Vertaling van "ten onrechte aldus " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

ten onrechte betaald bedrag | ten onrechte uitgegeven bedrag
fonds indûment versés | montants indûment payés | paiments indus

ten onrechte betaalde prestatie
prestation payée indûment

ten onrechte aangenomen
admis à tort

terugvordering van ten onrechte betaalde gelden
recouvrement des paiements indus

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

2. « Is art. 31 van de Gecoördineerde Wetten op de Raad van State in strijd met de art. 10 - 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang met art. 13 van de Grondwet, en art. 6, 13 en 14 EVRM doordat art. 31 van de Gecoördineerde Wetten op de Raad van State aan de verzoeker het recht ontzegt om zich bij wege van een vordering tot herziening opnieuw tot de Raad van State te wenden om op te komen tegen het onterecht - al dan niet bij vergissing - onontvankelijk verklaren van een aangevoerd middel of onderdeel ervan dat aldus niet ten gronde onderzocht werd, doordat het ten onrechte als onontvankelijk werd afgewezen, terwijl andere rechtsonderhorigen zich daarentegen wel tot de Raad van State kunnen wenden om de herziening te vorderen van een arrest op grond van de ontdekking van een vals of achtergehouden stuk en er geen enkele redelijke rechtvaardiging is waarom art. 31 van de Gecoördineerde Wetten op de Raad van State aan verzoeker aldus de beoordeling van de gegrondheid van zijn middel ontzegt, terwijl andere rechtsonderhorigen daarentegen wel de gegrondheid van de door hen aangevoerde middelen of onderdelen van (één van) deze middelen bij wege van een vordering tot herziening alsnog (opnieuw) kunnen zien behandelen, wanneer er sprake is van de ontdekking van een vals of achtergehouden stuk ?
2. « L'article 31 des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat est-il contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 13 de la Constitution et avec les articles 6, 13 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme en ce que l'article 31 des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat prive le requérant du droit de s'adresser à nouveau au Conseil d'Etat, par la voie d'un recours en révision, pour contester l'injuste déclaration - par erreur ou non - d'irrecevabilité d'un moyen invoqué ou d'une branche de celui-ci qui n'ont donc pas été examinés quant au fond, parce qu'il ont injustement été rejetés comme étant irrecevables, alors que d'autres justiciables peuvent en revanche s'adresser au Conseil d'Etat pour demander la révision d'un arrêt, sur la base de la découverte d'une pièce fausse ou retenue, et qu'il n'existe aucune justification raisonnable au fait que l'article 31 des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat prive ainsi le requérant de l'examen du bien-fondé de son moyen, alors que d'autres justiciables peuvent en revanche voir examiner (à nouveau) le bien-fondé des moyens ou branches (d'un) de ces moyens qu'ils invoquent, par la voie d'un recours en révision, lorsqu'une pièce fausse ou retenue a été découverte ?

De eerste prejudiciële vraag betreft de bestaanbaarheid van die bepaling met artikel 13 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 6 en 13 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat zij een verzoekende partij voor de Raad van State verhindert een ontvankelijk beroep tot herziening in te dienen op grond van het feit dat de Raad van State ten onrechte een van haar middelen onontvankelijk zou hebben verklaard, en aldus niet ten gronde zou hebben onderzocht.
La première question préjudicielle concerne la compatibilité de cette disposition avec l'article 13 de la Constitution, combiné ou non avec les articles 6 et 13 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il empêche une partie requérante devant le Conseil d'Etat d'introduire un recours en révision au motif que le Conseil d'Etat aurait déclaré à tort l'un de ses moyens irrecevable et n'aurait donc pas examiné celui-ci quant au fond.

