Vertaling van "vraag gesteld over de opvolging van klachten wegens " (Nederlands → Frans) :

Op 25 maart 2015 heb ik u een mondelinge vraag gesteld over de opvolging van klachten wegens antisemitisme, nadat de eerste minister in de plenaire vergadering had verklaard dat er voor antisemitisme een nultolerantie moet gelden, en dat elke antisemitische daad moet worden aangegeven en door de bevoegde instanties moet worden aangepakt (mondelinge vraag nr. 2916, Integraal Verslag, Kamer, 2014-2015, CRIV 54 COM 127, blz. 2).
J'ai eu l'occasion le 25 mars 2015 de vous poser une question orale sur le thème du suivi des plaintes pour antisémitisme suite à l'intervention du premier ministre en plénière déclarant à ce sujet: "la tolérance zéro, que chaque acte devait faire l'objet d'une plainte et que chaque plainte devait faire l'objet d'un suivi" (question orale n° 2916, Compte-rendu intégral, Chambre, 2014-2015, CRIV 54 COM 127, p. 2).

Op 25 maart 2015 heb ik u een mondelinge vraag gesteld over de opvolging van klachten wegens antisemitisme (vraag nr. 2916, Integraal Verslag, Kamer, 2014-2015, Commissie voor de Justitie, 25 maart 2015, CRIV 54 COM 127, blz. 2) nadat de eerste minister in de plenaire vergadering had verklaard dat er voor antisemitisme een nultolerantie moet gelden, en dat elke antisemitische daad moet worden aangegeven en door de bevoegde instanties moet worden aangepakt.
J'ai eu l'occasion le 25 mars 2015 de vous poser une question orale sur le thème du suivi des plaintes pour antisémitisme (question n° 2916, Compte Rendu Intégral, Chambre, 2014-2015, commission de la Justice, 25 mars 2015, CRIV 54 COM 127, p. 2) suite à l'intervention du premier ministre en Séance Plénière déclarant à ce sujet: "La tolérance zéro, que chaque acte devait faire l'objet d'une plainte et que chaque plainte devait faire l'objet d'un suivi".

Aan het Hof wordt een vraag gesteld over de bestaanbaarheid van de twee in het geding zijnde bepalingen met de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.3, c), van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre de lasthebber ad hoc, die door de strafrechter is aangewezen zodra er een belangenconflict bestaat, het financieel in gebreke blijven van de rechtspersoon die hij vertegenwoordigt, moet dragen, zonder dat de erelonen van de « lasthebber ad hoc, meestal een advocaat », kunnen worden opgenomen in de gerechtskosten in strafzaken, zodat, « in het geval waarin de vertegenwoordigde rechtspersoon wegens zijn faillissement of zijn insolvabiliteit in gebreke blijft, de aangewezen advocaat, tenzij hij het verleende mandaat stelselmatig weigert, het risico loopt geen billijke vergoeding van zijn prestaties te verkrijgen, terwijl hij, in alle gevallen waarin een advocaat door een rechter wordt aangewezen, in beginsel het recht heeft een vergoeding van zijn prestaties te eisen ».
La Cour est interrogée sur la compatibilité des deux dispositions en cause avec les articles 10, 11 et 23 de la Constitution, combinés avec l'article 6.3, c), de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce que le mandataire ad hoc, désigné par le juge pénal dès l'instant où il existe un conflit d'intérêts, doit supporter la défaillance financière de la personne morale qu'il représente, sans que les honoraires du « mandataire ad hoc, généralement avocat », puissent être inclus dans les frais de justice répressive, de sorte que « l'avocat désigné, sauf à décliner systématiquement le mandat conféré, risque, en cas de défaillance de la personne morale représentée en raison de sa faillite ou de son insolvabilité, de ne pas obtenir une rémunération équitable de ses prestations alors que dans toutes les hypothèses où un avocat est désigné par un juge, il est en droit, en principe, de revendiquer une indemnisation de ses prestations ».

