Traduction de «twintig jaar opleggen » (Néerlandais → Français) :

Terwijl zij krachtens de artikelen 1 en 25, eerste lid, van het Strafwetboek voor een wanbedrijf in beginsel nog steeds een gevangenisstraf van ten hoogste vijf jaar kunnen uitspreken, konden zij voor een gecorrectionaliseerde misdaad sinds de wet van 1 februari 1977 een gevangenisstraf van ten hoogste tien jaar en sinds de wet van 21 december 2009 een gevangenisstraf van ten hoogste twintig jaar opleggen.
Si, en vertu des articles 1 et 25, alinéa 1, du Code pénal, les tribunaux correctionnels peuvent en principe toujours prononcer une peine d'emprisonnement maximale de cinq ans pour punir un délit, ils pouvaient, pour punir un crime correctionnalisé, prononcer, depuis la loi du 1 février 1977, une peine d'emprisonnement de dix ans au plus, et, depuis la loi du 21 décembre 2009, une peine d'emprisonnement de vingt ans au plus.

De Koning kan nazicht opleggen voor de verzekeringsovereenkomsten die langer dan twintig jaar duren.
Le Roi peut imposer des vérifications pour les contrats d'assurances d'une durée supérieure à vingt ans.

— de bevoegdheid van de correctionele rechtbank wordt heromschreven : zij blijft bevoegd voor wanbedrijven en wordt daarnaast bevoegd voor misdaden waarvan de in de wet bepaalde straf twintig jaar opsluiting niet te boven gaat, evenals de 6 categorieën misdaden strafbaar met meer dan 20 jaar opsluiting doch die krachtens de huidige wet op verzachtende omstandigheden reeds correctionaliseerbaar zijn, uitgebreid met 2 categorieën misdaden; de correctionele rechtbank kan criminele straffen opleggen en opsluiting van ten hoogste twintig jaar;
— la compétence du tribunal correctionnel est redéfinie: il reste compétent pour connaître des délits et devient en outre compétent pour connaître des crimes dont la peine prévue par la loi n'excède pas vingt ans de réclusion, ainsi que pour les 6 catégories de crimes punissables de plus de 20 ans de réclusion, mais qui sont déjà correctionnalisables en vertu de la loi actuelle sur les circonstances atténuantes, complétées par 2 catégories de crimes; le tribunal correctionnel peut infliger des peines criminelles et un emprisonnement de vingt ans maximum;

Daar waar vroeger de correctionele straffen — behoudens gevallen van wettelijke herhaling en correctionalisering — vroeger beperkt waren tot vijf jaar, kan de correctionele rechtbank een gevangenisstraf opleggen tot twintig jaar in geval van correctionalisatie van een misdaad strafbaar met een opsluiting van twintig tot dertig jaar of met levenslange opsluiting.
Alors qu'auparavant, les peines correctionnelles étaient limitées à cinq ans (sauf en cas de récidive légale et de correctionnalisation), le tribunal correctionnel peut désormais infliger jusqu'à vingt ans d'emprisonnement en cas de correctionnalisation d'un crime puni de la réclusion de vingt ans à trente ans ou de la réclusion à perpétuité.

Voor deze misdaden, die volgens de bepalingen van het Strafwetboek strafbaar zijn met meer dan twintig jaar opsluiting, zou de correctionele rechtbank maximaal twintig jaar opsluiting kunnen opleggen.
Pour ces crimes, qui, en vertu des dispositions du Code pénal, sont punissables d'une peine supérieure à vingt ans de réclusion, le tribunal correctionnel pourrait infliger vingt ans de réclusion au maximum.

(Wanneer bij de jeugdrechtbank de zaak aanhangig is van een persoon die vóór de leeftijd van achttien jaar een als misdrijf omschreven feit heeft gepleegd, kan zij, zelfs indien de vordering van het openbaar ministerie wordt ingesteld nadat deze persoon de leeftijd van achttien jaar heeft bereikt, voorlopige maatregelen opleggen of handhaven die uiterlijk kunnen duren tot de betrokkene de leeftijd van twintig jaar heeft bereikt).
(Lorsque le tribunal de la jeunesse est saisi du cas d'une personne ayant commis avant l'âge de dix-huit ans un fait qualifié infraction et qui a dépassé cet âge au cours de la procédure, il peut ordonner ou maintenir des mesures provisoires jusqu'à ce que l'intéressé ait atteint l'âge de vingt ans).

Het Hof oordeelde dat de volgende Spaanse wetgeving onwettig was: 1) wetgeving waardoor cabotage voor een periode van twintig jaar werd gegund aan één enkele exploitant; 2) wetgeving waardoor ervaring met vervoer op een bepaalde route als gunningscriterium werd gehanteerd; 3) wetgeving waardoor het opleggen van openbaredienstverplichtingen voor geregeld vervoer tussen havens op het vasteland was toegestaan.[17]
La Cour a jugé illégale la législation espagnole qui: 1) autorisait la concession de services de cabotage à un seul opérateur pendant une période de vingt ans; 2) prévoyait comme l’un des critères d'attribution de la concession l'expérience de transport acquise sur ce trajet; et 3) permettait de soumettre à des OSP les services de transport réguliers entre les ports continentaux[17].