Vertaling van "tegen de menselijkheid jood economische " (Nederlands → Frans) :

misdaad tegen de menselijkheid jood economische steun nationaal-socialisme museum motie van het Parlement overheidssteun antisemitisme Tweede Wereldoorlog concentratiekamp
crime contre l'humanité juif soutien économique national-socialisme musée résolution du Parlement aide de l'État antisémitisme Seconde Guerre mondiale camp de concentration

archief misdaad tegen de menselijkheid jood nationaal-socialisme wetenschappelijk onderzoek motie van het Parlement bewustmaking van de burgers Tweede Wereldoorlog aansprakelijkheid van de staat bestuurlijke verantwoordelijkheid
archives crime contre l'humanité juif national-socialisme recherche scientifique résolution du Parlement sensibilisation du public Seconde Guerre mondiale responsabilité de l'État responsabilité administrative

misdaad tegen de menselijkheid jood partijfinanciering extreem rechts politieke fractie xenofobie reglement van het parlement rechten van de mens Tweede Wereldoorlog extremistische partij racisme
crime contre l'humanité juif financement des partis extrême-droite groupe politique xénophobie règlement du Parlement droits de l'homme Seconde Guerre mondiale parti extrémiste racisme

nationaal-socialisme misdaad tegen de menselijkheid jood motie van het Parlement hulde herdenkingsplechtigheid Tweede Wereldoorlog
national-socialisme crime contre l'humanité juif résolution du Parlement hommage commémoration Seconde Guerre mondiale

archief misdaad tegen de menselijkheid jood nationaal-socialisme wetenschappelijk onderzoek motie van het Parlement politieke verantwoordelijkheid Tweede Wereldoorlog aansprakelijkheid van de staat bestuurlijke verantwoordelijkheid
archives crime contre l'humanité juif national-socialisme recherche scientifique résolution du Parlement responsabilité politique Seconde Guerre mondiale responsabilité de l'État responsabilité administrative

115. herinnert eraan dat de lidstaten meer dan een derde van de mondiale wapenuitvoer voor hun rekening nemen; dringt er bij de lidstaten op aan om niet alleen de acht criteria van gemeenschappelijk standpunt 2008/944/GBVB (EU-gedragscode voor wapenuitvoer), maar ook de beginselen van het EU-beleid voor ontwikkelingssamenwerking in acht te nemen; wenst dat de bevoegdheid voor de regelgeving inzake wapenuitvoer naar de EU wordt overgeheveld; herinnert de lidstaten eraan dat ontwikkelingslanden financiële middelen in eerste instantie moeten investeren in duurzame sociale en economische ontwikkeling, democratie, mensenrechten en de rechtsstaat; dringt er bij de VV/HV en de lidstaten op aan gebruik te maken van de huidige herziening van gemeenschappelijk standpunt 2008/944/GBVB om de uitvoering en monitoring van de EU-criteria voor wapenuitvoer te versterken; betreurt ten zeerste dat de onderhandelingen in de VN over een mondiaal verdrag inzake wapenhandel (ATT) in juli 2012 mislukt zijn; roept de VV/HV en de lidstaten op om dringend pressie uit te oefenen op de landen die zich tegen een robuust wereldwijd ATT verzetten; vraagt om een krachtig en robuust ATT dat de aangesloten landen dwingt de uitvoer van wapens en munitie te weigeren indien er een ernstig risico bestaat dat deze wapens worden gebruikt om ernstige schendingen van de internationale wetgeving inzake mensenrechten en de internationale mensenrechten, met inbegrip van genocide, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden, te begaan of te helpen begaan;
115. rappelle que les États membres représentent plus d'un tiers des exportations d'armes dans le monde; prie instamment les États membres de respecter non seulement les huit critères de la position commune 2008/944/PSDC (code de conduite européen en matière d'exportation d'armes), mais aussi les principes de la politique européenne en matière de développement; demande que la compétence relative à la réglementation des exportations d'armes soit transférée à l'UE; rappelle aux États membres que les pays en développement devraient avant tout investir leurs moyens financiers dans un développement social et économique durable, dans la démocratie, dans les droits de l'homme et dans l'état de droit; prie instamment la HR/VP et les États membres d'utiliser le réexamen de la position commune 2008/944/PSDC pour renforcer la mise en œuvre et le suivi des critères de l'UE en matière d'exportation d'armes; regrette vivement l'échec des négociations menées par les Nations unies en vue d'un traité sur le commerce des armes (TCA) en juillet 2012; exhorte la HR/VP et les États membres à faire d'urgence pression sur les pays qui se sont opposés à un TCA robuste; demande un TCA fort et robuste imposant à ses États parties de refuser l'exportation d'armes et de munitions dans les cas où il existe un risque réel que ces armes soient utilisées pour commettre ou faciliter de graves violations du droit international en matière de droits de l'homme ou du droit humanitaire international, y compris des actes de génocide, des crimes contre l'humanité et des crimes de guerre;

