Vertaling van "zaak aanklager tegen radislav " (Nederlands → Frans) :

Q. overwegende dat in punt 580 van de uitspraak van 2 augustus 2001 door de strafkamer van het Internationaal Tribunaal voor de vervolging van personen verantwoordelijk voor ernstige schendingen van internationaal humanitair recht op het grondgebied van het voormalige Joegoslavië sinds 1991, in de zaak aanklager tegen Radislav Krstic over de genocide in Srebrenica, werd verklaard dat "ook gelijktijdige aanvallen op de culturele en religieuze eigendommen en symbolen van de groep die het doelwit is [.], met recht kunnen worden beschouwd als bewijs van de intentie om die groep fysiek te vernietigen";
Q. considérant que le jugement rendu le 2 août 2001 dans l'affaire procureur c. Radislav Krstic sur le génocide de Srebrenica par la chambre de première instance du Tribunal international chargé de poursuivre les personnes présumées responsables de violations graves du droit international humanitaire commises sur le territoire de l'ex-Yougoslavie depuis 1991 indique, à son point 580, qu'il pourra légitimement être tenu compte d'atteintes aux biens et symboles culturels et religieux du groupe pris pour cible pour établir l'intention de détruire le groupe physiquement;

K. overwegende dat de uitspraak van 19 april 2004 door de kamer van beroep van het Internationaal Tribunaal voor de vervolging van personen verantwoordelijk voor ernstige schendingen van internationaal humanitair recht op het grondgebied van het voormalige Joegoslavië sinds 1991, in de zaak aanklager tegen Radislav Krstic over de genocide in Srebrenica, luidde: 'De omvang van dat gedeelte van de groep waartegen de schendingen gericht zijn, vormt het noodzakelijke en belangrijke uitgangspunt voor, maar niet in alle gevallen het eindpunt van het onderzoek.
K. considérant que l'arrêt rendu le 19 avril 2004 dans l'affaire Procureur c. Radislav Krstic sur le génocide de Srebrenica par la chambre d'appel du Tribunal international chargé de poursuivre les personnes présumées responsables de violations graves du droit international humanitaire commises sur le territoire de l'ex-Yougoslavie depuis 1991 estime que "[s]'il faut tenir compte au premier chef de l'importance numérique du groupe visé, on ne saurait s'arrêter là.

J. overwegende dat de uitspraak van 2 augustus 2001 door de strafkamer van het Internationaal Tribunaal voor de vervolging van personen verantwoordelijk voor ernstige schendingen van internationaal humanitair recht op het grondgebied van het voormalige Joegoslavië sinds 1991, in de zaak aanklager tegen Radislav Krstic over de genocide in Srebrenica, luidde: 'Ook gelijktijdige aanvallen op de culturele en religieuze eigendommen en symbolen van de groep die het doelwit vormt [.], kunnen met recht worden beschouwd als bewijs van de intentie om die groep lichamelijk te vernietigen' (punt 580);
J. considérant que le jugement rendu le 2 août 2001 dans l'affaire Procureur c. Radislav Krstic sur le génocide de Srebrenica par la chambre de première instance du Tribunal international chargé de poursuivre les personnes présumées responsables de violations graves du droit international humanitaire commises sur le territoire de l'ex-Yougoslavie depuis 1991, indique que "[les] atteintes aux biens et symboles culturels et religieux du groupe pris pour cible [...] pourr[ont] légitimement être [prises en] compte pour établir l'intention de détruire le groupe physiquement" (point 580);

R. overwegende dat de uitspraak van 19 april 2004 door de kamer van beroep van het Internationaal Tribunaal voor de vervolging van personen verantwoordelijk voor ernstige schendingen van internationaal humanitair recht op het grondgebied van het voormalige Joegoslavië sinds 1991, in de zaak aanklager tegen Radislav Krstic over de genocide in Srebrenica, luidde: "De omvang van het deel van de groep, die het doelwit is, vormt het noodzakelijke en belangrijke uitgangspunt, maar niet in alle gevallen het eindpunt van het onderzoek.
R. considérant que l'arrêt rendu le 19 avril 2004 dans l'affaire procureur c. Radislav Krstic sur le génocide de Srebrenica par la chambre d'appel du Tribunal international chargé de poursuivre les personnes présumées responsables de violations graves du droit international humanitaire commises sur le territoire de l'ex-Yougoslavie depuis 1991 estime que "s'il faut tenir compte au premier chef de l'importance numérique du groupe visé, on ne saurait s'arrêter là.

