Vertaling van "raadkamer buiten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

het Gerecht beraadslaagt in raadkamer | het Hof beraadslaagt in raadkamer
la Cour délibère en chambre du conseil | le Tribunal délibère en chambre du conseil

raadkamer
chambre du conseil

raadkamer
chambre du Conseil

Het Hof beslist in raadkamer, de advocaat-generaal gehoord
La Cour décide en chambre du conseil, l'avocat général entendu.

scripts uit het hoofd leren | scripts van buiten leren | scenario's uit het hoofd leren | scenario's van buiten leren
mémoriser un scénario

specifieke paramedische technieken toepassen | specifieke paramedische technieken toepassen bij verzorging buiten het ziekenhuis | specifieke paramedische technieken toepassen bij zorg buiten het ziekenhuis
utiliser des techniques paramédicales spécifiques en soins ambulatoires

Buiten-Mongolië
Mongolie Extérieure

buiten formatie
hors cadre

ectopisch | buiten zijn normale ligging
ectopique | relatif à la situation anormale d'un organe

artistiek potentieel van performers naar boven brengen | artistiek potentieel van performers naar buiten brengen
mettre en valeur le potentiel artistique des artistes

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Een en ander heeft tot gevolg, dat iemand die door de raadkamer « buiten vervolging » wordt gesteld, de eventueel in een vroeger stadium opgelegde administratieve sancties nog wel verschuldigd kan zijn; terwijl dat niet meer het geval zal zijn wanneer de raadkamer het dossier verwijst naar de correctionele rechtbank, en de betrokkene uiteindelijk vrijgesproken wordt.
Il s'ensuit qu'une personne qui bénéficie d'un « non-lieu » en chambre du conseil reste redevable des sanctions administratives qui lui ont éventuellement été imposées à un stade antérieur, alors qu'elle n'en est plus redevable si la chambre du conseil renvoie le dossier devant le tribunal correctionnel et que la personne en question est finalement acquittée.

De emotioneel geladen problematiek van de deelname van de burgerlijke partij aan de debatten in de raadkamer over de handhaving van de voorlopige hechtenis blijft hier dus buiten beschouwing.
On n'aborde donc pas en l'occurrence la problématique très sensible de la participation de la partie civile aux débats devant la chambre du conseil concernant le maintien en détention préventive.

Op 4 april 2006 werd dit verzoek herhaald, na de definitieve buiten- vervolgingstelling door de Raadkamer van de rechtbank van eerste aanleg te Brussel.
Cette démarche a été répétée le 4 avril 2006, suite au non-lieu définitif prononcé par la Chambre du Conseil du tribunal de première instance de Bruxelles.

De correctionele raadkamers en de Kamer van Inbeschuldigingstelling zijn momenteel buiten gebruik wegens problemen met de luchtverversing.
Les chambres de conseil correctionnelles et la Chambre de Mise en accusation sont momentanément hors service à cause des problèmes avec l'aération.

« Schendt artikel 135, § 2, van het Wetboek van Strafvordering, zoals gewijzigd bij artikel 30 van de wet van 12 maart 1968 (lees : 1998) de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet van 17 februari 1994 en artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens in zoverre het, buiten het geval van artikel 539 van het Wetboek van Strafvordering, de inverdenkinggestelde niet toelaat hoger beroep in te stellen tegen een beschikking van de raadkamer waarbij hij naar de correctionele rechtbank wordt verwezen ingeval hij geen geschreven conclusies heeft neergelegd met betrekking tot de onregelmatigheden, verzuimen of nietigheden als bedoeld in artikel 131, § 1, van het Wetboek van Strafvordering, terwijl dit hoger beroep tegen de beschikkingen van de raadkamer die krachtens de artikelen 128, 129 en 130 van het Wetboek van Strafvordering zijn genomen, wel onvoorwaardelijk openstaat voor het openbaar ministerie en de burgerlijke partij ?
« L'article 135, § 2, du Code d'instruction criminelle, modifié par l'article 30 de la loi du 12 mars 1968 (lire : 1998), viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée du 17 février 1994 et l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme en tant qu'il ne permet pas à l'inculpé, en dehors du cas de l'article 539 du Code d'instruction criminelle, d'interjeter appel d'une ordonnance de la chambre du conseil qui l'a renvoyé au tribunal correctionnel s'il n'a pas déposé de conclusions écrites au sujet des irrégularités, omissions ou causes de nullité visées à l'article 131, § 1, du Code d'instruction criminelle, alors que l'appel dirigé contre les ordonnances de la chambre du conseil prises en vertu des articles 128, 129 et 130 du Code d'instruction criminelle est ouvert de manière inconditionnelle au ministère public et à la partie civile ?