In dit verband heeft het Gerecht (1) ten onrechte geoordeeld dat het feit dat het mechanisme waardoor de specifieke leden van rekwirante worden geraakt, ook derden raakt, uitsluit dat deze leden individueel worden geraakt, en (2) ten onrechte vastgesteld dat de betrokken leden enkel hebben aangevoerd dat zij in concurrentie stonden met de ontvangers van de steun (3) Aldus heeft het Gerecht ten onrechte geen rekening gehouden met de concrete gegevens die rekwirantes leden hebben verstrekt en waaruit blijkt dat de steun onvermijdelijk een negatieve invloed op hun marktpositie zal hebben (4) Los van de grief onder punt 1 heeft het Gerecht ook ten onrechte geen rekening gehouden met het feit dat het mechanisme dat aanzienlijke negatieve gevolgen heeft, niet voor alle aanbieders gelijk is. Bovendien heeft het Gerecht (5) ten onrechte geoordeeld dat de leden van rekwirante een reeds vastgestelde omzetdaling dienden aan te tonen om procesbevoegdheid te kunnen hebben, (6) ten onrechte het bestaan van negatieve gevolgen verworpen onder verwijzing naar andere, niet nader onderbouwde hypothetische oorzaken die deze gevolgen zouden verklaren, en (7) geen rekening gehouden met het feit dat de voorwaarden om beroep te kunnen instellen moeten worden versoepeld, aangezien het besluit van de Commissie om de steunmaatregel toe te staan op grond van artikel 107, lid 3, sub c, VWEU, niet op een werkelijk administratief onderzoek berust.
À cet égard, le Tribunal: 1o) a considéré à tort que le mécanisme qui affecte les membres de la requérante affecte également des tiers, excluant ainsi que ces membres puissent être individuellement concernés; 2o) a constaté à tort que les membres en question ont uniquement fait valoir qu’ils étaient en concurrence avec les bénéficiaires de la mesure d’aide; 3o) qu’il a ainsi omis de prendre en compte les données concrètes soumises par les requérantes selon lesquelles la mesure d’aide aurait inévitablement des effets significatifs préjudiciables sur la situation des requérantes sur le marché; 4o) au surplus, outre le grief rapporté sous le 1o), qu’il n’a pas tenu compte à tort du fait que les effets significatifs négatifs du mécanisme n’affecteront pas les opérateurs de la même manière. En outre, le Tribunal: 5o) a jugé à tort que les requérantes devaient établir une baisse constatée de leur chiffre d’affaires pour avoir qualité à agir; 6o) a rejeté des effets négatifs établis au motif d’autres causes d’effets négatifs non précisées; 7o) n’a pas tenu compte du fait que les conditions pour introduire un recours doivent être assouplies, car la décision de la Commission d’autoriser la mesure d’aide, en application de l’article 107, paragraphe 3, sous c), TFUE, n’a pas fait l’objet d’un véritable examen administratif préalable.

Wanneer een werknemer in het in artikel 4 van dit ontwerp van wet bedoelde formulier valselijk verklaart − zulks met de bedoeling ten onrechte de voordelen van de grensarbeidersregeling te genieten en aldus de belasting in België te ontduiken − dat hij zijn enig duurzaam tehuis in de Franse grensstreek heeft of dat hij tijdens het voorbije jaar de Belgische grensstreek niet verlaten heeft gedurende een groter aantal dagen dan toegestaan door het Avenant, dan bepaalt het tweede lid van artikel 6, § 2, dat de door die werknemer ontdoken belasting − waarbij het kan gaan om personenbelasting of belasting van niet-inwoners − verhoogd wordt met 100 % wanneer het de eerste inbreuk betreft en met 200 % voor de volgende inbreuken (volgens artikel 226 van het koninklijk besluit tot uitvoering van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 bedraagt de verhoging die normaal in dergelijk geval van toepassing is 50 % voor de eerste inbreuk, 100 % voor de tweede en 200 % voor de derde en volgende inbreuken).
Le deuxième alinéa de l'article 6, § 2, prévoit que lorsque, dans l'intention de bénéficier indûment du régime frontalier et d'éluder ainsi l'impôt en Belgique, un travailleur déclare faussement, dans le formulaire visé à l'article 4 du présent projet de loi, qu'il a son seul foyer permanent d'habitation dans la zone frontalière française ou qu'il n'est pas sorti de la zone frontalière belge plus du nombre de jours autorisé par l'Avenant au cours de l'année écoulée, l'impôt éludé par ce travailleur — il peut s'agir de l'impôt des personnes physiques ou de l'impôt des non-résidents — est majoré d'un accroissement de 100 % lorsqu'il s'agit de la première infraction et de 200 % pour les infractions suivantes (En vertu de l'article 226 de l'arrêté royal d'exécution du Code des impôts sur les revenus 1992, l'accroissement normalement applicable en pareil cas est de 50 % pour la 1 infraction, 100 % pour la 2 infraction et 200 % pour la 3 infraction et les infractions suivantes.)

Het idee dat door het ontwerp wordt verdedigd is dus het voorbehouden van het voeren van een titel aan enkel de geschoolde en/of ervaren beroepsmensen en aldus, dat ze niet meer de oneerlijke concurrentie ondergaan van personen die ten onrechte dezelfde titel voeren zonder zich te kunnen beroepen op dezelfde opleiding en/of dezelfde ervaring.
L'idée qui est défendue par le projet consiste donc à réserver le port du titre aux praticiens formés et/ou expérimentés, de manière à leur éviter dorénavant de subir la concurrence déloyale de personnes qui portent abusivement le même titre qu'eux sans pouvoir se prévaloir de la même formation et/ou de la même expérience.