G. overwegende dat de rampzalige gevolgen van dit conflict, waardoor meer dan 20 000 kinderen zijn ontvoerd en enorm menselijk lijden is veroorzaakt, met name onder de burgerbevolking, alsmede ernstige schendingen van de mensenrechten, waardoor grote delen van de bevolking ontheemd zijn geraakt en sociale en economische structuren zijn ontwricht, aanleiding tot ernstige bezorgdheid geeft; overwegende dat de ontvoering van kinderen, hen gebruiken als seksslaven of soldaten een oorlogsmisdaad is en een misdaad tegen de menselijkheid,
G. considérant que les conséquences désastreuses de ce conflit, qui s'est traduit par l'enlèvement de plus de 20 000 enfants et a provoqué d'atroces souffrances parmi la population, notamment les civils, ainsi que des violations flagrantes des droits de l'homme, des déplacements massifs de population et un effondrement des structures sociales et économiques, sont un sujet de vives préoccupations; considérant que l'enlèvement d'enfants, leur utilisation en tant qu'esclaves sexuels ou combattants est un crime de guerre et un crime contre l'humanité,

16. wijst erop dat elke staat verantwoordelijkheid draagt voor de bescherming van zijn bevolking tegen genocide, oorlogsmisdaden, etnische zuivering en misdaden tegen de menselijkheid en dat de EU deze verantwoordelijkheid voor bescherming in overeenstemming met resolutie 60/1 van de Algemene Vergadering van de VN van 24 oktober 2005 volledig onderschrijft; onderstreept dat de verantwoordelijkheid voor bescherming aanhoudende diplomatieke, economische en juridische druk en dreigementen omvat, waarbij militaire dwang het laatste redmiddel is, dat aan strikte controle moet worden onderworpen;
16. rappelle que c'est à chaque État qu'il incombe de protéger ses populations du génocide, des crimes de guerre, du nettoyage ethnique et des crimes contre l'humanité et que l'Union souscrit pleinement à la responsabilité de protéger exposée dans la résolution 60/1 de l'Assemblée générale des Nations unies du 24 octobre 2005; souligne que la responsabilité de protéger comporte l'application de pressions diplomatiques, économiques et juridiques continues, et que les menaces et l'intervention militaire coercitive ne constituent qu'une dernière extrémité et doivent être strictement contrôlées;

16. wijst erop dat elke staat verantwoordelijkheid draagt voor de bescherming van zijn bevolking tegen genocide, oorlogsmisdaden, etnische zuivering en misdaden tegen de menselijkheid en dat de EU deze verantwoordelijkheid voor bescherming in overeenstemming met resolutie 60/1 van de Algemene Vergadering van de VN van 24 oktober 2005 volledig onderschrijft ; onderstreept dat de verantwoordelijkheid voor bescherming aanhoudende diplomatieke, economische en juridische druk en dreigementen omvat, waarbij militaire dwang het laatste redmiddel is, dat aan strikte controle moet worden onderworpen;
16. rappelle que c'est à chaque État qu'il incombe de protéger ses populations du génocide, des crimes de guerre, du nettoyage ethnique et des crimes contre l'humanité et que l'Union européenne souscrit à la responsabilité de protéger exposée dans la résolution 60/1 de l'Assemblée générale des Nations unies du 24 octobre 2005; souligne que la responsabilité de protéger comporte l'application de pressions et de mises en garde diplomatiques, économiques et juridiques, l'intervention militaire coercitive n'étant que la dernière extrémité et devant être strictement contrôlée;