« Schendt artikel 135, § 2, [van het Wetboek van Strafvordering,] zoals gewijzigd bij artikel 30 van de wet van 12 maart 1998 de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet van 17 februari 1994 en artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens in zoverre het, buiten het geval van artikel 539 van het Wetboek van Strafvordering, de inverdenkinggestelde niet toelaat een hoger beroep in te stellen tegen een beschikking van de raadkamer dat ook betrekking heeft op het feit dat tegen de inverdenkinggestelde generlei bezwaar bestaat (artikel 128 Sv) of dat de contraventionalisering kan gevraagd worden (artikel 129 Sv.), maar slechts een beroep toelaat dat beperkt is tot de onregelmatigheden, verzuimen of nietigheden als bedoeld in artikel 131, § 1, van het Wetboek van Strafvordering, terwijl dit hoger beroep tegen de beschikkingen van de raadkamer die krachtens de artikelen 128, 129 en 130 van het Wetboek van Strafvordering zijn genomen, wel volledig openstaat voor het openbaar ministerie en de burgerlijke partij ?
« L'article 135, § 2, [du Code d'instruction criminelle,] modifié par l'article 30 de la loi du 12 mars 1998, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée du 17 février 1994 et l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme en tant qu'il ne permet pas à l'inculpé, en dehors du cas de l'article 539 du Code d'instruction criminelle, d'interjeter appel d'une ordonnance de la chambre du conseil qui concerne également le fait qu'il n'existe aucune charge contre l'inculpé (article 128 du Code d'instruction criminelle) ou que la contraventionnalisation peut être demandée (article 129 du Code d'instruction criminelle), mais permet uniquement un recours qui est limité aux irrégularités, omissions ou causes de nullité visées à l'article 131, § 1, du Code d'instruction criminelle, alors que cet appel dirigé contre les ordonnances de la chambre du conseil prises en vertu des articles 128, 129 et 130 du Code d'instruction criminelle est totalement ouvert au ministère public et à la partie civile ?

« Schendt artikel 135, § 2, van het Wetboek van Strafvordering, zoals gewijzigd bij artikel 30 van de wet van 12 maart 1968 [lees : 1998] de artikelen 10 en 11 van de gecoördineerde Grondwet van 17 februari 1994 en artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens in zoverre het, buiten het geval van artikel 539 van het Wetboek van Strafvordering, de inverdenkinggestelde niet toelaat hoger beroep in te stellen tegen een beschikking van de raadkamer waarbij hij naar de correctionele rechtbank wordt verwezen ingeval hij geen geschreven conclusies heeft neergelegd met betrekking tot de onregelmatigheden, verzuimen of nietigheden als bedoeld in artikel 131, § 1, van het Wetboek van Strafvordering, terwijl dit hoger beroep tegen de beschikkingen van de raadkamer die krachtens de artikelen 128, 129 en 130 van het Wetboek van Strafvordering zijn genomen, wel onvoorwaardelijk openstaat voor het openbaar ministerie en de burgerlijke partij ?"
« L'article 135, § 2, du Code d'instruction criminelle, tel qu'il a été modifié par l'article 30 de la loi du 12 mars 1968 [lire : 1998] viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution coordonnée le 17 février 1994 et l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme en ce qu'il ne permet pas, hors le cas prévu à l'article 539 du Code d'instruction criminelle, à l'inculpé d'interjeter appel d'une ordonnance de la chambre du conseil le renvoyant devant le tribunal correctionnel s'il n'a pas déposé de conclusions écrites relatives aux irrégularités, omissions ou causes de nullité visées à l'article 131, § 1, du Code d'instruction criminelle, cependant que cette voie de recours contre les ordonnances de la chambre du conseil prises en vertu des articles 128, 129 et 130 du Code d'instruction criminelle est inconditionnellement offerte au ministère public et à la partie civile ?"

