« Schendt artikel 11, § 2, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, in de v
ersie ervan die van toepassing was op het ogenblik van de feiten, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre d
e beslissing om het recht op verblijf op grond van het 1°, 2° of 3° van artikel 11,
§ 2, eerste lid, te ontnemen, enkel gedurende een beperkte
...[+++]periode kan worden genomen terwijl de beslissing om het recht op verblijf te ontnemen op grond van het 4° van hetzelfde artikel 11, § 2, eerste lid, onbeperkt in tijd kan worden genomen zelfs wanneer de betrokken vreemdeling niet de dader van de fraude is ?« L'article 11, § 2, de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers, dans sa version applicable au moment des faits, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que la décision
de retirer le droit au séjour fondée sur le point 1°, 2° ou 3° de l'article 11, § 2, alinéa 1, ne peut être prise que pendant une période limitée tandis que la décision
de retirer le droit au séjour fondée sur le point 4° du même article 11, § 2, alinéa 1, peut, même lorsque l'ét
...[+++]ranger concerné n'est pas l'auteur de la fraude, intervenir sans limite de temps ?