Traduction de «verwijzende rechtscollege wijst erop » (Néerlandais → Français) :

De verwijzende rechter wijst erop dat, in de veronderstelling dat het opleggen van de in het geding zijnde terugbetaling als een administratieve sanctie moet worden gekwalificeerd, rekening ermee zou moeten worden gehouden dat de grondwettelijke en internationale waarborgen, waarin de voormelde bepalingen voorzien, niet in acht zouden zijn genomen.
Le juge a quo indique que, à supposer que l'imposition du remboursement en cause doive être qualifiée de sanction administrative, il s'imposerait de prendre en considération le fait que les garanties constitutionnelles et internationales, établies par les dispositions précitées, ne seraient pas respectées.

Verzoeker wijst erop dat voor de nationale verwijzende rechter is aangevoerd dat de Griekse autoriteiten geen poging hebben gedaan om een Uniemechanisme te gebruiken voor de betekening van documenten teneinde hem op de hoogte te brengen van de Assessment Act2009, en dat geen bewijs dienaangaande aan de rechter is voorgelegd.
Le demandeur souligne que des observations ont été présentées devant la juridiction nationale de renvoi, mentionnant l’absence de tentative, de la part des autorités helléniques, de recourir à un quelconque instrument de l’Union permettant la notification de documents, de manière à s’assurer que le demandeur a été informé de l’acte d’évaluation de 2009, et aucune preuve d’une éventuelle tentative en ce sens n’a été produite devant la Cour.

De eisende partij voor de verwijzende rechter wijst erop dat andere belastingaftrekken, zoals de fiscale verliezen, de niet-gebruikte aftrekken voor risicokapitaal en de niet-gebruikte aftrekken van de regeling van de definitief belaste inkomsten, van hun kant wel degelijk kunnen worden overgedragen of terugbetaald wanneer de belastbare basis voor een bepaald fiscaal jaar ontoereikend is om ze daadwerkelijk te kunnen genieten.
La partie demanderesse devant le juge a quo souligne que d'autres déductions fiscales, telles les pertes fiscales, les déductions non utilisées pour capital à risque et les déductions non utilisées du régime des revenus définitivement taxés, peuvent bien, elles, être reportées ou remboursées lorsque la base imposable, pour un exercice fiscal déterminé, est insuffisante pour pouvoir en bénéficier effectivement.

De appellant voor het verwijzende rechtscollege wijst erop dat luidens artikel 407 van het WIB 1992, de opdrachtgever-natuurlijke persoon die voor louter privédoeleinden werken laat uitvoeren door een aannemer die fiscale schulden heeft, niet is onderworpen aan de hoofdelijke aansprakelijkheid bepaald in artikel 402 van het WIB 1992 en aan de in artikel 403 van het WIB 1992 voorgeschreven verplichting 15 pct. van het door hem verschuldigde bedrag, exclusief belasting over de toegevoegde waarde, in te houden en te storten bij de door de Koning aan te wijzen ambtenaar.
L'appelant devant la juridiction a quo souligne qu'en vertu de l'article 407 du CIR 1992, le commettant-personne physique qui fait exécuter, à des fins strictement privées, des travaux par un entrepreneur qui a des dettes fiscales n'est pas soumis à la responsabilité solidaire prévue à l'article 402 du CIR 1992 et à l'obligation prescrite à l'article 403 du CIR 1992 de retenir et de verser 15 p.c. du montant dont il est redevable, non compris la taxe sur la valeur ajoutée, au fonctionnaire désigné par le Roi.

De verwijzende rechter wijst erop dat België ten aanzien van staatlozen is gebonden door het Verdrag van 28 september 1954 betreffende de status van staatlozen, dat soortgelijke verplichtingen oplegt als die welke op grond van het Verdrag van Genève van 28 juli 1951 betreffende de status van vluchtelingen moeten worden nagekomen ten aanzien van vluchtelingen.
Le juge a quo souligne que la Belgique est tenue à l'égard des apatrides par la Convention du 28 septembre 1954 relative au statut des apatrides, qui impose des devoirs similaires à ceux qui sont dus aux réfugiés sur la base de la Convention de Genève du 28 juillet 1951 relative au statut des réfugiés.

De heer Vandenberghe wijst erop, verwijzend naar het arrest van het hof van beroep te Brussel, dat het uiteindelijk aan de rechterlijke macht toekomt te oordelen dat het al dan niet om een politiek misdrijf of om een terroristische beweging gaat.
En référence à l'arrêt de la cour d'appel de Bruxelles, M. Vandenberghe indique que c'est au pouvoir judiciaire qu'il appartient en fin de compte de déterminer si le délit est de nature politique ou non ou s'il s'agit d'un mouvement terroriste.

De Raad van State wijst erop dat het onmogelijk is zowel de regel toe te passen die vervat is in het tweede lid van artikel 411, § 7, en die bepaalt dat een tuchtrechtbank niet mag bestaan uit magistraten van eenzelfde rechtscollege als de betrokkene, als de regel die bepaalt dat deze betrokkene « berecht » moet worden door magistraten van hetzelfde niveau.
Le Conseil d'État relève l'impossibilité d'appliquer la règle double prévue à l'alinéa 2 de l'article 411, § 7, selon lequel un tribunal disciplinaire ne peut être composé de magistrats émanant de la même juridiction que la personne concernée et celle que la persone doit être « jugée » par des magistrats du même rang qu'elle.

De verwijzende rechter wijst immers erop dat de aanvragers van maatschappelijke dienstverlening die een beslissing ontvangen die alle vermeldingen bevat die zijn opgelegd bij de artikelen 62bis van de organieke OCMW-wet en 14 van het Handvest van de sociaal verzekerde, volledig worden geïnformeerd over de mogelijkheid om beroep in te stellen, de termijn waarover zij daartoe beschikken, de vormvereisten die in acht moeten worden genomen en de rechtbank die te hunnen aanzien bevoegd is, terwijl dat niet het geval is voor diegenen die geen beslissing van het OCMW ontvangen.
Le juge a quo relève, en effet, que les demandeurs d'aide sociale qui reçoivent une décision comportant l'ensemble des mentions imposées par les articles 62bis de la loi organique des CPAS et 14 de la Charte de l'assuré social sont pleinement informés de la possibilité d'introduire un recours, du délai dont ils disposent pour ce faire, des formes à respecter et de la juridiction compétente à leur égard tandis que ce n'est pas le cas pour ceux qui ne reçoivent pas de décision du CPAS

Al is te verwachten dat het Hof zijn standpunt bepaald in het arrest nr. 51/94 zal handhaven, toch lijkt de vraag van de verzoekende partij voor het verwijzende rechtscollege erop te wijzen dat zij goede argumenten meent te hebben om dat standpunt te weerleggen en dat het Hof zijn rechtspraak zal wijzigen onder invloed daarvan.
Bien que l'on puisse s'attendre à ce que la Cour maintienne le point de vue qu'elle a formulé dans son arrêt n° 51/94, la question de la partie requérante devant la juridiction a quo semble tout de même indiquer que celle-ci considère avoir de bons arguments pour réfuter ce point de vue et pour que la Cour, ainsi influencée, modifie sa jurisprudence.