Traduction de «verlenen aan patiënten die thuis willen sterven » (Néerlandais → Français) :

Op basis van de programmawet houdende sociale bepalingen van 22 februari 1998 (Belgisch Staatsblad van 3 maart 1998) in de artikelen 81 tot 84, en vooral op basis van de memorie van toelichting bij de wet (Stuk Kamer, nr. 1-1184/2, 96/97, blz. 16), krijgt men de indruk dat de begeleidingsteams eigenlijk de huidige multidisciplinaire begeleidingsequipes voor palliatieve zorg zijn, die hulp verlenen aan patiënten die thuis willen sterven, aan hun familie en aan verstrekkers van eerstelijnszorg. Anderzijds krijgt men ook de indruk dat deze begeleidingsteams op termijn de algemene taken van het samenwerkingsverband op zich zouden nemen [coördinatie, informatie, logistieke begeleiding van de patiënt, zijn omgeving, en de verstrekkers van professionele eerstelijnszorg (huisartsen en verpleegkundigen)].
Toutefois, la loi-programme portant des dispositions sociales du 22 février 1998 (Moniteur belge du 3 mars 1998) en ses articles 81 à 84, et spécialement si l'on se réfère à l'exposé des motifs de la loi (do c. Chambre, nº 1184/2, 96/97, p. 16), semble indiquer, d'une part, que les équipes de soutien sont les actuelles équipes d'accompagnement multidisciplinaires de soins palliatifs qui prêtent assistance aux patients souhaitant mourir à domicile, à leur famille et aux dispensateurs de soins de première ligne, et que, d'autre part, ces équipes de soutien assureraient à terme les missions générales de l'association [coordination, information, accompagnement logistique du patient, de son environnement et des prestataires de soins professionnels de première ligne (généralistes et infirmiers)].

­ Voor palliatieve patiënten die thuis willen sterven, bestaat er sinds 1 januari 2000 een palliatief zorgforfait van 19 500 frank dat maximaal twee maal wordt uitbetaald.
­ Pour les patients nécessitant des soins palliatifs qui désirent mourir à domicile, il existe, depuis le 1 janvier 2000, un forfait pour soins palliatifs de 19 500 francs qui peut être versé deux fois au maximum.

het multidisciplinaire begeleidingsteam voor palliatieve thuiszorg of « tweedelijnsteam », dat hulp biedt aan de verleners van eerstelijnszorg, aan patiënten die thuis willen sterven en aan hun familie.
l'équipe communément appelée « équipe d'accompagnement multidisciplinaire de soins palliatifs à domicile » ou « équipe de deuxième ligne », qui prête assistance aux dispensateurs de soins de première ligne, aux patients souhaitant mourir à domicile et à leur famille.

Dit forfait is er voor palliatieve patiënten die thuis willen sterven.
Ce forfait est destiné aux patients désireux de mourir à domicile.

Voor bepaalde ziekten en patiënten kan technologie het mogelijk maken om een groot deel van de zorg in de context van gemeenschaps- of eerstelijnszorg te verlenen, of zelfs bij de patiënt thuis, in plaats van in het ziekenhuis, waardoor de levenskwaliteit van de patiënten verbeterd en de beschikbare middelen beter benut kunnen worden.
Pour certaines maladies et certains patients, l’essentiel des soins peut, grâce à la technologie, être dispensé non plus en milieu hospitalier, mais dans le cadre des soins primaires ou des services organisés par les pouvoirs publics locaux, voire au domicile du malade, ce qui peut améliorer la qualité de vie de ce dernier et contribuer à une meilleure valorisation des ressources.

Mevrouw Roth-Behrendt heeft gezegd dat de meeste patiënten thuis willen worden behandeld en daar goed en snel geholpen willen worden en dat dus een toename van de zorg, zoals ik zeg, geen doel is.
Mme Roth-Behrendt a rappelé que les patients, pour la plupart, désiraient recevoir un traitement rapide et de qualité près de chez eux.

