Traduction de «strafwetboek lijken » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

vervoer van lijken
transport des corps

Strafwetboek | Wetboek van Strafrecht | SWB [Abbr.] | WvS [Abbr.] | WvStr [Abbr.]
Code pénal | C. pén. [Abbr.] | C.P. [Abbr.]

Strafwetboek | Wetboek van Strafrecht | Sr. [Abbr.] | SWB [Abbr.] | W.v.s. [Abbr.] | W.v.Str. [Abbr.]
code pénal | CP [Abbr.]

Omschrijving: Omvat gevallen met een voorgeschiedenis van hypertensie en foci van ischemische destructie in de diepgelegen witte stof van de cerebrale hemisferen. De cerebrale cortex is doorgaans gespaard gebleven en dit contrasteert met het klinische beeld dat sterk kan lijken op dat van dementie bij de ziekte van Alzheimer.
Définition: Démence vasculaire avec antécédent d'hypertension artérielle et de foyers de destruction ischémique dans la substance blanche profonde des hémisphères cérébraux. Le cortex cérébral est habituellement indemne, ce qui tranche avec le tableau clinique qui peut être proche de celui de la démence de la maladie d'Alzheimer.

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

Militair Strafwetboek
Code pénal militaire

Strafwetboek
Code pénal

voertuig bestemd voor het vervoer van nog niet gekiste lijken
véhicule de transport de corps avant mise en bière

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Ook het College van procureurs-generaal had in een advies van 2 juli 2002 bedenkingen bij de nieuwe regeling : « de bepalingen van de artt. 418 tot 420 van het Strafwetboek lijken voldoende om het toepassingsgebied te dekken ..». , en « Er bestaat ten slotte een tegenspraak, aangezien de in het ontwerp voorziene straffen gevoelig hoger liggen dan die vastgesteld door de artikels 418 tot 420 van het Strafwetboek, hoewel ze dezelfde feiten bestraffen ».
Dans un avis du 2 juillet 2002, le Collège des procureurs généraux a, lui aussi, formulé quelques observations à propos de la nouvelle réglementation, estimant que les dispositions des articles 418 à 420 du Code pénal semblaient suffisantes pour couvrir le champ d'application et qu'il existait en fin de compte une contradiction, étant donné que les peines prévues dans le projet étaient sensiblement plus lourdes que celles prévues par les articles 418 à 420 du Code pénal, alors même qu'elles sanctionnaient les mêmes faits.

België neemt derhalve reeds de verplichting tot strafbaarstelling in acht en de regels van het Strafwetboek lijken toereikend te zijn om een passende bestraffing van deze strafbare feiten te waarborgen.
La Belgique respecte donc déjà son obligation d'incriminer et les règles du Code pénal semblent suffisantes pour assurer la répression adéquate de ces infractions.

De artikelen 218, 219 en 220 van het Sociaal Strafwetboek lijken in deze categorie thuis te horen.
Les articles 218, 219 et 220 du Code pénal social semblent appartenir à cette catégorie.

37. neemt kennis van de werkzaamheden gericht op de wijziging van het strafwetboek; merkt evenwel op dat er sinds de goedkeuring van de wijzigingen nog steeds rechtsonzekerheid in de privésector bestaat; herhaalt zijn bezorgdheid over de bepalingen van het nieuwe artikel 234 over misbruik van verantwoordelijke posities, dat nog steeds ruimte biedt voor willekeurige interpretatie; merkt op dat de meeste van deze zaken rond ambtsmisbruik zonder degelijk onderzoek massaal opnieuw ingedeeld lijken te zijn als „misbruik van een verantwoordelijke functie’, en verzoekt daarom om een onafhankelijk en grondig onderzoek naar de opnieuw ingedeelde zaken om onterechte vervolgingen die al lang aanslepen meteen te kunnen seponeren;
37. prend acte des travaux engagés pour réformer le code pénal; note cependant la persistance de l'incertitude juridique dans le secteur privé en dépit des modifications adoptées; exprime une nouvelle fois son inquiétude face aux dispositions du nouvel article 234 sur l'abus de postes à responsabilité, qui se prête toujours à des interprétations arbitraires; observe que la plupart des affaires d'abus de fonctions semblent avoir été requalifiées en bloc, sans véritable examen, d'«abus de responsabilités», et demande par conséquent la réalisation d'une analyse approfondie et indépendante des affaires requalifiées, afin que les actions ouvertes à tort de longue date soient abandonnées sur-le-champ;

