Traduction de «voorheen verhuurde goederen » (Néerlandais → Français) :

Tenslotte, wanneer de in België gevestigde onderneming de voorheen verhuurde goederen verkoopt in de andere lidstaat, dient ze deze verkoop te vermelden in rooster 47 van haar Belgische periodieke BTW-aangifte, gezien het een levering van goederen betreft die overeenkomstig artikel 15, § 2, van het BTW-Wetboek geacht wordt plaats te vinden in het buitenland.
Enfin, lorsque l'entreprise établie en Belgique vend, dans l'autre État membre, les biens précédemment donnés en location, elle doit mentionner cette vente dans sa déclaration périodique à la TVA belge, en grille 47, puisqu'il s'agit d'une livraison de biens réputée se situer à l'étranger, conformément à l'article 15, § 2, du Code de la TVA.

Uit deze definitie en talrijke arresten van het Hof over dat onderwerp, blijkt dat hoewel de tegenprestatie voor de verhuurder, die strikt verband houdt met de duur van het gebruik van het goed door de huurder, het passieve karakter van de verhuur het beste lijkt weer te geven, hieruit niet kan worden afgeleid dat een tegenprestatie waarbij ook met andere elementen rekening wordt gehouden de kwalificatie als « verhuur van onroerende goederen » in de zin van artikel 135, lid 1, punt I) van de richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 (voorheen artikel 13, B, sub b), van de zesde richtlijn waarvan het artikel 44, § 3, 2º, van het BTW-Wetboek de omzetting in het Belgisch recht vormt), noodzakelijkerwijze uitsluit, met name wanneer de andere elementen waarmee rekening wordt gehouden een kennelijk bijkomstig karakter hebben ten opzichte van het deel van de tegenprestatie dat met het tijdsverloop verband houdt of geen vergoeding vormen voor een andere prestatie dan de eenvoudige terbeschikkingstelling van een goed (zie punt 23 van de zaak C-284/03 van 18 november 2004, Belgische Staat tegen Temco Europe).
De cette définition et des nombreux arrêts de la Cour sur ce sujet, il ressort que, si la rémunération du bailleur qui est liée strictement à la durée d'occupation du bien par le preneur, semble le mieux refléter le caractère passif de l'opération de location, il ne saurait en être inféré qu'une rémunération prenant en considération d'autres éléments imposerait d'écarter la qualification de « location de biens immeubles » au sens de l'article 135, § 1, point I) de la directive 2006/112/CE du Conseil du 28 novembre 2006 (anciennement article 13, B, sous b), de la sixième directive et dont l'article 44, § 3, 2º, du Code de la TVA constitue la transcription en droit belge), en particulier lorsque les autres éléments pris en considération ont un caractère manifestement accessoire au regard de la partie de la rémunération liée à l'écoulement du temps ou ne rémunèrent pas une prestation autre que la simple mise à disposition du bien (voir le point 23 de l'affaire C-284/03 du 18 novembre 2004, État belge contre Temco Europe).

« In verband met de aanslagvoet van 2 % die, in plaats van de normale aanslagvoet van 3 %, wordt toegepast op woningen toebehorende aan de bouwmaatschappijen die door de Nationale Maatschappij voor de Huisvesting of door de Algemene Spaar- en Lijfrentekas zijn erkend, alsmede op de sociale woningen verhuurd door diverse in de tekst genoemde instellingen, wijst de Minister er op dat deze verlaging van aanslagvoet overgenomen is uit de wet van 28 februari 1962, waarbij een nodig geachte compensatie werd verleend voor de afschaffing van de voordelen die deze categorie van onroerende goederen voorheen genoot op het gebied van de nationale crisisbelasting » (Parl. St., Senaat, 1961-1962, nr. 366, p. 243).
« A propos du taux de 2 %, appliqué, au lieu du taux normal de 3 %, aux habitations appartenant aux sociétés de construction agréées par la Société nationale de Logement ou par la Caisse d'Epargne, ainsi qu'aux habitations sociales données en location par divers organismes énumérés au texte, le Ministre rappelle que cette réduction de taux est reprise de la loi du 28 février 1962, qui avait estimé devoir accorder une compensation pour la suppression des avantages antérieurement prévus pour cette catégorie d'immeubles à la contribution nationale de crise » (Doc. parl., Sénat, 1961-1962, n° 366, p. 243).

Uit de in B.3.6 aangehaalde parlementaire voorbereiding vloeit voort dat de verlaagde onroerende voorheffing voor eigendommen die als sociale woningen worden verhuurd en aan, onder meer, openbare centra voor maatschappelijk welzijn toebehoren, werd ingevoerd als compensatie voor de afschaffing van het verlaagd tarief dat voor die categorie van onroerende goederen voorheen gold onder de regeling van de nationale crisisbelasting en van de grondbelasting.
Il découle des travaux préparatoires cités en B.3.6 que le précompte immobilier réduit pour les propriétés qui sont données en location comme logements sociaux et qui appartiennent notamment aux centres publics d'action sociale a été instauré pour compenser la suppression du taux réduit qui s'appliquait antérieurement à cette catégorie de biens immobiliers dans le régime de la contribution nationale de crise et de l'impôt foncier.