Traduction de «state destijds heeft » (Néerlandais → Français) :

Hiertegen rijzen dezelfde bevoegdheidsbezwaren die de Raad van State destijds heeft geformuleerd en die hiervóór in herinnering werden gebracht (zie opmerkingen 6 tot 8).
Cela soulève les mêmes objections de compétence que celles que le Conseil d'Etat avait alors formulées et qui ont été rappelées ci-dessus (voir les observations 6 à 8).

Sinds die toelage werd ingevoerd, heeft de toekenning, of veeleer de weigering ervan geleid tot betwistingen van de beslissingen die de toenmalige Chef Defensie (CHOD) destijds heeft genomen (in 2001, 2002 en 2004), en zelfs tot procedures bij de Raad van State aan toe.
Depuis la création de ladite allocation, l'octroi ou plutôt le refus de l'allocation, a mené à des contestations concernant les décisions prises par le Chef de la Défense (CHOD) de l'époque (en 2001, 2002 et 2004), jusques et y compris des procédures devant le Conseil d'État.

Wanneer de afdeling wetgeving van de Raad van State destijds geen opmerkingen heeft gemaakt over de grondwettigheid van artikel 1 § 10, W.BTW was en is het probleem naar de al dan niet verzoenbaarheid van deze bepaling met artikel 170 van de Grondwet niet relevant daar dit — in het licht van zijn Europeesrechtelijke oorsprong — moet worden teruggebracht tot de vraag naar het beginsel van de primauteit van het Europees recht op het nationaal recht.
Si la section de législation du Conseil d'État n'avait à l'époque aucune remarque à formuler concernant la constitutionnalité de l'article 1 , § 10, du Code de la TVA, la question de savoir si cette disposition est ou non compatible avec l'article 170 de la Constitution n'était et n'est pas pertinente étant donné que la question à se poser se réduit au principe de primauté du droit européen sur le droit national, puisque la disposition en question puise son origine dans le droit européen.

De tweede zin van de voormelde grondwetsbepaling heeft betrekking op de aangelegenheden die door de Koning mochten worden geregeld krachtens de gecoördineerde wetten op de Raad van State, zoals zij destijds van kracht waren (ibid., nr. 831/3, pp. 5 en 7; Parl. St., Senaat, B.Z. 1991-1992, nr. 100-48/2°, p. 3).
La seconde phrase de la disposition constitutionnelle précitée concerne les matières qui pouvaient être réglées par le Roi en vertu des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat, telles qu'elles étaient alors en vigueur (ibid., n° 831/3, pp. 5 et 7; Doc. parl., Sénat, S.E. 1991-1992, n° 100-48/2°, p. 3).

De regering heeft destijds, onder aanvoering van de spoedeisendheid, aan de Raad van State gevraagd om binnen drie dagen een advies uit te brengen over het voorontwerp dat tot de wet van 7 april 1995 heeft geleid.
L'avis du Conseil d'État sur l'avant-projet de la loi du 7 avril 1995 a été demandé dans le délai de trois jours, le gouvernement ayant invoqué l'urgence.

(8) De regering heeft destijds, onder aanvoering van de spoedeisendheid, aan de Raad van State gevraagd om binnen drie dagen een advies uit te brengen over het voorontwerp dat tot de wet van 7 april 1995 heeft geleid.
(8) L'avis du Conseil d'Ðtat sur l'avant-projet de la loi du 7 avril 1995 a ‰t‰ demand‰ dans le d‰lai de trois jours, le gouvernement ayant invoqu‰ l'urgence.

De Raad van State heeft reeds de gelegenheid gehad om dit probleem te analyseren en merkte in 1992 op dat de destijds van kracht zijnde tekst van artikel 327, § 5, onverenigbaar was met de bepalingen van de richtlijn 77/780/EEG (Parl. Stuk, Senaat, nr. 616/1 (1992-1993), pag. 263 e.v.).
Le Conseil d'État a déjà eu l'occasion d'analyser ce problème et il a observé en 1992 que le texte, en vigueur à l'époque, de l'article 327, § 5, était incompatible avec les dispositions de la directive 77/780/CEE (do c. Sénat, nº 616/1 (1992-1993), p. 263 et suiv.).

De Grondwetgever heeft bijgevolg de grondwettigheid vastgesteld niet alleen van het feit dat in de gecoördineerde wetten op de Raad van State zelf geen termijn van verjaring voor het indienen van verzoeken tot het opleggen van de dwangsom, als bedoeld in artikel 36 van die wetten, is bepaald, maar ook van de delegatie aan de Koning krachtens welke het koninklijk besluit van 2 april 1991 tot regeling van de rechtspleging voor de afdeling administratie van de Raad van State inzake de dwangsom, zoals het destijds van kracht was, werd aangenomen.
Le Constituant a dès lors établi la constitutionnalité non seulement de ce que les lois coordonnées sur le Conseil d'Etat ne fixent elles-mêmes aucun délai de prescription pour l'introduction des demandes d'astreinte visées à l'article 36 de ces lois, mais également de la délégation au Roi en vertu de laquelle a été pris l'arrêté royal du 2 avril 1991 déterminant la procédure devant la section d'administration du Conseil d'Etat en matière d'astreinte, tel qu'il était en vigueur à l'époque.

De tweede zin van de voormelde grondwetsbepaling heeft betrekking op aangelegenheden die door de Koning mochten worden geregeld krachtens de gecoördineerde wetten op de Raad van State, zoals zij destijds van kracht waren (ibid., nr. 831/3, pp. 5 en 7; Parl. St., Senaat, B.Z. 1991-1992, nr. 100-48/2°, p. 3).
La seconde phrase de la disposition constitutionnelle précitée concerne les matières qui pouvaient être réglées par le Roi en vertu des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat, telles qu'elles étaient alors en vigueur (ibid., n° 831/3, pp. 5 et 7; Doc. parl., Sénat, S.E. 1991-1992, n° 100-48/2°, p. 3).

Het Hof merkt in het bijzonder op dat het geschil dat destijds aan de Raad van State was voorgelegd en dat aanleiding heeft gegeven tot de prejudiciële vraag die bij het arrest nr. 31/96 is beslecht, eveneens betrekking had op de situatie van een geweigerde kandidaat voor een betrekking bij de diensten van een parlementaire vergadering, geval dat het Hof (B.2.2, derde alinea, van voormeld arrest) uitdrukkelijk heeft gelijkgesteld met het geval van de ambtenaren die reeds in dienst zijn bij een dergelijke vergadering.
La Cour observe notamment que le litige soumis à l'époque au Conseil d'Etat et qui a donné lieu à la question préjudicielle tranchée par l'arrêt n° 31/96 concernait déjà la situation d'un candidat malheureux à un emploi dans les services d'une assemblée parlementaire, hypothèse que la Cour (B.2.2, alinéa 3, dudit arrêt) a expressément assimilée à celle des fonctionnaires déjà en fonction auprès d'une telle assemblée.