselijk zijn op de procedures ingeleid na de inwerkingtreding van huidige wet » (Parl. St., Kamer, 2005-2006, DOC 51-2594/001, pp. 62-63).
Dans la mesure où il n'est pas souhaité que des bénéficiaires qui avaient introduit un recours sous l'empire de la loi ancienne se voient condamnés à des dépens auxquels ils ne s'attendaient pas, et où il faut éviter d'empiéter sur les procédures en cours et où il importe de laisser au juge saisi toute liberté quant à l'interprétation qu'il souhaite donner à l'ancienne version de l'article 1017, alinéa 2 du Code Judiciaire, il est proposé de prévoir, en dérogation à la règle générale de l'article 3 du Code Judiciaire, une disposition spécifique fixant l'entrée en vigueur de la nouvelle disposition : celle-ci ne s'appliquera qu'aux recours introduits postérieurement à l'entrée en vigueur de la présente loi » (Doc. parl., Chambre, 2005-2006, DOC 51-2594/001, pp. 62-63).

Het artikel 2 van het wetsontwerp leidt er ook toe dat de statuten van vele VZW's niet langer conform de wetgeving zullen zijn, zodat zij zich zouden genoodzaakt zien hun statuten aan te passen.
L'article 2 du projet de loi a également pour conséquence que les statuts de nombreuses ASBL ne seront plus conformes à la législation, ce qui les contraindra à adapter leurs statuts.

Bepaalde leden van de commissie hebben, naar gelang hun ethische of filosofische overtuigingen, te kennen gegeven dat ze de commissie wetgevende initiatieven zouden willen zien formuleren, de enen om het toepassingsgebied van de wet, in het bijzonder inzake de wilsverklaring of inzake de levensbeëindiging bij minderjarigen, uit te breiden, anderen om zich juist tegen deze uitbreiding te verzetten en ervoor te zorgen dat het toepassingsgebied van euthanasie in de toekomst niet ruimer wordt dan door de wetgever bedoeld bij de totstandkoming van de wet.
Certains membres de la commission ont émis, selon leurs conceptions éthiques ou philosophiques, le souhait de voir la commission proposer des initiatives législatives, les uns pour étendre le domaine d'application de la loi en particulier en ce qui concerne la déclaration anticipée ou la fin de vie des mineurs d'âge, les autres, au contraire, pour s'opposer à cette extension et pour s'assurer qu'à l'avenir le domaine d'application de l'euthanasie ne s'étende pas au delà de ce qu'était l'intention du législateur lors de l'adoption de la loi.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...
La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).

« Gelet op de Europese Richtlijn inzake het stemrecht van onderdanen van de Europese Unie bij gemeenteraadsverkiezingen, gelet op de specifieke Belgische situatie met de indeling in gemeenschappen en gewesten, gelet op de afspraken in het kader van het Sint-Michielsakkoord met betrekking tot de bevoegdheid inzake de organieke wetgeving op de plaatselijk besturen en de invloed hiervan op de federale bevoegdheid inzake de organisatie van gemeenteraadsverkiezingen, gelet op het feit dat het belangrijk is dat alle deelnemers aan de gemeenteraadsverkiezingen zouden beschikken over dezelfde rechten en plichten wanneer zij zich in eenzelfde situatie bevinden en dat bijgevolg aan alle kiezers op dezelfde wijze inspanningen moeten worden gevraagd om het actief en het passief kiesrecht te kunnen uitoefenen, is van oordeel dat de omzetting van de richtlijn behoort tot de bevoegdheid van het Vlaams Gewest, is van oordeel dat de bestaande ontwerprichtlijn onvoldoende rekening houdt met de specifieke Belgische situatie, dat de volgende elementen ontbreken : de Luxemburg-clausule, de beperking van het aantal onderdanen van andere lidstaten van de Europese Unie in een gemeenteraad voor de twee eertsvolgende gemeenteraadsverkiezingen tot maximaal één vierde, het voorbehouden van de ambten van burgermeester en schepenen aan de eigen onderdanen en het verbod om parallel te stemmen voor gemeenteraadsverkiezingen in België en in de lidstaat waarvan men de nationaliteit heeft, is van oordeel dat de Europese kiezers die geen onderdaan zijn van het Gewest waarvoor zij hun stem willen uitbrengen voor de gemeenteraadsverkiezingen op gelijke en evenwaardige wijze moeten bijdragen tot het financiële onderschragen van de plaatselijke gewestelijke, gemeenschaps- en federale structuren van de plaats waar zij wonen en verzoekt de Vlaamse regering er op toe te zien 1º dat de procedure vastgelegd in artikel 92quater van de Bijzondere Wet van 8 augustus 1980 tot hervorming der instellingen strikt wor ...
« Vu la directive européenne qui fixe les modalités du droit de vote et d'éligibilité aux élections municipales pour les citoyens de l'Union, vu la situation spécifique de la Belgique, qui est divisée en communautés et régions, vu ce qui a été convenu dans le cadre des accords de la Saint-Michel concernant la législation organique des pouvoirs locaux et l'influence de ces accords sur les compétences fédérales en matière d'organisation des élections communales, comme il est important que tous les participants aux élections communales aient des droits et des devoirs identiques quand ils se trouvent dans une situation identique et que, par conséquent, il faut demander aux électeurs les mêmes efforts pour pouvoir exercer le droit de vote et d'éligibilité, estime que la transposition de la directive relève de la compétence de la Région flamande, estime que le projet de directive actuel ne tient pas suffisamment compte de la situation spécifique à la Belgique, que les éléments suivants font défaut : la clause luxembourgeoise, la limitation à un quart maximum du nombre des ressortissants d'autres États membres de l'Union européenne dans un conseil communal pour les prochaines élections communales et les suivantes, la nécessité de réserver les fonctions de bourgmestre et d'échevins à des nationaux et l'interdiction de voter à la fois aux élections communales en Belgique et dans l'État membre dont on a la nationalité, estime que les électeurs européens qui ne sont pas ressortissants de la Région dans laquelle ils veulent émettre un vote aux élections communales doivent contribuer de manière égale et équivalente aux finances des structures locales, régionales, communautaires et fédérales de l'endroit où ils résident et demande au gouvernement de veiller 1º à ce que la procédure fixée à l'article 92quater de la loi spéciale du 8 août 1980 de réformes institutionnelles soit strictement respectée, notamment que, conformément au premier alinéa de cet article, la proposition de di ...