– gezien: de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van 26 februari 2007 over de zaak betreffende de toepassing van het Verdrag inzake de voorkoming en de bestraffing van genocide (Bosnië en Herzegovina tegen Servië en Montenegro), de uitspraak van 2 augustus 2001 door de strafkamer van het Internationaal Tribunaal voor de vervolging van personen verantwoordelijk voor ernstige schendingen van internationaal humanitair recht op het grondgebied van het voormalige Joegoslavië sinds 1991 (aanklager tegen Radislav Krstic), en de uitspraak van 19 april 2004 van de kamer van beroep in dezelfde zaak,
– vu l'arrêt de la Cour internationale de justice du 26 février 2007 dans l'affaire concernant l'application de la convention des Nations unies pour la prévention et la répression du crime de génocide (Bosnie-Herzégovine c. Serbie-et-Monténégro), le jugement rendu le 2 août 2001 par la chambre de première instance du Tribunal international chargé de poursuivre les personnes présumées responsables de violations graves du droit international humanitaire commises sur le territoire de l'ex-Yougoslavie depuis 1991 (procureur c. Radislav Krstic) et l'arrêt rendu le 19 avril 2004 par sa chambre d'appel dans la même affaire,

1. Indien strafvervolging onmogelijk is geworden, op grond van het recht van de lidstaat van de behandelende gedelegeerd Europese aanklager, besluit de permanente kamer, op basis van een overeenkomstig artikel 35, lid 1, door de gedelegeerd Europese aanklager die de zaak behandelt ingediend verslag, om de zaak tegen een persoon te seponeren, wegens een van de volgende gronden:
1. Lorsqu’il est devenu impossible de déclencher des poursuites conformément au droit de l’État membre du procureur européen délégué chargé de l’affaire, la chambre permanente décide, sur la base d’un rapport soumis par le procureur européen délégué chargé de l’affaire conformément à l’article 35, paragraphe 1, de classer sans suite la procédure engagée à l’encontre d’une personne pour l’un des motifs suivants:

4. Alvorens te besluiten een zaak aanhangig te maken, kan de bevoegde permanente kamer op voorstel van de behandelende gedelegeerd Europese aanklager beslissen meerdere zaken samen te voegen, waarvoor verschillende gedelegeerd Europese aanklagers onderzoeken hebben ingesteld tegen dezelfde persoon of personen met het oog op strafvervolging voor de rechtbank van één lidstaat die op grond van zijn wetgeving voor elk van deze zaken bevoegd is.
4. Avant de décider de porter une affaire en jugement, la chambre permanente compétente peut, sur proposition du procureur européen délégué chargé de l’affaire, décider de joindre plusieurs affaires, lorsque les enquêtes ont été menées par différents procureurs européens délégués à l’encontre de la même ou des mêmes personnes en vue d’exercer les poursuites devant les juridictions d’un seul État membre qui, conformément au droit de celui-ci, a compétence dans chacune de ces affaires.

Dit recht vereist inderdaad dat de openbare aanklager in een strafzaak probeert zijn zaak tegen de beschuldigde te bewijzen zonder een beroep te doen op bewijs dat werd verkregen via dwang of druk tegen de wil van de beklaagde (...).
Ce droit présuppose que, dans une affaire pénale, l'accusation cherche à fonder son argumentation sans recourir à des éléments de preuve obtenus par la contrainte ou les pressions au mépris de la volonté de l'accusé (...).

Dit recht vereist inderdaad dat de openbare aanklager in een strafzaak probeert zijn zaak tegen de beschuldigde te bewijzen zonder een beroep te doen op bewijs dat werd verkregen via dwang of druk tegen de wil van de beklaagde (.).
Ce droit présuppose que, dans une affaire pénale, l'accusation cherche à fonder son argumentation sans recourir à des éléments de preuve obtenus par la contrainte ou les pressions au mépris de la volonté de l'accusé (.).