35. neemt kennis van de werkzaamheden gericht op de wijziging van het strafwetboek; merkt evenwel op dat er sinds de goedkeuring van de wijzigingen nog steeds rechtsonzekerheid in de privésector bestaat; herhaalt zijn bezorgdheid over de bepalingen van het nieuwe artikel 234 over misbruik van verantwoordelijke posities, dat nog steeds ruimte biedt voor willekeurige interpretatie; merkt op dat de meeste van deze zaken rond ambtsmisbruik zonder degelijk onderzoek massaal opnieuw ingedeeld lijken te zijn als ‘misbruik van een verantwoordelijke functie’, en verzoekt daarom om een onafhankelijk en grondig onderzoek naar de opnieuw ingedeelde zaken om onterechte vervolgingen die al lang aanslepen meteen te kunnen seponeren;
35. prend acte des travaux engagés pour réformer le code pénal; note cependant la persistance de l'incertitude juridique dans le secteur privé en dépit des modifications adoptées; exprime une nouvelle fois son inquiétude face aux dispositions du nouvel article 234 sur l'abus de postes à responsabilité, qui se prête toujours à des interprétations arbitraires; observe que la plupart des affaires d'abus de fonctions semblent avoir été requalifiées en bloc, sans véritable examen, d'"abus de responsabilités", et demande par conséquent la réalisation d'une analyse approfondie et indépendante des affaires requalifiées, afin que les actions ouvertes à tort de longue date soient abandonnées sur-le-champ;

(1) Voor de slachtofferstatus komen in aanmerking : zowel de slachtoffers van mensenhandel in de zin van artikel 433quinquies van het Strafwetboek als bepaalde slachtoffers van mensensmokkel, namelijk de slachtoffers bij wie de omstandigheden inzake transport of behandeling lijken op de situatie van de slachtoffers van mensenhandel en die dus eveneens schendingen van hun fundamentele rechten ondergaan.
(1) Peuvent ainsi bénéficier du statut de victime tant les victimes de la traite des êtres humains au sens de l'article 433quinquies du Code pénal que certaines victimes du trafic d'êtres humains, à savoir celles dont les conditions de transport ou de traitement s'apparentent à des victimes de la traite et qui subissent donc elles aussi des atteintes à leurs droits fondamentaux.

Wanneer er ernstige aanwijzingen zijn dat de strafbare feiten een misdrijf uitmaken als bedoeld in artikel 90ter, §§ 2, 3 en 4, of gepleegd worden in het kader van een criminele organisatie zoals bedoeld in artikel 324bis van het Strafwetboek, en de overige middelen van onderzoek niet lijken te volstaan om de waarheid aan de dag te brengen ten aanzien van het misdrijf dat het voorwerp uitmaakt van de maatregel, kan de onderzoeksrechter, bij een met redenen omklede beschikking bevelen dat binnen de periode van een maand een zoeking in een informaticasysteem of een deel ervan of de uitbreiding van de zoeking uitgevoerd wordt met behulp van technische middelen, valse signalen, valse sleutels of valse hoedanigheden, en buiten medeweten van de eigenaar, de bezitter, de gebruiker van dit informaticasysteem of een deel ervan, teneinde :
S'il existe des indices sérieux que les faits punissables constituent une infraction visée à l'article 90ter, §§ 2, 3 et 4, ou sont commis dans le cadre d'une organisation criminelle visée à l'article 324bis du Code pénal, et si les autres moyens d'investigation ne semblent pas suffire à la manifestation de la vérité à l'égard de l'infraction qui fait l'objet de la mesure, le juge d'instruction peut ordonner, par ordonnance motivée, que la recherche dans un système informatique ou une partie de celui-ci ou l'extension de la recherche soit exécutée dans la période d'un mois, à l'aide de moyens techniques, de faux signaux, de fausses clés ou de fausses qualités et à l'insu du propriétaire, du détenteur, de l'utilisateur de ce système informatique ou d'une partie de celui-ci, afin de:

