Het enige doel van de bepaling bestaat erin te vermijden dat de rechtspersoon en de
natuurlijke persoon systematisch samen zouden worden veroordeeld (Parl. St., Senaat, 1998-1999, nr. 1-1217/6, p. 38), de rechter ertoe aan te zetten « een afweging te maken tussen, enerzijds, het aspect fout in hoofde van een natuurlijke persoon, en anderzijds, de verantwoordelijkheid van de rechtspersoon » (Parl. St., Kamer, 1998-1999, nr. 2093/5, p. 15) en hem de mogelijkheid te bieden « geval per geval [.] na [te] gaan of de verantwoordelijkheid van de rechtspersoon, da
...[+++]n wel van de natuurlijke persoon het zwaarst moet doorwegen » (Parl. St., Senaat, 1998-1999, nr. 1-1217/1, p. 6). Elle a pour seul objectif d'éviter la
condamnation systématique de la personne morale et de la personne physique (Doc. parl., Sénat, 1998-1999, n° 1-1217/6, p. 38), d'inciter le juge « à mettre en balance la faute dans le chef d'une personne physique, d'une part, et la responsabilité de la personne morale, d'autre part » (Doc. parl., Chambre, 1998-1999, n° 2093/5, p. 15) et de lui permettre de « vérifier au cas par cas laquelle de la responsabilité de la personne morale ou de la personne physique est déterminante » (Doc. parl., Sénat,
...[+++] 1998-1999, n° 1-1217/1, p. 6).