Wanneer een arts geconfronteerd wordt met een patiënt voor wie geen curatieve behandeling meer mogelijk is, of die niet wil dat een curatieve behandeling wordt voortgezet, moet hij met zijn patiënt en de door hem aangewezen personen de verschillende bestaande mogelijkheden van palliatieve zorgverlening overwegen.
Le médecin qui traite une personne pour laquelle aucun traitement curatif n'est envisageable, ou une personne qui refuse la poursuite d'un traitement curatif, doit envisager avec son patient et avec les personnes que celui-ci désigne, les différentes possibilités de prise en charge palliative existantes.