Vraag nr. 6-1052 d.d. 5 oktober 2016 : (Vraag gesteld in het Frans) Uit een studie van het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminilogie over de arrestaties wegens partnergeweld wordt een hoge mate van recidive vastgesteld.
Question n° 6-1052 du 5 octobre 2016 : (Question posée en français) Selon une étude de l'Institut national de criminalistique et de criminologie, l'analyse des arrestations, pour cause de violences conjugales révèle un taux de récidive important.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnissen van 16 en 23 juni 2016 in zake het openbaar ministerie tegen respectievelijk G.L., F.B. en L.B., waarvan de expedities ter griffie van het Hof zijn ingekomen op 6 juli 2016, heeft de Correctionele Rechtbank Luik, afdeling Verviers, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 38, § 6, van de wet van 16 maart 1968, zoals ingevoegd bij artikel 9 van de wet van 9 maart 2014 tot wijziging van de wet betreffende de politie over het wegverkeer, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 2 van het Strafwetboek, 15 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten van 19 december 1966 en 6 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre het de rechter bij wie de zaak na de inwerkingtreding van de wet van 9 maart 2014 aanhangig is gemaakt, ertoe verplicht om, bij een veroordeling van een recidiverende beklaagde tot een straf van verval van het recht tot het besturen van een motorvoertuig, wegens een overtreding die vóór de inwerkingtreding van die wet is begaan, het herstel van het recht tot sturen afhankelijk te maken van het slagen voor een theoretisch en een praktisch examen alsook voor een geneeskundig en een psychologisch onderzoek, aangezien het opleggen van die examens en onderzoeken de situatie van de beklaagde in feite verergert ten opzichte van de stand van de vroegere wetgeving ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugements des 16 et 23 juin 2016 en cause du ministère public contre respectivement G.L., F.B. et L.B., dont les expéditions sont parvenues au greffe de la Cour le 6 juillet 2016, le Tribunal correctionnel de Liège, division Verviers, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 38, § 6, de la loi du 16 mars 1968, tel qu'y introduit par l'article 9 de la loi du 9 mars 2014 modifiant la loi relative à la police de la circulation routière, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution combinés avec les articles 2 du Code pénal, 15 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques du 19 décembre 1966 et 6 de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales en ce qu'il impose au juge saisi après l'entrée en vigueur de la loi du 9 mars 2014, en cas de condamnation d'un prévenu récidiviste à une peine de déchéance du droit de conduire tout véhicule à moteur, du chef d'une infraction commise avant l'entrée en vigueur de cette loi, de subordonner la réintégration dans le droit de conduire à la réussite des examens théorique, pratique, médical et psychologique, dès lors que la prononciation de ces examens aggrave en fait la situation du prévenu par rapport à l'état de la législation antérieure ?

- De zaak vóór het EU-Hof betreft een zogenaamde prejudiciële vraag (gesteld door het Belgische Hof van Cassatie) over de interpretatie en toepassing van een Europese richtlijn inzake het verbod op discriminatie, dit naar aanleiding van een geschil vóór de Belgische rechtbanken, dat verband houdt met het al dan niet kunnen ontslaan van een werkneemster van een privébedrijf wegens het dragen van een hoofddoek tijdens het werk.
- L'affaire devant la Cour de l'UE concerne une question préjudicielle (posée par la Cour de Cassation belge) sur l'interprétation et l'application d'une directive européenne relative à l'interdiction de la discrimination, à propos d'un différend devant les tribunaux belges qui est lié au fait de pouvoir licencier ou non une salariée d'une entreprise privée pour cause du port du voile pendant le travail.

Het Hof van Justitie van de Europese Unie, waaraan prejudiciële vragen waren gesteld in het kader van een geschil over « de vraag of een industriële activiteit die bestaat in de exploitatie van een kerncentrale kan worden voortgezet, en in voorkomend geval welke technische voorwaarden aan deze centrale kunnen worden opgelegd wegens de hinder of mogelijke hinder die onroerende goederen in een andere lidstaat zouden ondervinden doordat zij aan de ioniserende straling van deze centrale kunnen worden blootgesteld », heeft geoordeeld dat « een dergelijke industriële activiteit [...] reeds door haar voorwerp in aanzienlijke mate binnen de werkingssfeer van het EGA-Verdrag [valt], dat bovendien een reeks voorschriften bevat die juist betrekking hebben op de bescherming van de bevolking en het milieu tegen ioniserende straling » (HvJ, 27 oktober 2009, C-115/08, Land Oberösterreich t. CEZ as, punten 82-83).
Interrogée dans le cadre d'un litige portant sur « la question de savoir si une activité industrielle consistant en l'exploitation d'une centrale nucléaire peut être poursuivie et, le cas échéant, quelles sont les conditions techniques qui peuvent être imposées à une telle centrale en raison des nuisances ou des risques de nuisances prétendument encourus par des biens fonciers sis dans un autre Etat membre du fait de leur éventuelle exposition aux radiations ionisantes provenant de cette centrale », la Cour de justice de l'Union européenne a considéré qu'« une telle activité industrielle relève, de par son objet même et dans une mesure importante, du champ d'application du traité CEEA et il est constant que ce dernier comporte, en outre, un ensemble de règles relatives précisément à la protection des populations et de l'environnement contre les radiations ionisantes » (CJUE, 27 octobre 2009, C-115/08, Land Oberösterreich c. CEZ as, points 82-83).

Begin 2006 heb ik de minister al een vraag gesteld (mondelinge vraag nr. 3-966, Handelingen nr. 3-149 van 2 februari 2006, blz. 9) in verband met de talrijke klachten van consumenten over de dienstverlening van Scarlet.
Début 2006, j'avais déjà interpellée l'honorable ministre (question orale nº 3-966, Annales nº 3-149 du 2 février 2006, p. 9) à propos des nombreuses plaintes de consommateurs concernant les services vendus par l'opérateur Scarlet.

Mondelinge vraag van de heer Jean-François Istasse aan de minister van Justitie over «de oprichting door de kerkelijke overheid van een interdiocesane commissie voor de behandeling van klachten wegens seksueel misbruik in de pastorale relaties» (nr. 2-171)
Question orale de M. Jean-François Istasse au ministre de la Justice sur «la création, par les autorités ecclésiastiques, d'une commission interdiocésaine chargée des enquêtes en matière d'abus sexuels commis dans le cadre de relations pastorales» (n° 2-171)