Vertaling van "zakelijke rechtsvorderingen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

gendergelijkheid in zakelijke contexten bevorderen | gendergelijkheid in zakelijke contexten promoten | gelijke behandeling van man en vrouw in zakelijke contexten bevorderen | gelijke behandeling van man en vrouw in zakelijke contexten promoten
promouvoir l’égalité hommes-femmes dans des entreprises

zakelijke diensten | zakelijke dienstverlening
services aux entreprises

zakelijke aansluiting | zakelijke abonnee
abonné professionnel

zakelijke activiteit | zakelijke/commerciële activiteit
activité de l'entreprise | vie de l'entreprise

professionele teksten opmaken | zakelijke teksten opmaken | professionele teksten opstellen | zakelijke teksten opstellen
rédiger des textes professionnels

nieuwe zakelijke opportuniteiten identificeren | nieuwe zakelijke kansen identificeren | nieuwe zakenkansen identificeren
identifier de nouvelles opportunités commerciales

zakelijke zekerheid
sûreté réelle

zakelijke waarborg
garantie réelle

zakelijk recht
droit réel

zakelijk toerisme [ congrestoerisme | zakentoerisme ]
tourisme d'affaires

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Voorts is hij het niet eens met de stelling dat de kortere verjaringstermijnen voor de persoonlijke rechtsvorderingen een discriminatie inhouden ten opzichte van de dertigjarige termijn die voor de meeste zakelijke rechtsvorderingen geldt (waar ook een tien- en een twintigjarige termijn bestaat).
En outre, il ne partage pas le point de vue selon lequel on créerait une discrimination entre les actions personnelles et les actions réelles en prévoyant un délai de prescription de 30 ans pour ce qui est de la plupart de ces dernières (des délais de dix ans et de vingt ans existent aussi) et des délais de prescription plus courts pour les premières.

« Art. 2262. ­ Alle zakelijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van dertig jaar, zonder dat hij die zich op deze verjaring beroept, verplicht is daarvan enige titel te vertonen of dat men hem de exceptie van kwade trouw kan tegenwerpen».
« Art. 2262. ­ Toutes les actions réelles sont prescrites par trente ans, sans que celui qui allègue cette prescription soit obligé d'en rapporter un titre, ou qu'on puisse lui opposer l'exception déduite de la mauvaise foi».

Artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek voorziet echter in een dertigjarige verjaringstermijn voor alle zakelijke rechtsvorderingen.
L’article 2262 du Code civil dispose en revanche que toutes les actions réelles sont prescrites par trente ans.

1° gaan de voorrechten en hypotheken en alle zakelijke rechten, erfdienstbaarheden uitgezonderd, die het vorige goed bezwaarden, de oorzaken van vernietiging, herroeping of ontbinding van de titel van de eigenaar van bedoeld goed, alsmede de rechtsvorderingen van alle aard betreffende dat goed, van rechtswege over op het ruilverkavelend goed in zijn geheel, met inbegrip van de erbij gevoegde nieuwe delen, of op de nieuwe kavel die in de plaats treedt van het vorige perceel alsook in voorkomend geval op de prijs, de toegift of het saldo van de toegiften die aan de eigenaar van het vorig perceel mochten toekomen ten gevolge van de ruilverkaveling of herverkaveling als geheel genomen;
1° les privilèges et hypothèques et tous droits réels, à l'exception des servitudes, grevant le bien ancien, les causes d'annulation, de révocation ou de résolution qui affectaient le titre du propriétaire dudit bien, ainsi que les actions de toute nature exercées relativement à ce bien sont de plein droit reportés sur l'ensemble du bien remembré, y compris les parties nouvelles qui y sont incorporées, ou sur le lot nouveau substitué à l'immeuble ancien, de même que, le cas échéant, sur le prix, la soulte ou le solde des soultes pouvant revenir au propriétaire de l'immeuble ancien ensuite de l'opération de remembrement ou de relotissement envisagée dans son ensemble;

Ongeacht of het gaat om de ene of de andere van de twee voormelde verjaringen, of zelfs om beide, lijkt het bovendien niet meer mogelijk aan te nemen dat een verjaring van dertig jaar de gemeenrechtelijke verjaring in burgerlijke zaken is, ermee rekening houdend dat, sinds de wijziging van het Burgerlijk Wetboek bij de wet van 10 juni 1998, alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren na tien jaar (artikel 2262bis); die termijn wordt echter voortaan beschouwd als die van het gemeen recht van de verjaring van die rechtsvorderingen (Parl. St., Kamer, 1996-1997, nr. 1087/1, p. 11), waarbij de dertigjarige verjaring is beperkt tot de zakelijke rechtsvorderingen (artikel 2262) en bijzondere rechtsvorderingen (zoals welke is beoogd in artikel 2277ter, tweede lid).
En outre, qu'il s'agisse de l'une ou de l'autre des deux prescriptions évoquées plus haut, voire des deux, il ne paraît plus possible de considérer qu'une prescription de trente ans est la prescription de droit commun en matière civile, compte tenu de ce que, depuis la modification du Code civil par la loi du 10 juin 1998, toutes les actions personnelles se prescrivent par dix ans (article 2262bis); or, ce délai est désormais considéré comme celui du droit commun de la prescription de ces actions (Doc. parl., Chambre, 1996-1997, n° 1087/1, p. 11), la prescription trentenaire étant limitée aux actions réelles (article 2262) et à des actions particulières (telle que celle qui est visée à l'article 2277ter, alinéa 2).

