Vertaling van "waarin de minderjarige tussen veertien " (Nederlands → Frans) :

De wetgever vermocht redelijkerwijze te bepalen dat de bijzonder strenge straffen ter bestraffing van verkrachting, een misdaad die in de regel een seksuele penetratie waarin niet wordt toegestemd, vereist, niet toepasselijk zijn in de gevallen waarin de minderjarige tussen veertien en zestien jaar toestemming heeft gegeven tot de seksuele penetratie.
Le législateur a pu raisonnablement prévoir que les peines particulièrement sévères qui sanctionnent le viol, crime qui requiert, en règle, une pénétration sexuelle non consentie, ne s'appliquent pas dans le cas où le mineur âgé de quatorze à seize ans a donné son consentement à la pénétration sexuelle.

Voor minderjarigen jonger dan veertien jaar is de schuldonbekwaamheid waarin de Jeugdbeschermingswet voorziet immers absoluut en is de zogenaamde « uithandengeving » - inhoudende dat de minderjarige kan worden berecht overeenkomstig het gemene strafrecht wanneer hij, op het ogenblik van het plegen van de feiten, de leeftijd van zestien jaar heeft bereikt - niet mogelijk.
Pour les mineurs âgés de moins de quatorze ans, l'irresponsabilité prévue par la loi relative à la protection de la jeunesse est en effet absolue et le « dessaisissement » - qui signifie que le mineur peut être jugé conformément au droit pénal commun lorsqu'il a atteint l'âge de seize ans au moment des faits - n'est pas possible.

De verwijzende rechter vraagt enkel of de in het geding zijnde bepalingen het bij de artikelen 12 en 14 van de Grondwet gewaarborgde wettigheidsbeginsel in strafzaken schenden doordat zij de strafwaardigheid van een daad van seksuele penetratie ten aanzien van een minderjarige tussen veertien en zestien jaar oud laten afhangen van de afwezigheid van toestemming van de minderjarige en de strafwaardigheid van een aanranding van de eerbaarheid niet daarvan laten afhangen.
Le juge a quo demande seulement si les dispositions en cause violent le principe de légalité en matière pénale, garanti par les articles 12 et 14 de la Constitution, en ce qu'elles font dépendre l'appréciation du caractère punissable d'un acte de pénétration sexuelle commis sur un mineur âgé de quatorze à seize ans de l'absence de consentement du mineur et ne font pas dépendre de ce consentement l'appréciation du caractère punissable d'un attentat à la pudeur.

Met de vierde prejudiciële vraag in de zaken nrs. 4559, 4647 en 4657 beoogt de verwijzende rechter te vernemen of dezelfde bepalingen het door de artikelen 12 en 14 van de Grondwet gewaarborgde wettigheidsbeginsel in strafzaken schenden doordat zij de strafwaardigheid van een daad van seksuele penetratie ten aanzien van een minderjarige tussen veertien en zestien jaar oud laten afhangen van de afwezigheid van toestemming van de minderjarige en de strafwaardigheid van een aanranding van de eerbaarheid niet daarvan laten afhangen.
En posant la quatrième question préjudicielle dans les affaires n 4559, 4647 et 4657, le juge a quo souhaite savoir si les mêmes dispositions violent le principe de légalité en matière pénale garanti par les articles 12 et 14 de la Constitution, en ce qu'elles font dépendre l'appréciation du caractère punissable d'un acte de pénétration sexuelle commis sur un mineur âgé de quatorze à seize ans de l'absence de consentement du mineur et ne font pas dépendre de ce consentement l'appréciation du caractère punissable d'un attentat à la pudeur.

Met de derde prejudiciële vraag in de zaken nrs. 4559, 4647 en 4657 beoogt de verwijzende rechter te vernemen of dezelfde bepalingen een discriminatie inhouden doordat twee categorieën van meerderjarigen die seksuele handelingen stellen met een minderjarige tussen veertien en zestien jaar, die met die handelingen instemt, op dezelfde wijze worden bestraft : de meerderjarigen die een daad van seksuele penetratie plegen, enerzijds, en de meerderjarigen die enkel daden van seksuele aanraking stellen, anderzijds.
En posant la troisième question préjudicielle dans les affaires n 4559, 4647 et 4657, le juge a quo souhaite savoir si les mêmes dispositions sont discriminatoires en ce que deux catégories de personnes majeures qui commettent des actes sexuels sur un mineur âgé de quatorze à seize ans, auxquels ce mineur consent, sont sanctionnées de la même façon : les personnes majeures qui ont commis un acte de pénétration sexuelle, d'une part, et les personnes majeures qui n'ont commis que des actes d'attouchement sexuel, d'autre part.

Volgens een van de in het geding zijnde partijen is het begrip aanranding van de eerbaarheid een vaag begrip waarvan de invulling kan evolueren, zodat de burger op grond van artikel 372 van het Strafwetboek niet zou kunnen uitmaken of zijn gedrag strafbaar is wanneer de minderjarige tussen veertien en zestien jaar oud toestemming geeft tot seksuele handelingen.
Selon une des parties à la cause, la notion d'attentat à la pudeur est une notion vague dont le contenu peut évoluer, de sorte que le citoyen ne serait pas en mesure d'apprécier, sur la base de l'article 372 du Code pénal, si son comportement est répréhensible lorsque le mineur âgé de quatorze à seize ans consent aux actes sexuels.

In de eerste plaats omdat het geen rekening houdt met het probleem waaraan dit Protocol is gewijd, te weten de massale inzet van kinderen in conflicten in de derde wereld, in Staten waarin geen betrouwbare identiteits-papieren bestaan waardoor kinderen van vijftien, zestien of zeventien jaar uit elkaar kunnen worden gehouden en waarin het, inzonderheid wegens slechte voeding, in de praktijk moeilijk is een onderscheid te maken tussen een kind van veertien jaar en een kind van zeventien jaar.
En premier lieu, il ne tient pas compte du problème que le Protocole tend à résoudre : l'utilisation massive d'enfants dans les conflits du tiers monde, États où n'existe aucun document fiable d'identité permettant de distinguer un enfant entre quinze et seize, voire dix-sept ans et où, notamment pour des raisons nutritionnelles, il est difficile de distinguer, en pratique, un enfant de quatorze ans d'un enfant de dix-sept ans.

Er zijn evenwel nog andere gevallen waarin de rechter een overeenkomst tussen de ouders aangaande de verblijfsregeling van hun minderjarige kinderen kan homologeren zonder dat de rechter geadieerd werd over een voorafbestaand geschil, met name het bemiddelingsakkoord dat tot stand gekomen is onder begeleiding van een erkende bemiddelaar (art. 1733 van het Gerechtelijk Wetboek).
Mais il existe encore d'autres cas où le juge peut homologuer un accord conclu entre les parents relativement à l'hébergement de leurs enfants mineurs sans que le juge ait été saisi d'un litige préexistant, par exemple l'accord de médiation élaboré avec l'aide d'un médiateur agréé (article 1733 du Code judiciaire).

De advocaat is de beste band tussen de minderjarige en het gerechtelijk systeem waarin hij zal moeten optreden.
L'avocat est la meilleure liaison entre le mineur et le système judiciaire dans lequel il va devoir se mouvoir.