Wij zouden graag zien dat ze de Koreaanse regering en de president van de Republiek, zelf ter dood veroordeeld in 1981, oproepen zich eenduidig vast te leggen op afschaffing van de doodstraf, overeenkomstig het VN-besluit een moratorium af te kondigen, hun bezorgdheid kenbaar te maken over de situatie van de 59 personen die in Zuid-Korea ter dood zijn veroordeeld, waaronder een aantal politieke gevangenen, en dat ze verzoeken hun doodstraf om te zetten.
Nous souhaitons qu’ils interpellent le gouvernement coréen et le président de la République, lui–même condamné à mort en 1981, pour qu’ils s’engagent fermement sur la voie de l’abolition, décident d’un moratoire, conformément à la décision de l’ONU, et s’inquiètent de la situation des 59 condamnés à mort dans ce pays, dont certains prisonniers politiques, et qu’ils demandent que leur condamnation soit commuée.

7. maakt zich zorgen over recente ontwikkelingen die de mediavrijheid en het mediapluralisme zouden kunnen ondermijnen; verzoekt de autoriteiten met klem al het nodige te doen om deze essentiële aspecten van een democratische samenleving te verdedigen en af te zien van pogingen om direct of indirect invloed uit te oefenen op de inhoud van de berichtgeving in de nationale media; onderstreept dat een herziening van de wetgeving inzake de mediasector dringend noodzakelijk is, en is daarom verheugd over een recent voorstel voor de invoering van een publiek omroepbestel in Oekraïne; is ingenomen met de publiek gedane toezegging van de Oekraïense autoriteiten dat het wettelijke kader dat voor de oprichting van een publieke omroep nodig is, aan het eind van het jaar voltooid is; betreurt dat twee onafhankelijke tv-stations, TVi en TV5, niet langer op een aantal van de door hen gebruikte frequenties mogen uitzenden; dringt er bij de autoriteiten op aan ervoor te zorgen dat rechtszaken niet resulteren in de selectieve intrekking van uitzendfrequenties en alle besluiten of benoemingen die tot belangenverstrengelingen zouden kunnen leiden, opnieuw tegen het licht te houden;
7. se déclare préoccupé par l'évolution récente qui pourrait porter atteinte à la liberté et au pluralisme des médias; demande aux autorités de tout mettre en œuvre pour protéger ces aspects essentiels de la société démocratique et de s'abstenir de toute tentative de contrôler, directement ou indirectement, le contenu de l'information dans les médias nationaux; souligne la nécessité urgente d'une réforme de la législation régissant le secteur des médias et se félicite donc de la récente proposition visant à mettre en place un service public de radiodiffusion en Ukraine; salue également les assurances données publiquement par les autorités ukrainiennes que le cadre juridique nécessaire pour mettre en place un organisme de radiodiffusion de service public sera défini pour la fin de l'année; déplore que deux chaînes de télévision indépendantes TVi et TV5 aient été privées de certaines de leurs fréquences de radiodiffusion; invite les autorités à veiller à ce que les procédures juridiques ne débouchent pas sur le retrait sélectif des fréquences de radiodiffusion et à revoir toute décision ou nomination qui pourrait entraîner un conflit d'intérêts;

