Vertaling van "toetreden een soorgelijk standpunt dient " (Nederlands → Frans) :

56. neemt kennis van het voorstel van Turkije om een commissie van deskundigen op te richten die onder auspiciën van de Verenigde Naties zou moeten staan teneinde de tragische ervaringen uit het verleden te verwerken, en van het standpunt van Armenië inzake dat voorstel; dringt er zowel bij de Turkse als bij de Armeense regering op aan hun verzoeningsproces voort te zetten en in een voor beide kanten aanvaarbaar voorstel te laten uitmonden; is verheugd over het feit dat er in het recente debat in Turkije tenminste een begin is gemaakt met de discussie over de pijnlijke geschiedenis met Armenië; onderstreept dat erkenning van de Armeense genocide als zodanig formeel niet tot de criteria van Kopenhagen behoort, maar dat het onontbeerlijk is dat een land dat op weg is naar het lidmaatschap, zijn geschiedenis verwerkt en onder ogen ziet; roept de Turkse autoriteiten in dit verband op de werkzaamheden van onderzoekers, intellectuelen en academici die zich met de kwestie bezighouden, te faciliteren door hen toegang te geven tot de historische archieven en hen alle relevante documenten te bezorgen; dringt er bij Turkije op aan, zonder voorafgaande voorwaarden, de nodige stappen te doen om diplomatieke relaties en betrekkingen van goed nabuurschap met Armenië op te bouwen, de economische blokkade op te heffen en spoedig de landgrens tussen beide landen te openen, in overeenstemming met de resoluties van het Europees Parlement uit de jaren 1987 tot en met 2005, om zo te voldoen aan de prioriteiten in het toetredingspartnerschap en aan de vereisten in het kader voor de onderhandelingen inzake een "vreedzame regeling van de grensgeschillen", die beide absolute vereisten zijn om tot de EU te kunnen toetreden; een soorgelijk standpunt dient te worden ingenomen ten aanzien van andere minderheden (bvb. de Pontische Grieken en de Assyriërs);
56. prend acte de la proposition de la Turquie d'établir un comité d'experts qui devrait être placé sous les auspices des Nations unies afin de dépasser l'expérience tragique du passé ainsi que de la position de l'Arménie en ce qui concerne cette proposition; encourage à la fois le gouvernement turc et le gouvernement arménien à poursuivre le processus de réconciliation pour aboutir à une proposition mutuellement acceptable; se félicite du fait que, dans les récents débats en Turquie, la discussion sur la question pénible de l'Arménie a au moins été entamée; souligne que bien que la reconnaissance du génocide arménien en tant que tel ne constitue pas formellement un des critères de Copenhague, il est indispensable qu'un pays sur le chemin de l'adhésion aborde et reconnaisse son passé; invite à ce propos les autorités turques à faciliter le travail des chercheurs, intellectuels et universitaires sur le sujet du génocide arménien en leur assurant l'accès aux archives historiques et en leur fournissant tous les documents pertinents; demande instamment à la Turquie de prendre les mesures nécessaires, sans condition préalable, afin d'établir des relations diplomatiques et de bon voisinage avec l'Arménie, de lever le blocus économique et d'ouvrir la frontière rapidement, conformément aux résolutions adoptées par le Parlement européen entre 1987 et 2005, obéissant ainsi aux priorités du partenariat pour l'adhésion et aux exigences du cadre de négociation portant sur le règlement pacifique des conflits frontaliers, dispositions qui sont toutes deux à caractère obligatoire pour une adhésion à l'UE; considère qu'une position semblable devrait être adoptée pour les cas des autres minorités (par exemple les Grecs du Pont et les Assyriens);

50. neemt kennis van het voorstel van Turkije om een bilaterale commissie van deskundigen op te richten teneinde de tragische ervaringen uit het verleden te verwerken, en van het standpunt van Armenië inzake dat voorstel; dringt er zowel bij de Turkse als bij de Armeense regering op aan hun verzoeningsproces voort te zetten en in een voor beide kanten aanvaarbaar voorstel te laten uitmonden; is verheugd over het feit dat er in het recente debat in Turkije tenminste een begin is gemaakt met de discussie over de pijnlijke geschiedenis met Armenië; onderstreept dat erkenning van de Armeense genocide als zodanig formeel niet tot de criteria van Kopenhagen behoort, maar dat het onontbeerlijk is dat een land dat op weg is naar het lidmaatschap, zijn geschiedenis verwerkt en onder ogen ziet; roept de Turkse autoriteiten in dit verband op de werkzaamheden van onderzoekers, intellectuelen en academici die zich met de kwestie van de Armeense genocide bezighouden, te faciliteren door hen toegang te geven tot de historische archieven en hen alle relevante documenten te bezorgen; dringt er bij Turkije op aan, zonder voorafgaande voorwaarden, de nodige stappen te doen om diplomatieke relaties en betrekkingen van goed nabuurschap met Armenië op te bouwen, de economische blokkade op te heffen en spoedig de landgrens tussen beide landen te openen, in overeenstemming met de resoluties van het Parlement uit de jaren 1987 tot en met 2005, om zo te voldoen aan de prioriteiten in het toetredingspartnerschap en aan de vereisten in het kader voor de onderhandelingen inzake een "vreedzame regeling van de grensgeschillen", die beide absolute vereisten zijn om tot de EU te kunnen toetreden; een soortgelijk standpunt dient te worden ingenomen ten aanzien van andere minderheden (bijv. de Pontische Grieken en de Assyriërs);
50. prend acte de la proposition de la Turquie d'établir un comité bilatéral d'experts afin de dépasser l'expérience tragique du passé ainsi que de la position de l'Arménie en ce qui concerne cette proposition; encourage à la fois le gouvernement turc et le gouvernement arménien à poursuivre le processus de réconciliation pour aboutir à une proposition mutuellement acceptable; se félicite que dans les récents débats en Turquie, la discussion sur la question pénible de l'Arménie a au moins été entamée; souligne que bien que la reconnaissance du génocide arménien en tant que tel ne constitue pas formellement un des critères de Copenhague, il est indispensable qu'un pays sur le chemin de l'adhésion aborde et reconnaisse son passé; invite à ce propos les autorités turques à faciliter le travail des chercheurs, intellectuels et universitaires sur le sujet du génocide arménien en leur assurant l'accès aux archives historiques et en leur fournissant tous les documents pertinents; demande instamment à la Turquie de prendre les mesures nécessaires, sans condition préalable, afin d'établir des relations diplomatiques et de bon voisinage avec l'Arménie, de lever le blocus économique et d'ouvrir la frontière rapidement, conformément aux résolutions adoptées par le Parlement entre 1987 et 2005, obéissant ainsi aux priorités du partenariat pour l'adhésion et aux exigences du cadre de négociation portant sur le règlement pacifique des conflits frontaliers, dispositions qui sont toutes deux à caractère obligatoire pour une adhésion à l'UE; une position semblable devrait être adoptée pour les cas des autres minorités (par exemple les Grecs du Pont et les Assyriens);

De Europese Unie – de Commissie, de Raad en dit Parlement – dient de Turkije een duidelijke boodschap te geven: “Als Turkije bij dit standpunt blijft, zal het nooit tot de Europese Unie kunnen toetreden” .
L’Union européenne, la Commission, le Conseil et le Parlement doivent envoyer à la Turquie un message sans ambiguïté: si la Turquie reste sur cette position, elle ne pourra jamais adhérer à l’Union européenne.