« Schendt artikel 135 van het Wetboek van Strafvordering de regels die zijn vastgesteld bij de artikelen 6 en 6bis (thans 10 en 11) van de Belgische Grondwet en bij artikel 6 van het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden in zoverre het, buiten het geval bedoeld in artikel 539 van hetzelfde Wetboek, de verdachte niet toestaat beroep in te stellen tegen een beslissing van de raadkamer waarbij hij naar de correctionele rechtbank wordt verwezen, terwijl een beroep tegen de beslissingen van de raadkamer die krachtens de artikelen 128, 129 en 130 van hetzelfde Wetboek zijn genomen, zowel voor de burgerlijke partij als voor de openbare partij mogelijk is, en terwijl dat beroep met name wordt ingesteld ten gevolge van de weigering van de raadkamer om aan de verdachte het voordeel te verlenen van de opschorting van de uitspraak van de veroordeling, een maatregel die, indien hij door het onderzoeksgerecht zou worden bevolen, een einde zou maken aan de strafvordering in geval van niet-herroeping ?
« L'article 135 du Code d'instruction criminelle viole-t-il les règles établies par les articles 6 et 6bis (actuellement 10 et 11) de la Constitution belge et par l'article 6 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales dans la mesure où, en dehors de l'hypothèse visée par l'article 539 du même Code, il ne permet pas à l'inculpé d'exercer un recours à l'encontre d'une décision de la chambre du conseil le renvoyant devant le tribunal correctionnel alors qu'un recours contre les décisions de la chambre du conseil prises en vertu des articles 128, 129 et 130 du même Code est ouvert tant à la partie civile qu'à la partie publique, et alors que ce recours est exercé notamment suite au refus de la chambre du conseil d'accorder à l'inculpé le bénéfice de la suspension du prononcé de la condamnation, mesure qui si elle était accordée par la juridiction d'instruction, mettrait un terme à l'action publique en cas de non-révocation ?

« Schendt artikel 135 van het Wetboek van Strafvordering de regels die zijn vastgesteld bij de artikelen 6 en 6bis (thans 10 en 11) van de Belgische Grondwet en bij artikel 6 van het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden in zoverre het, buiten het geval bedoeld in artikel 539 van hetzelfde Wetboek, die verdachte niet toestaat beroep in te stellen tegen een beslissing van de raadkamer waarbij hij naar de correctionele rechtbank wordt verwezen, terwijl een beroep tegen de beslissingen van de raadkamer die krachtens de artikelen 128, 129 en 130 van hetzelfde Wetboek zijn genomen, zowel voor de burgerlijke partij als voor de openbare partij mogelijk is, en terwijl dat beroep met name wordt ingesteld ten gevolge van de weigering van de raadkamer om aan de verdachte het voordeel te verlenen van de opschorting van de uitspraak van de veroordeling, een maatregel die, indien hij door het onderzoeksgerecht zou worden bevolen, een einde zou maken aan de strafvordering in geval van niet-herroeping ?
« L'article 135 du Code d'instruction criminelle viole-t-il les règles établies par les articles 6 et 6bis (actuellement 10 et 11) de la Constitution belge et par l'article 6 de la Convention européenne de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales dans la mesure où, en dehors de l'hypothèse visée par l'article 539 du même Code, il ne permet pas à l'inculpé d'exercer un recours à l'encontre d'une décision de la chambre du conseil le renvoyant devant le tribunal correctionnel alors qu'un recours contre les décisions de la chambre du conseil prises en vertu des articles 128, 129 et 130 du même Code est ouvert tant à la partie civile qu'à la partie publique, et alors que ce recours est exercé notamment suite au refus de la chambre du conseil d'accorder à l'inculpé le bénéfice de la suspension du prononcé de la condamnation, mesure qui si elle était accordée par la juridiction d'instruction, mettrait un terme à l'action publique en cas de non-révocation ?

Wij verwijzen naar de zaak-Besix waarbij de raadkamer de zaak wegens verjaring buiten vervolging heeft gesteld.
Nous faisons référence à l'affaire Besix dans laquelle la chambre du conseil a prononcé un non-lieu à cause de la prescription.