Vertaling van "rechtspraak in derde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

judiciële rechtspraak [ arrondissementsrechtbank | gerechtshof | kantongerecht | pachtkamer | raad van beroep | rechtbank van eerste aanleg | vredegerecht ]
juridiction judiciaire [ tribunal d'instance | tribunal de grande instance | tribunal judiciaire ]

rechtspraak
juridiction [ système juridictionnel ]

bij de huidige stand van de rechtspraak | de huidige ontwikkeling in de rechtspraak | de zich thans ontwikkelende rechtspraak | de zich thans vormende rechtspraak
jurisprudence évolutive

sociale rechtspraak [ rechtspraak in sociale aangelegenheden ]
juridiction sociale [ juridiction de sécurité sociale ]

oneigenlijke jurisdictie | oneigenlijke rechtspraak | voluntaire jurisdictie | voluntaire rechtspraak | vrijwillige rechtspraak
juridiction gracieuse

derde doorreisland | derde land van doorvoer | derde transitland
pays tiers de transit

rechtspraak
jurisprudence

College van gerechtelijk-geneeskundige rechtspraak
Collège de jurisprudence médico-légale

met eigenlijke rechtspraak belast orgaan
juridiction contentieuse

derde land
pays tiers

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

...chtsmiddel, dat niet tot rechtspraak in derde aanleg leidt. Hij is ook beter geplaatst dan de particulier om de partijen te identificeren tegen wie zijn rechtsmiddel gericht is, de partijen die best opgeroepen worden in gemeenverklaring van arrest of de punten van de betreffende beslissing die moeten worden bestreden. Het is de bedoeling dat de rechten die zijn opgenomen in het Europees Verdrag voor de rechten van de mens concrete rechten zijn en geen abstracte rechten. Het volledig openstellen van het cassatieberoep lijkt op het eerste gezicht een fundamentele waarborg voor de rechten van de rechtzoekenden, maar eigenlijk is dat een illusie. Het maakt een groot aantal onbezonnen beroepen mogelijk, die een bedreiging zijn voor de kwaliteit van het werk van het Hof. Zelfs het Europees Hof voor de rechten van de mens is geneigd dergelijke logica te steunen : het heeft geoordeeld dat het niet in strijd met artikel 6, §§ 1 en 3, c, van het Verdrag is de rechtzoekende te beletten het woord te nemen op de terechtzitting in een procedure voor de chambre criminelle van het Franse Hof van cassatie, omdat ze schriftelijk verloopt, beperkt is tot de rechtsmiddelen en uiterst technisch is. Het is ook zo dat de verplichting om een beroep te doen op een advocaat om een rechtsmiddel in te stellen niet nieuw is in ons recht. Nu reeds is het optreden van een advocaat vereist voor het instellen van cassatieberoep tegen een beslissing van de strafuitvoeringsrechtbank of tegen een beslissing van de Hoge Commissie tot bescherming van de maatschappij die de invrijheidstelling van een geïnterneerde belet. De aanvraag tot herziening van een in kracht van gewijsde gegane veroordeling is dan weer onontvankelijk indien bij het verzoekschrift geen gunstig, met redenen omkleed advies van drie advocaten gevoegd is. ...
... caractère spécifique de cette voie de recours, qui ne conduit pas à un troisième degré de juridiction. Il est aussi mieux placé que le particulier pour identifier les parties contre lesquelles son recours est dirigé, les parties qu'il convient d'appeler en déclaration d'arrêt commun ou les chefs de la décision qu'il s'agit d'attaquer. Les droits inscrits dans la Convention européenne des droits de l'homme se veulent des droits concrets, non des droits abstraits. Or, si l'ouverture totale du pourvoi paraît constituer de prime abord une garantie fondamentale des droits des justiciables, il s'agit en réalité d'un leurre. Il rend possible une multitude de recours inconsidéré, qui constituent une menace pour la qualité du travail de la Cour. La Cour européenne des droits de l'homme elle-même tend à entériner une logique de cet ordre : elle a considéré qu'il n'est pas contraire à l'article 6, §§ 1 et 3, c, de la Convention, d'empêcher le justiciable de prendre la parole dans le cadre d'une procédure devant la chambre criminelle de la Cour de cassation de France, celle-ci étant écrite, limitée aux moyens de droit et particulièrement technique. Enfin, il faut rappeler que l'obligation de recourir à un avocat pour l'introduction d'une voie de recours n'est pas une nouveauté dans notre droit. A l'heure actuelle déjà, l'intervention de l'avocat est requise pour former un pourvoi en cassation contre une décision du tribunal de l'application des peines ou contre une décision de la Commission supérieure de défense sociale faisant obstacle à une mise en liberté de l'interné. La demande en révision d'une condamnation passée en force de chose jugée, quant à elle, est irrecevable lorsque la requête n'est pas accompagnée d'un avis motivé favorable de trois avocats. ...

