Traduction de «raad het parlementsvoorstel volstaat echter » (Néerlandais → Français) :

Voor de referendarissen bij het Hof van Cassatie volstaat echter, net zoals voor de magistraten bij de Raad van State (de staatsraden, de auditeurs, de referendarissen en de adjunct-referendarissen) en de referendarissen bij het Grondwettelijk Hof, een beroepservaring van vijf jaar (cf. artt. 187, § 2, 1º, en 190, § 2, 2º, van het Gerechtelijk Wetboek).
Pour les référendaires près la Cour de cassation, tout comme pour les magistrats du Conseil d'État (les conseillers d'État, les auditeurs, les référendaires et les référendaires adjoints) et pour les référendaires à la Cour constitutionnelle, une expérience professionnelle de cinq ans est suffisante (cf. art. 187, § 2, 1º, et 190, § 2, 2º, du Code judiciaire).

Voor de referendarissen bij het Hof van Cassatie volstaat echter, net zoals voor de magistraten bij de Raad van State (de staatsraden, de auditeurs, de referendarissen en de adjunct-referendarissen) en de referendarissen bij het Grondwettelijk Hof, een beroepservaring van vijf jaar (cf. de artikelen 187, § 2, 1º en 190, § 2, 2º, van het Gerechtelijk Wetboek).
Pour les référendaires près la Cour de cassation, tout comme pour les magistrats du Conseil d'État (les conseillers, les auditeurs, les référendaires et les référendaires adjoints) et pour les référendaires à la Cour constitutionnelle, une expérience professionnelle de 5 ans est suffisante (cf. les articles 187, § 2, 1º et 190, § 2, 2º, du Code judiciaire).

Aangezien men er vroeger echter van uitging dat onder « dagvaarding voor het gerecht » ook het « verzoekschrift voor de Raad van State » viel, zonder dat hiervoor nadere uitleg vereist was, mogen we er van uitgaan dat een interpretatieve wet volstaat.
Étant donné que l'on considérait toutefois auparavant que la « requête devant le Conseil d'État » relevait également de la « citation devant le tribunal », sans que cela nécessiterait de plus amples explications, nous pouvons considérer qu'une loi interprétative suffit.

- (PT) Het Parlement stelt voor meer middelen beschikbaar te maken en verbetert daarmee het voorstel van de Raad. Het Parlementsvoorstel volstaat echter niet om een antwoord te formuleren op de economische, sociale en ecologische uitdagingen en behoeften van de uitgebreide EU.
- (PT) Bien que la proposition du Parlement améliore celle du Conseil en termes de volume de paiements, elle ne permet pas de faire face aux besoins et aux défis économiques, sociaux et environnementaux découlant d’une Union élargie.

Dit alleen volstaat echter niet. Ik wijs daarbij met name op de onderwerpen waarover het Parlement een duidelijk standpunt inneemt dat verschilt van de standpunten van de Raad en van de regeringen van de lidstaten.
Toutefois, ce n’est pas suffisant. Je pense surtout à ces dossiers dans lesquels le Parlement a exprimé une position forte mais divergente de celle du Conseil et des gouvernements des États membres.

14. erkent dat de Raad het Parlement op verschillende wijzen raadpleegt en op de hoogte houdt over de ontwikkelingen met betrekking tot het GBVB; is echter van oordeel dat het jaarlijkse verslag van de Raad over de voornaamste aspecten en fundamentele keuzes van het GBVB dat overeenkomstig punt 43 van het IA wordt voorgelegd aan het Europees Parlement, zich beperkt tot een beschrijving van in het kader van het GBVB tot stand gekomen gemeenschappelijke standpunten, gemeenschappelijke optredens en uitvoeringsbesluiten en slechts heel weinig informatie bevat over financieringsaspecten, en dus niet volstaat voor de kwijtingsexercitie;
14. reconnaît que le Conseil a prévu différentes modalités pour consulter le Parlement européen et le tenir au fait de l'évolution de la PESC; estime cependant que le rapport annuel du Conseil sur les principaux aspects et les choix fondamentaux de la PESC, remis au Parlement en application du point 43 de l'AII, se borne à une description des positions communes, des actions communes et des décisions d'exécution adoptées dans le cadre de la PESC et ne comporte que des informations très limitées sur le volet financier, et qu'il est donc insuffisant pour l'exercice de la décharge;

Ondanks de “communautarisering” van de vervallen pijler III blijft er op institutioneel gebied echter nog steeds sprake van een uitzonderingssituatie: de strategische richtsnoeren van de wetgevende en operationele programmering worden door de Europese Raad (met eenparigheid van stemmen) vastgesteld, zonder dat het Europees Parlement hierbij wordt betrokken; het wetgevingsinitiatief op het gebied van justitiële samenwerking in strafzaken en politiële samenwerking ligt bij de Commissie of een kwart van de lidstaten (niet langer een enkele lidstaat zoals nu het geval is); de nationale parlementen krijgen een grotere rol, met name wat het toezicht op de eerbiediging van het subsidiariteitsbeginsel betreft (voor het instellen van het vroegtijdig waarschuwingssysteem volstaat een vierde van de nationale parlementen, in plaats van een derde), ter beoordeling van de invoering van het beleid van de Unie op dit gebied en het toezicht op de activiteiten van Eurojust en Europol.
La "communautarisation" de l'ex-3 pilier n'empêche pas qu'un certain particularisme institutionnel demeure: définition par le Conseil européen (par consensus) des orientations stratégiques de la programmation législative et opérationnelle, sans que le Parlement européen ne soit associé; partage de l'initiative législative entre la Commission et un quart des États membres (et non plus un seul État membre comme actuellement) dans le domaine de la coopération judiciaire en matière pénale et de la coopération policière; rôle renforcé pour les parlements nationaux, notamment quant au contrôle du respect du principe de subsidiarité (un quart des parlements nationaux pour déclencher l'alerte précoce, au lieu d'un tiers), à l'évaluation de la mise en œuvre des politiques de l'Union dans ce domaine et au contrôle de l'activité d'Eurojust et d'Europol.

Op institutioneel gebied is echter nog steeds sprake van een uitzonderingssituatie: de strategische richtsnoeren van de wetgevende en operationele programmering worden door de Europese Raad (met eenparigheid van stemmen) vastgesteld, zonder dat het Europees Parlement hierbij wordt betrokken; het wetgevingsinitiatief op het gebied van justitiële samenwerking in strafzaken en politiële samenwerking ligt bij de Commissie of een kwart van de lidstaten (niet langer een enkele lidstaat zoals nu het geval is); de nationale parlementen krijgen een grotere rol, met name wat het toezicht op de eerbiediging van het subsidiariteitsbeginsel betreft (voor het instellen van het vroegtijdig waarschuwingssysteem volstaat een vierde van de nationale parlementen, in plaats van een derde).
Ceci même si un certain particularisme institutionnel demeure: définition par le Conseil européen (par consensus) des orientations stratégiques de la programmation législative et opérationnelle, sans que le Parlement européen ne soit associé; partage de l'initiative législative entre la Commission et un quart des États membres (et non plus un seul État membre comme actuellement) dans le domaine de la coopération judiciaire en matière pénale et de la coopération policière; rôle renforcé pour les Parlements nationaux, notamment quant au contrôle du respect du principe de subsidiarité (un quart des Parlements nationaux pour déclencher l'alerte précoce, au lieu d'un tiers).