23. wijst erop dat de procedure voor het verlenen van toestemming in geval van ziekenhuisdiensten in een andere lidstaat patiënten een waarborg dient te verlenen zodat zij beschermd zijn tegen willekeurige besluiten van nationale instanties; wijst erop dat ziekenhuisbehandeling, ter vergemakkelijking van het vrije verkeer van patiënten zonder afbreuk te doen aan de planningsdoelstellingen van de lidstaten, in het licht van de jurisprudentie van het Hof van Justitie strikt moet worden gedefinieerd als een behandeling die alleen kan worden verleend binnen de ziekenhuisinfrastructuur en bijvoorbeeld niet in de spreekkamer van een arts of bij de patiënt thuis; wijst er met name op dat een weigering om toestemming te verlenen kan worden betwist in (buiten)gerechtelijke procedures en dat met het oog op de beoordeling van de medische situatie van elke patiënt volledig objectief en onpartijdig advies moet worden gevraagd van onafhankelijke deskundigen;
23. relève que, en ce qui concerne les services hospitaliers fournis dans un autre État membre, la procédure d'autorisation doit prévoir une garantie protégeant les patient contre les décisions arbitraires de leurs autorités nationales; indique que, afin de faciliter la libre circulation des patients sans nuire aux objectifs de planification des États membres, conformément à la jurisprudence de la Cour de justice, les soins hospitaliers devraient être définis de manière étroite, en tant que soins pouvant uniquement être dispensés en milieu hospitalier et non, à titre d'exemple, dans le cabinet d'un médecin ou au domicile du patient; relève en particulier que tout refus d'accorder une autorisation doit pouvoir être contesté dans le cadre de recours judiciaires ou quasi-judiciaires et que, afin d'évaluer la situation médicale de chaque patient, l'avis totalement objectif et impartial d'experts indépendants devrait être sollicité;

24. wijst erop dat de procedure voor het verlenen van toestemming in geval van ziekenhuisdiensten in een andere lidstaat patiënten een waarborg dient te verlenen zodat zij beschermd zijn tegen willekeurige besluiten van nationale instanties; wijst erop dat ziekenhuisbehandeling, ter vergemakkelijking van het vrije verkeer van patiënten zonder afbreuk te doen aan de planningsdoelstellingen van de lidstaten, in het licht van de jurisprudentie van het Hof van Justitie strikt moet worden gedefinieerd als een behandeling die alleen kan worden verleend binnen de ziekenhuisinfrastructuur en bijvoorbeeld niet in de spreekkamer van een arts of bij de patiënt thuis; wijst er met name op dat een weigering om toestemming te verlenen kan worden betwist in (buiten)gerechtelijke procedures en dat met het oog op de beoordeling van de medische situatie van elke patiënt volledig objectief en onpartijdig advies moet worden gevraagd van onafhankelijke deskundigen;
24. relève que, en ce qui concerne les services hospitaliers fournis dans un autre État membre, la procédure d'autorisation doit prévoir une garantie protégeant les patient contre les décisions arbitraires de leurs autorités nationales; indique que, afin de faciliter la libre circulation des patients sans nuire aux objectifs de planification des États membres, conformément à la jurisprudence de la Cour européenne de justice, les soins hospitaliers devraient être définis de manière étroite, en tant que soins pouvant uniquement être dispensés en milieu hospitalier et non, à titre d'exemple, dans le cabinet d'un médecin ou au domicile du patient; relève en particulier que tout refus d'accorder une autorisation doit pouvoir être contesté dans le cadre de recours judiciaires ou quasi-judiciaires et que, afin d'évaluer la situation médicale de chaque patient, l'avis totalement objectif et impartial d'experts indépendants devrait être sollicité;

Als we echter ernstige ziekten – die in aantal snel toenemen – willen behandelen, zoals kanker; zeldzame ziekten, zogenaamde weesziekten, willen aanpakken; het hoofd willen bieden aan de problemen die voortvloeien uit de vergrijzing van onze samenlevingen; betere psychische en humanere zorg willen verlenen aan patiënten; verbetering willen in onderzoek door de overheid, en daarbij denk ik ook aan overtollige embryonale stamcellen die nieuwe hoop geven bij de bestrijding van onder andere ouderdomskwalen; ja, als wij al die doelen willen realiseren, dan zijn er meer financiële middelen nodig.
Mais si on veut soigner et guérir des maladies graves en croissance rapide, en particulier les cancers, si on veut s’occuper aussi beaucoup mieux des maladies rares dites orphelines, si on veut faire face aux besoins consécutifs au vieillissement des populations de nos sociétés, si on veut mieux soutenir psychologiquement et humainement les malades, si on veut mieux développer toutes les recherches publiques, y compris la recherche sur les cellules embryonnaires surnuméraires qui suscitent de nouveaux espoirs en particulier pour des maladies liées au vieillissement: alors oui, si on veut atteindre tous ces objectifs, il faudra davantage de moyens budgétaires.