Europa is aldus ten onrechte meer en meer een voorwendsel om de bestuurlijke eentaligheid op de helling te zetten.
L'Europe devient ainsi (à tort) de plus en plus un prétexte pour mettre en question l'unilinguisme administratif.

Daarbij moet geen abstractie gemaakt worden van de objectieve verschillen tussen vrouwen en mannen, hetgeen het geval is met een louter formele benadering, maar moet integendeel uitgegaan worden van het bestaan van die verschillen, om aldus te kunnen inspelen op de feitelijke ongelijkheden die daarvan (ten onrechte) het gevolg zijn.
Il ne doit pas être fait abstraction des différences objectives entre les femmes et les hommes, comme c'est le cas dans une approche purement formelle, mais il convient au contraire de partir de l'existence de ces différences, pour pouvoir ainsi réagir aux inégalités de fait qui en sont (injustement) la conséquence.

“Een belastingplichtige kan, in geval de administratie nagelaten heeft voor een bepaald aanslagjaar een aanslag te vestigen, toch een bezwaarschrift indienen conform de bepalingen van artikel 366 en volgende van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 en aldus de terugbetaling vorderen van de voorheffingen die voor de belastbare periode ten onrechte werden ingehouden”.
Si l’administration a omis d’établir une imposition pour une année d’imposition déterminée, un contribuable peut néanmoins introduire une réclamation conformément aux dispositions des articles 366 et suivants du Code des impôts sur les revenus 1992 et exiger ainsi le remboursement des précomptes indûment retenus pour la période imposable.

2. « Is art. 31 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State in strijd met de art. 10 - 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang met art. 13 van de Grondwet, en art. 6, 13 en 14 EVRM doordat art. 31 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State aan de verzoeker het recht ontzegt om zich bij wege van een vordering tot herziening opnieuw tot de Raad van State te wenden om op te komen tegen het onterecht - al dan niet bij vergissing - onontvankelijk verklaren van een aangevoerd middel of onderdeel ervan dat aldus niet ten gronde onderzocht werd, doordat het ten onrechte als onontvankelijk werd afgewezen, terwijl andere rechtsonderhorigen zich daarentegen wel tot de Raad van State kunnen wenden om de herziening te vorderen van een arrest op grond van de ontdekking van een vals of achtergehouden stuk en er geen enkele redelijke rechtvaardiging is waarom art. 31 van de gecoördineerde wetten op de Raad van State aan verzoeker aldus de beoordeling van de gegrondheid van zijn middel ontzegt, terwijl andere rechtsonderhorigen daarentegen wel de gegrondheid van de door hen aangevoerde middelen of onderdelen van (één van) deze middelen bij wege van een vordering tot herziening alsnog (opnieuw) kunnen zien behandelen, wanneer er sprake is van de ontdekking van een vals of achtergehouden stuk ?
2. « L'article 31 des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat est-il contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 13 de la Constitution et avec les articles 6, 13 et 14 de la Convention européenne des droits de l'homme en ce que l'article 31 des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat prive le requérant du droit de s'adresser à nouveau au Conseil d'Etat, par la voie d'un recours en révision, pour contester l'injuste déclaration - par erreur ou non - d'irrecevabilité d'un moyen invoqué ou d'une branche de celui-ci qui n'ont donc pas été examinés quant au fond, parce qu'il ont injustement été rejetés comme étant irrecevables, alors que d'autres justiciables peuvent en revanche s'adresser au Conseil d'Etat pour demander la révision d'un arrêt, sur la base de la découverte d'une pièce fausse ou retenue, et qu'il n'existe aucune justification raisonnable au fait que l'article 31 des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat prive ainsi le requérant de l'examen du bien-fondé de son moyen, alors que d'autres justiciables peuvent en revanche voir examiner (à nouveau) le bien-fondé des moyens ou branches (d'un) de ces moyens qu'ils invoquent, par la voie d'un recours en révision, lorsqu'une pièce fausse ou retenue a été découverte ?

Voor heeft het met een ontoereikende motivering de werkingssfeer van artikel 1 sexies, punt 2, van het Statuut ten onrechte aldus uitgelegd, dat het voor de instellingen de algemene verplichting omvat om de ambtenaren met betrekking tot alle arbeidsvoorwaarden op het gebied van de bescherming van de gezondheid ten minste de normen van de op grond van artikel 153 VWEU vastgestelde richtlijn te waarborgen, hetgeen eveneens in strijd is met het recht van de Unie.
Deuxièmement, le TFP aurait interprété de manière juridiquement erronée et insuffisamment motivée le champ d’application de l’article 1er sexies, paragraphe 2, du statut comme une clause générale imposant aux institutions de faire bénéficier leur employés, pour toutes les conditions de travail en rapport avec la protection de la santé, au minimum des normes fixées par les directives adoptées au titre de l’article 153 TFUE.