Hoewel het voorstel om, wat laatstgenoemden betreft, te voorzien in een gevangenisstraf die vijf jaar kan bedragen, naar het voorbeeld van datgene wat werd bepaald in de wet van 15 december 1980 (Parl. St., Kamer, 2004-2005, DOC 51-1559/004, p. 12), werd geweerd ten gunste van « straffen [die] enigszins lichter [zijn] » (ibid., p. 17) maar waarbij werd voorzien in « financiële sancties [die] veel zwaarder [zijn] » (ibid. ), lijken de in het geding zijnde bepalingen, die zijn ingeschreven in een wet waarvan het opschrift reeds aangeeft dat ze ertoe strekt « de strijd te versterken » tegen de erin beoogde gedragingen, in de geest van de wetgever opgevat te zijn met de bedoeling de erin strafbaar gestelde misdrijven strenger te bestraffen en zulks door in het Strafwetboek de modaliteit van de vermenigvuldiging van de geldboeten met het aantal slachtoffers in te voeren, modaliteit die is ontleend aan het arbeidsrecht (ibid., DOC 51-1560/001, p. 26), door de toepassingssfeer van bepalingen die voordien enkel de vreemde slachtoffers beschermden uit te breiden tot de Belgen (ibid., DOC 51-1559/004, pp. 35 en 43), door de toepassingssfeer van de verbeurdverklaring uit te breiden tot de onroerende goederen (Hand., Senaat, 2004-2005, nr. 3-114 van 2 juni 2005, p. 9) en door te voorzien in verzwarende omstandigheden (artikelen 433undecies en 433duodecies van het Strafwetboek; Parl. St., Kamer, 2004-2005, DOC 51-1560/001, p. 27).
Bien que la proposition de prévoir, en ce qui concerne ces derniers, une peine d'emprisonnement pouvant atteindre cinq ans, à l'instar de ce que prévoyait la loi du 15 décembre 1980 (Doc. parl., Chambre, 2004-2005, DOC 51-1559/004, p. 12), fût écartée au profit de « sanctions pénales [.] légèrement moins importantes » (ibid., p. 17) mais en prévoyant des « sanctions financières [.] beaucoup plus lourdes » (ibid. ), les dispositions en cause, inscrites dans une loi dont l'intitulé indique déjà qu'elle tend à « renforcer la lutte » contre les comportements qu'elle vise, apparaissent, dans l'esprit du législateur, comme conçues en vue de sanctionner plus sévèrement les infractions qu'elles répriment et ce, en introduisant dans le Code pénal la modalité de la multiplication des amendes par le nombre de victimes, empruntée au droit du travail (ibid., DOC 51-1560/001, p. 26), en élargissant aux Belges le champ d'application de dispositions qui, antérieurement, ne protégeaient que les victimes étrangères (ibid., DOC 51-1559/004, pp. 35 et 43), en élargissant le champ d'application de la confiscation aux biens meubles (Ann., Sénat, 2004-2005, n° 3-114 du 2 juin 2005, p. 9) et en prévoyant des circonstances aggravantes (articles 433undecies et 433duodecies du Code pénal; Doc. parl., Chambre, 2004-2005, DOC 51-1560/001, p. 27).

Te dien aanzien dient te worden vastgesteld dat de inkijkoperatie in de private plaatsen bedoeld in artikel 46quinquies van het Wetboek van strafvordering enkel mogelijk is in het geval waarin de in het geding zijnde strafbare feiten een misdrijf « uitmaken of zouden uitmaken » als bedoeld in artikel 90ter, §§ 2 tot 4, van hetzelfde Wetboek, of « gepleegd worden of zouden worden » in het kader van een criminele organisatie, gedefinieerd in artikel 324bis van het Strafwetboek, en voor zover de andere onderzoeksmiddelen niet lijken te volstaan om de waarheid aan het licht te brengen (artikel 46quinquies, § 1, eerste lid, van het Wetboek van strafvordering).
A cet égard, il convient de constater que le contrôle visuel discret dans les lieux privés visés à l'article 46quinquies du Code d'instruction criminelle n'est possible que si les faits punissables en cause « constituent ou constitueraient » une infraction visée à l'article 90ter, §§ 2 à 4, du même Code, ou « sont commis ou seraient commis » dans le cadre d'une organisation criminelle, définie à l'article 324bis du Code pénal, et pour autant que les autres moyens d'investigation ne semblent pas suffire à la manifestation de la vérité (article 46quinquies, § 1, alinéa 1, du Code d'instruction criminelle).