De advocaat kan de betrokken partij wijzen op het specifieke karakter van dat rechtsmiddel, dat niet tot rechtspraak in derde aanleg leidt.
L'avocat, par ailleurs, est à même d'attirer l'attention de la partie concernée sur le caractère spécifique de cette voie de recours, qui ne conduit pas à un troisième degré de juridiction.

23. Derhalve is een maatregel volgens welke vrouwelijke kandidaten in sectoren van de openbare dienst waarin zij ondervertegenwoordigd zijn, bij voorrang moeten worden bevorderd, verenigbaar met het gemeenschapsrecht, - wanneer hij vrouwelijke kandidaten met een gelijke kwalificatie als hun mannelijke medekandidaten niet automatisch en onvoorwaardelijk voorrang verleent, en - wanneer de sollicitaties worden onderworpen aan een objectieve beoordeling, die rekening houdt met de bijzondere persoonlijke situatie van alle kandidaten' [...]. Het begrip `openingsclausule' wordt in de rechtspraak van het HvJEU omschreven als de `clausule [...] volgens welke vrouwen niet bij voorrang moeten worden bevorderd, indien met de persoon van een mannelijke kandidaat verband houdende redenen de balans in diens voordeel doen doorslaan' [...]. De toepassing van deze rechtspraak op de opgelegde verplichting om, zonder mogelijkheid ervan af te wijken, een quotum na te leven van een derde vrouwen of mannen in een raad van bestuur zowel in het geval van een economisch overheidsbedrijf als in het geval van de Nationale Loterij, brengt het ernstige risico met zich mee dat die verplichting stuit op de principes van toelaatbaarheid van een positieve actie ten gunste van personen van een bepaald geslacht zoals het HvJEU ze duidelijk heeft gemaakt (...).
23. Il s'ensuit qu'une action qui vise à promouvoir prioritairement les candidats féminins dans les secteurs de la fonction publique où les femmes sont sous-représentées doit être considérée comme étant compatible avec le droit communautaire : - lorsqu'elle n'accorde pas de manière automatique et inconditionnelle la priorité aux candidats féminins ayant une qualification égale à celle de leurs concurrents masculins et - lorsque les candidatures font l'objet d'une appréciation objective qui tient compte des situations particulières d'ordre personnel de tous les candidats, [...] La notion de clause d'ouverture est qualifiée, dans la jurisprudence de la CJUE, comme la `clause selon laquelle les femmes ne doivent pas être promues par priorité si des motifs tenant à la personne d'un candidat masculin font pencher la balance en sa faveur' [...]. L'application de cette jurisprudence à l'obligation faite, sans possibilité d'y déroger, de respecter un quota d'un tiers de femmes ou d'hommes dans un conseil d'administration tant dans le cas d'une entreprise publique économique que de la Loterie Nationale emporte le risque sérieux de se heurter aux principes d'admissibilité d'une action positive en faveur des personnes d'un sexe déterminé tels que les a dégagés la CJUE [...].

Deze recente rechtspraak gaat in tegen een groot deel van de rechtsleer en rechtspraak waarbij algemeen wordt aanvaard dat rekeningtegoeden die openlijk voor rekening van een derde of qualitate qua worden aangehouden geen deel uitmaken van het vermogen van de tussenpersoon (10) .
Cette jurisprudence récente va à l'encontre d'une grande partie de la doctrine et de la jurisprudence, qui admettent de manière générale que les avoirs en compte qui sont détenus ouvertement pour le compte d'un tiers ou qualitate qua ne font pas partie du patrimoine de l'intermédiaire (10) .

