Traduction de «state immers geoordeeld » (Néerlandais → Français) :

In zijn arrest-Petercam van 8 januari 2001 heeft de Raad van State immers geoordeeld dat de toenmalige CBF een controleorgaan is en niet in de plaats van de wetgever mag treden.
Dans son arrêt Petercam du 8 janvier 2001, le Conseil d'État a en effet estimé que la CBF de l'époque était un organe de contrôle et qu'elle ne pouvait pas se substituer au législateur.

In een arrest van 8 oktober 1997 (2) , heeft de Raad van State immers geoordeeld dat, aangezien bedelarij niet bij wet verboden is en dat een politiereglement de bedelarij alleen kan tegengaan door de maatregelen toe te passen die vereist zijn voor het handhaven van de openbare orde, veiligheid, rust en gezondheid, een verbod via een gemeentelijk reglement in verhouding dient te staan tot vastgestelde of te verwachten problemen.
Dans un arrêt du 8 octobre 1997 (2) , ce dernier a en effet jugé que la mendicité n'étant pas interdite par la loi et qu'un règlement de police ne pouvant en entraver l'exercice que par des mesures requises par le maintien de l'ordre public, de la sécurité, de la tranquillité ou de la salubrité publiques, son interdiction par la voie d'un règlement communal doit être proportionnée aux troubles constatés ou probables.

De Raad van State heeft in een recent advies, uitgebracht in verenigde kamers, immers geoordeeld dat niet de federale overheid, op grond van haar residuaire bevoegdheid, ter zake exclusief bevoegd is.
Dans un avis récent, donné en chambres réunies, le Conseil d'État a en effet jugé que l'autorité fédérale n'était pas exclusivement compétente en la matière sur la base de sa compétence résiduelle.

Het Hof zou bij dat arrest immers hebben geoordeeld dat het verantwoord was dat de overheid de terugbetaling van de kosten en erelonen van haar advocaat ten laste van de verzoekende partij wier beroep door de Raad van State is verworpen, niet kan verkrijgen.
Par l'arrêt susdit, la Cour aurait en effet jugé qu'il était justifié que l'autorité ne puisse pas obtenir le remboursement des frais et honoraires de son avocat à charge de la partie requérante dont le recours est rejeté par le Conseil d'Etat.

Het Hof van Cassatie van zijn kant heeft geoordeeld dat een rondzendbrief over de btw die een koninklijk besluit aanvult, waarvan de bepalingen een normatief karakter hebben, onwettelijk is. Een dergelijke rondzendbrief heeft immers een regelgevende draagwijdte en de minister is dus verplicht, behoudens urgentie, hem voor advies aan de afdeling wetgeving van de Raad van State voor te leggen (Cass., 4 oktober 2012, C.11.0620.F, Fiscoloog nr. 1317, blz. 6).
De son côté, la Cour de cassation a estimé illégale une circulaire en matière de TVA, qui complète un arrêté royal, dont les dispositions ont un caractère normatif, semblable circulaire ayant une portée réglementaire et le ministre étant, dès lors, tenu, hors les cas d'urgence, de la soumettre à l'avis de la section de législation du Conseil d'État (Cass., 4 octobre 2012, C.11.0620.F, Le Fiscologue n° 1317, p. 6).

Sinds de uitspraak van dat arrest heeft de wetgever immers een einde gemaakt aan de mogelijkheid om een voorziening in cassatie in te stellen tegen het arrest van de Raad van State, terwijl het Hof, in het voormelde arrest, had geoordeeld dat die extra jurisdictionele controle blijk gaf van de wil van de wetgever om de maatregel met zo veel mogelijk waarborgen te omringen.
En effet, depuis le prononcé de cet arrêt, le législateur a supprimé la possibilité d'introduire un pourvoi en cassation contre l'arrêt du Conseil d'Etat alors que, dans l'arrêt précité, la Cour avait estimé que ce contrôle juridictionnel supplémentaire manifestait la volonté du législateur d'entourer la mesure du maximum de garanties possible.

Het debat beslecht in B.4, tweede alinea, van het arrest nr. 3/96 (naar luid waarvan uit de bewoordingen van de door de Raad van State gestelde prejudiciële vragen alsook de motieven ervan blijkt dat artikel 61 van de wet van 21 december 1990 door de verwijzende rechter zo wordt geïnterpreteerd dat het de verwijzing naar artikel 25, § 2, van de wet van 13 juli 1976 insluit en naar luid waarvan noch de bewoordingen van het voormelde artikel 61, noch de parlementaire voorbereiding van die bepaling het mogelijk maken de verwijzing naar de wet van 13 juli 1976 in artikel 61 van de wet van 21 december 1990 zo te interpreteren dat zij dit artikel 25, § 2, niet insluit) is immers niet afgerond, vermits de Raad van State van mening is dat artikel 25, § 2, inderdaad is afgeschaft voor sommige officieren uit het tijdelijk kader; in een verslag over een ander beroep tot vernietiging - dat nadien door de Raad van State onontvankelijk is geoordeeld - was de auditeur van mening dat geen enkele overgangsbepaling voorziet in het behoud van de toepassing van die bepaling.
Le débat tranché par le B.4, alinéa 2, de l'arrêt n° 3/96 (selon lequel les termes des questions préjudicielles posées par le Conseil d'Etat ainsi que leurs motifs établissent que l'article 61 de la loi du 21 décembre 1990 est interprété par le juge a quo comme incluant la référence à l'article 25, § 2, de la loi du 13 juillet 1976 et selon lequel ni les termes de l'article 61 précité, ni les travaux préparatoires de cette disposition ne permettent d'interpréter la référence à la loi du 13 juillet 1976, faite par l'article 61 de la loi du 21 décembre 1990, comme n'incluant pas cet article 25, § 2) n'est en effet pas clos, le Conseil d'Etat estimant que l'article 25, § 2, a été effectivement abrogé pour certains officiers issus du cadre temporaire; dans un rapport portant sur un autre recours en annulation - jugé ensuite irrecevable par le Conseil d'Etat - l'auditeur a considéré qu'aucune disposition transitoire ne prévoit le maintien de l'application de cette disposition.

De door de verzoeker voor de Raad van State in zijn memorie met verantwoording uiteengezette overwegingen - volgens welke de auditeur in een verslag over een ander verzoekschrift tot vernietiging dan datgene dat aanleiding heeft gegeven tot de hier onderzochte prejudiciële vraag, zou hebben geoordeeld dat artikel 25, § 2, van de wet van 13 juli 1976 zou zijn afgeschaft voor sommige officieren uit het tijdelijk kader - zijn zonder pertinentie : de beslissing op grond waarvan aan het Hof de vraag wordt gesteld, vermeldt immers dat « hoewel die bepaling bij artikel 59, 5°, van de wet van 21 december 1990 houdende statuut van de kandidaat-militairen van het actief kader is opgeheven, zij niettemin op de verzoeker toepasselijk blijft door het effect van artikel 61 van die wet ».
Les considérations développées par le requérant devant le Conseil d'Etat dans son mémoire justificatif - selon lesquelles l'auditeur, dans un rapport portant sur une autre requête en annulation que celle ayant donné lieu à la question préjudicielle examinée ici, aurait estimé que l'article 25, § 2, de la loi du 13 juillet 1976 serait abrogé pour certains officiers issus du cadre temporaire - sont sans pertinence : la décision par laquelle la Cour est interrogée énonce en effet que « si cette disposition a été abrogée par l'article 59, 5°, de la loi du 21 décembre 1990 portant statut des candidats militaires du cadre actif, elle est restée applicable au requérant par l'effet de l'article 61 de cette loi ».