Vertaling van "wetsvoorstel blijkt heeft " (Nederlands → Frans) :

Zoals uit de toelichting van het wetsvoorstel blijkt, heeft het tot doel de vrijheden vervat in de artikelen 19 tot 21 van de Grondwet te concretiseren en de naleving te garanderen van de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie die inzonderheid verankerd zijn in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet (2) en, meer in het bijzonder wat de religieuze en niet-confessionele levensbeschouwingen betreft, in artikel 9 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en artikel 18 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, alsook in andere internationale instrumenten.
Comme il ressort des développements de la proposition de loi, celle-ci a pour objet de concrétiser les libertés prévues par les articles 19 à 21 de la Constitution et à assurer le respect des principes d'égalité et de non-discrimination consacrés notamment par les articles 10 et 11 de la Constitution (2) et, plus spécialement en matière de convictions religieuses ou non-confessionnelles, par l'article 9 de la Convention européenne des droits de l'homme et l'article 18 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques, outre d'autres instruments internationaux.

Uit de in B.7.2 aangehaalde toelichting bij het wetsvoorstel dat aanleiding heeft gegeven tot de bestreden wet, blijkt overigens dat de wetgever de bedoelding had te anticiperen op de ratificatie van dat Verdrag.
Il ressort du reste des développements de la proposition de loi ayant donné lieu à la loi attaquée cités en B.7.2 que le législateur avait l'intention d'anticiper sur la ratification de cette Convention.

Uit de toelichting van het wetsvoorstel blijkt dat men zich vooral gebaseerd heeft op de werkgroep van 12.
Il ressort des développements de la proposition de loi que l'on s'est surtout basé sur les travaux du groupe de travail « Article 12 ».

Zoals uit de toelichting blijkt, heeft dit wetsvoorstel de bescherming tot doel van de bedragen die wegens hun aard niet in beslag genomen kunnen worden, dat wil zeggen de bedragen bedoeld in 1410, § 2, en niet van de bedragen bedoeld in artikel 1410, § 1, die beschermd zijn omdat ze onder een vastgesteld minimum liggen.
Comme l'indiquent les développements de la proposition, l'objet de la proposition de loi est de protéger les sommes insaisissables par nature, donc celles visées par l'article 1410, § 2, et non les sommes protégées par leur montant, donc celles de l'article 1410, § 1.

Uit de toelichting met betrekking tot het wetsvoorstel dat de in het geding zijnde bepalingen bevat, blijkt dat, voor de verkiezingen van de Parlementen van de deelentiteiten, de federale wetgever de kieskringen heeft overgenomen die indertijd bij het Kieswetboek waren vastgelegd : « Deze bepaling [...] voorziet erin dat de verkiezingen voor [de gemeenschaps- en gewestraden] gebeuren via kieskringen die elk bestaan uit één of meer administratieve arrondissementen, die onderverdeeld zijn in kieskantons, overeenkomstig de bij het voorstel gevoegde tabel.
Les développements relatifs à la proposition de loi contenant les dispositions en cause font apparaître que le législateur fédéral a repris, pour les élections des Parlements des entités fédérées, les circonscriptions électorales qui étaient fixées à l'époque par le Code électoral : « Cette disposition [...] prévoit que les élections pour [les conseils communautaires et régionaux] se font par circonscriptions électorales comprenant chacune un ou plusieurs arrondissements administratifs, lesquels sont subdivisés en cantons électoraux, conformément au tableau annexé à la proposition.

Uit de uiteenzetting van het wetsvoorstel dat heeft geleid tot de bestreden wet, blijkt dat de wetgever rekening wilde houden met « de criteria van haalbaarheid, werkbaarheid en efficiëntie die de rode draad moeten vormen » en dat hij heeft vastgesteld dat « het organiseren van dergelijk voorafgaand vertrouwelijk overleg voor alle misdrijven (inclusief verkeersinbreuken, wegcontroles, ..) totaal onhaalbaar [zou] zijn, zowel op budgettair vlak als op organisatorisch vlak » (Parl. St., Senaat, 2010-2011, nr. 5-663/1, pp. 16-17).
Les développements de la proposition de loi ayant donné lieu à la loi attaquée montrent que le législateur a eu le souci de tenir compte « des critères de faisabilité, de praticabilité et d'efficacité qui doivent constituer le fil rouge » et qu'il a constaté que « l'organisation d'une telle concertation confidentielle préalable pour toutes les infractions (y compris les infractions en matière de roulage, les contrôles routiers, ..) serait totalement impossible à réaliser, à la fois au plan budgétaire et au plan organisationnel » (Doc. parl., Sénat, 2010-2011, n° 5-663/1, pp. 16-17).

Uit de uiteenzettingen die voorafgingen aan het wetsvoorstel dat tot de bestreden wet heeft geleid, blijkt dat de wetgever een « werkbaar en efficiënt mechanisme » wou invoeren « dat beantwoordt aan de principes geponeerd door het Europees Hof [voor] de Rechten van [de] Mens », « een antwoord [wou] bieden op de vereisten die voortvloeien uit de ' Salduz-rechtspraak ', niet meer maar ook niet minder dan dat » en « een werkbare oplossing [wou] bieden voor alle actoren op het terrein en die een effectieve uitoefening van de door [de] tekst voorgestelde rechten mogelijk maakt » (Parl. St., Senaat, 2010-2011, nr. 5-663/1, pp. 6-8).
Il ressort des développements précédant la proposition de loi qui est à l'origine de la loi attaquée que le législateur entendait mettre en place « un mécanisme opérationnel et efficace qui réponde aux principes défendus par la Cour européenne des Droits de l'Homme » et « apporter une réponse aux exigences qui découlent de la ' jurisprudence Salduz ', pas plus mais également pas moins que cela » et « une solution opérationnelle pour tous les acteurs sur le terrain et qui permette un exercice effectif des droits proposés par le texte » (Doc. parl. Sénat, 2010-2011, n° 5-663/1, pp. 6-8).

Uit de parlementaire werkzaamheden van het wetsvoorstel dat geleid heeft tot de voormelde wet van 30 juni 1996 blijkt echter niet dat het opvragen door de voornoemde instanties van inlichtingen in bestuurszaken, zoals bedoeld in artikel 4, § 6, betrekking heeft op de personengegevens die bewaard worden bij het Rijksregister van de natuurlijke personen.
Il ne ressort toutefois pas des travaux parlementaires relatifs à la proposition de loi devenue la susdite loi du 30 juin 1996 que la demande par les organes précités de renseignements en matière administrative, visée à l'article 4, § 6, concerne les données à caractère personnel conservées au Registre national des personnes physiques.