Herziening van artikel 12, derde lid, van de Grondwet, om de Europese rechtspraak in verband met de bijstand door een advocaat vanaf het eerste verhoor na te leven (Verklaring van de wetgevende macht, zie " Belgisch Staatsblad" nr. 135, Ed. 2 van 7 mei 2010)
Révision de l'article 12, alinéa 3, de la Constitution, en vue de respecter la jurisprudence européenne en ce qui concerne l'assistance d'un avocat dès la première audition (Déclaration du pouvoir législatif, voir le " Moniteur belge" n° 135, Éd. 2 du 7 mai 2010)

Daaruit volgt dat artikel 24, derde lid, krachtens welke bepaling op de terechtzitting " geen andere middelen mogen worden aangevoerd dan die welke in het verzoekschrift of in de memories zijn uiteengezet" , verstaan dient te worden overeenkomstig de rechtspraak ontwikkeld door de afdeling Administratie van de Raad van State in verband met artikel 29, derde lid, van de APR, inzonderheid wat betreft de mogelijkheid om op de terechtzitting een middel van openbare orde aan te voeren.
Il s'ensuit que l'article 24, alinéa 3, en application duquel il ne peut être produit à l'audience " d'autres moyens que les moyens développés dans la requête ou les mémoires" , doit être compris conformément à la jurisprudence développée par la section d'administration du Conseil d'Etat au regard de l'article 29, alinéa 3, du RGP, notamment quant à la possibilité d'invoquer à l'audience un moyen d'ordre public.

Luidens een vaste rechtspraak, waarbij zowel de verwijzende rechter als de Ministerraad zich aansluiten, is de vrijwillige of gedwongen tussenkomst van een derde voor de strafgerechten op grond van voormelde artikelen derhalve niet mogelijk, behoudens afwijkende bepaling uit een bijzondere wet en wanneer de wet de strafrechter toestaat ten laste van die derde een veroordeling, een sanctie of een andere maatregel uit te spreken, omdat het beginsel van het recht van verdediging zelf in het gedrang zou komen indien het die derde niet zou zijn toegestaan hiertegen zijn verweer te laten gelden.
Conformément à une jurisprudence constante, admise tant par le juge a quo que par le Conseil des ministres, l'intervention volontaire ou forcée d'un tiers devant les juridictions pénales sur la base des articles précités n'est dès lors pas possible, sauf disposition dérogatoire d'une loi particulière et lorsque la loi autorise le juge pénal à prononcer une condamnation, une sanction ou une autre mesure à charge de ce tiers, parce que le principe même du droit de défense serait menacé si ce tiers n'était pas autorisé à faire valoir sa défense sur ce point.

Deze regeling vloeit evenwel logischerwijs voort uit artikel 31, tweede lid, tweede zin, artikel 123, eerste lid, 2°, tweede lid, 1°, en derde lid, en uit artikel 127 van de ordonnantie (vergelijk mutatis mutandis met de rechtspraak van de afdeling administratie van de Raad van State in verband met de beperking in de tijd van de bindende kracht en de verordenende waarde van ontwerpen van gewestplan onder de gelding van de wet van 29 maart 1962 houdende organisatie van de ruimtelijke ordening en van de stedenbouw : zie inzonderheid advies A. 26.110/III-9-754, gepubliceerd in Administration publique (trim.), 1980-1981, blz. 132 en volgende, alsmede de overvloedige rechtspraak die geciteerd wordt door F. HAUMONT, L'urbanisme, Région wallonne, Larcier, 1996, nrs. 104 en 105).
Toutefois, cette solution résulte logiquement de l'article 31, alinéa 2, deuxième phrase, de l'article 123, alinéa 1, 2°, et alinéa 2, 1°, et alinéa 3, et de l'article 127 de l'ordonnance (comparer, mutatis mutandis, avec la solution dégagée par la section d'administration du Conseil d'Etat à propos de la limitation dans le temps de la force obligatoire et de la valeur réglementaire des projets de plans de secteur sous l'empire de la loi du 29 mars 1962 organique de l'aménagement du territoire et de l'urbanisme : voir notamment l'avis A.26.110/III-9-754, publié in Administration publique (trim.), 1980-1981, pp. 132 et sv., ainsi que l'abondante jurisprudence citée par F. HAUMONT, L'urbanisme, Région wallonne, Larcier, 1996, n°s 104 et 105).