« Schendt artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, in de versie ervan die van toepassing was na de wijziging ervan bij het koninklijk besluit van 26 december 1998 (met inwerkingtreding op 1 januari 1999) en vóór de wijziging ervan bij de artikelen 55 en 56 van de programmawet van 27 april 2007, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk of in onderlinge samenhang gelezen, in zoverre het de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie zou verbreken tussen twee groepen van opdrachtgevers die oorspronkelijk onderworpen waren aan dezelfde verplichtingen die hun werden opgelegd bij artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de voormelde wet naar gelang van de keuze van de door hen aangestelde dienstverrichters die werken dienden uit te voeren bedoeld in het koninklijk besluit van 5 oktober 1978 waarbij de werkzaamheden worden vastgesteld waarop de bepalingen van artikel 30bis van toepassing zijn, waarbij de eerste groep die wordt vertegenwoordigd door de in België gevestigde opdrachtgevers die een niet in België geregistreerde buitenlandse medecontractant kiezen, te zijnen bate het voordeel van het absolute gezag van gewijsde kan aanvoeren van het arrest inzake niet-nakoming uitgesproken op 9 november 2006 door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (Jur., 2006, p. 10653), dat België heeft veroordeeld wegens schending van de verplichtingen waartoe het gehouden is krachtens het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters dat toepasbaar is in de Belgische interne rechtsorde, waarbij kan worden besloten dat artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 (onder voorbehoud evenwel van de restrictieve afwijkingsregeling bepaald in artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969) niet in overeenstemming is met het Europees recht, rekening houdend met het onderhav ...
« L'article 30bis, §§ 3 et 4, de la loi du 27 juin 1969 révisant l'arrêté-loi du 28 décembre 1944 concernant la sécurité sociale des travailleurs, dans sa version applicable après sa modification par l'arrêté royal du 26 décembre 1998 (avec effet au 1 janvier 1999) et avant sa modification par les articles 55 et 56 de la loi-programme du 27 avril 2007 viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus seuls ou en combinaison les uns avec les autres en ce qu'il créerait une rupture des principes d'égalité et de non-discrimination entre deux groupes de commettants et de maîtres d'ouvrage soumis au départ aux mêmes obligations leur imposées par l'article 30bis, §§ 3 et 4, de loi susvisée suivant le choix des prestataires de services opérés par leurs soins et appelés à exécuter des travaux visés par l'arrêté royal du 5 octobre 1978 déterminant les activités auxquelles les dispositions de l'article 30bis sont d'application, le premier groupe représenté par les commettants et maîtres d'ouvrage établis en Belgique et faisant choix d'un co-contractant étranger non enregistré en Belgique pouvant invoquer à son profit le bénéfice de l'autorité de chose jugée absolue de l'arrêt en manquement prononcé le 9 novembre 2006 par la Cour de justice des Communautés européennes (Rec., 2006, p. 10653) qui a condamné la violation par la Belgique des obligations lui incombant en vertu du principe de la libre circulation des prestataires de services consacré par les articles 49 et 50 CE applicable dans l'ordre juridique interne belge et permettant de conclure à la non-conformité au droit européen de l'article 30bis, §§ 3 et 4, de la loi du 27 juin 1969 (sous réserve, toutefois, du régime dérogatoire restrictif prévu par l'article 30bis, § 4, alinéa 4, de la loi du 27 juin 1969) compte tenu de l'élément d'extranéité présent, situation qui conduirait les représentants du premier groupe à s'exonérer, in fine, des obligations et sanctions leur imposées par l'article 30bis, §§ 3 et 4, de ...

Mijn wetgeving inzake gezondheidsclaims was het eerste stuk wetgeving waarbij deze procedure is toegepast. Voor wat we nu hier bespreken, heeft het dus geen zin naar de oude comitologieprocedure te verwijzen, want we bespreken nu de nieuwe procedure, die de doelstellingen van transparantie en betrokkenheid van het Europees Parlement verwezenlijkt, maar tegelijkertijd een snelle en praktische manier van besluitvorming in technische en wetenschappelijke kwesties mogelijk maakt. Stelt u zich voor dat we iedere keer de hele wetgevingsprocedure zouden moeten doorlopen wanneer u een besluit moet nemen over een enzym, een additief, een calorie, terwijl uiteindelijk alles zal zijn gebaseerd op de standpunten van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid, die we gezamenlijk, met wetgeving van het Parlement, precies voor dit doel in het leven hebben geroepen.
Imaginez qu’il faille passer par toute la proposition législative chaque fois que vous devez prendre une décision concernant un enzyme, un additif, une calorie, alors que tout dépendra en fin de compte de l’avis de l’Autorité européenne de sécurité des aliments que nous avons créée dans ce but précis par un acte législatif du Parlement.

Samengevat luidde artikel 119 van het oude Iraanse wetboek van strafrecht namelijk – en dit laat zien hoe hardvochtig een regering zich tegenover haar volk kan opstellen: de bij een steniging gebruikte stenen mogen niet zo groot zijn dat de veroordeelde reeds na één of twee treffers wordt gedood; ook mogen ze niet zo klein zijn dat ze niet als stenen kunnen worden aangemerkt.
La preuve du mépris qu’un gouvernement peut avoir pour son peuple réside dans l’article correspondant - l’article 119 - de l’ancien code pénal iranien, selon lequel les pierres utilisées lors des lapidations ne peuvent être suffisamment grandes pour que le condamné meure sous l’impact d’un ou deux de ces projectiles, ni trop petites au point de ne pouvoir être considérées comme des pierres.