Het bepaalt met name : a) welke schuldenaars op grond van hun hoedanigheid aan een insolventieprocedure kunnen worden onderworpen; b) welk deel van het vermogen van de schuldenaar tot de boedel behoort en of de na de opening van de insolventieprocedure verkregen goederen tot deze boedel behoren; c) welke de respectieve bevoegdheden van de schuldenaar en de curator zijn; d) onder welke voorwaarden een verrekening kan worden tegengeworpen; e) de gevolgen van de insolventieprocedure voor lopende overeenkomsten waarbij de schuldenaar partij is; f) de gevolgen van de insolventieprocedure voor individuele vervolgingen met uitzondering van lopende rechtsvorderingen; g) welke vorderingen te verhalen zijn op het vermogen van de schuldenaar en wat de gevolgen zijn ten aanzien van vorderingen die zijn ontstaan na de opening van de insolventieprocedure; h) de regels betreffende indiening, verificatie en toelating van de vorderingen; i) de regels betreffende de verdeling van de opbrengst van de te gelde gemaakte goederen, de rangindeling van de vorderingen, en de rechten van schuldeisers die krachtens een zakelijk recht of ingevolge verrekening gedeeltelijk zijn voldaan; j) de voorwaarden voor en de gevolgen van de beëindiging van de insolventieprocedure, met name door een akkoord; k) de rechten van de schuldeisers nadat de insolventieprocedure beëindigd is; l) voor wiens rekening de kosten en uitgaven in het kader van de insolventieprocedure zijn; m) de regels betreffende nietigheid, vernietigbaarheid of niettegenwerpbaarheid van de voor het geheel van schuldeisers nadelige rechtshandelingen».
Elle détermine notamment : a) les débiteurs susceptibles de faire l'objet d'une procédure d'insolvabilité du fait de leur qualité; b) les biens qui font l'objet du dessaisissement et le sort des biens acquis par le débiteur après l'ouverture de la procédure d'insolvabilité; c) les pouvoirs respectifs du débiteur et du syndic; d) les conditions d'opposabilité d'une compensation; e) les effets de la procédure d'insolvabilité sur les contrats en cours auxquels le débiteur est partie; f) les effets de la procédure d'insolvabilité sur les poursuites individuelles, à l'exception des instances en cours; g) les créances à produire au passif du débiteur et le sort des créances nées après l'ouverture de la procédure d'insolvabilité; h) les règles concernant la production, la vérification et l'admission des créances; i) les règles de distribution du produit de la réalisation des biens, le rang des créances et les droits des créanciers qui ont été partiellement désintéressés après l'ouverture de la procédure d'insolvabilité en vertu d'un droit réel ou par l'effet d'une compensation; j) les conditions et les effets de la clôture de la procédure d'insolvabilité, notamment par concordat; k) les droits des créanciers après la clôture de la procédure d'insolvabilité; l) la charge des frais et des dépenses de la procédure d'insolvabilité; m) les règles relatives à la nullité, à l'annulation ou à l'inopposabilité des actes préjudiciables à l'ensemble des créanciers».

Ook al blijft de dertigjarige verjaring, die later bij artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek is vervangen door de tienjarige verjaring voor de persoonlijke rechtsvorderingen, de regel voor zakelijke rechtsvorderingen, toch heeft de wetgever het noodzakelijk geacht om, voor een groot aantal overeenkomsten die in diverse sectoren van het economisch en maatschappelijk leven gangbaar zijn, te voorzien in verjaringstermijnen die voorkomen dat tussen de partijen geschillen rijzen lang nadat de relatie in het raam waarvan de verbintenissen zijn ontstaan, een einde heeft genomen.
Si la prescription trentenaire, ultérieurement remplacée en vertu de l'article 2262bis du Code civil par la prescription décennale pour les actions personnelles, reste la règle applicable aux actions réelles, le législateur a jugé nécessaire de prévoir, pour bon nombre de conventions courantes dans différents secteurs de la vie économique et sociale, des délais empêchant que des litiges s'élèvent entre parties longtemps après que la relation dans le cadre de laquelle les obligations sont nées a pris fin.

De artikelen 2262 en 2262bis van het Burgerlijk Wetboek, die het gemeen recht vormen, bepalen dat zakelijke rechtsvorderingen na dertig jaar verjaren en dat persoonlijke rechtsvorderingen na tien jaar verjaren, met uitzondering van rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid, die verjaren na vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon.
Les articles 2262 et 2262bis du Code civil, qui constituent le droit commun, prévoient que les actions réelles se prescrivent par trente ans et que les actions personnelles se prescrivent par dix ans, à l'exception des actions en réparation des dommages fondées sur la responsabilité extra-contractuelle, qui se prescrivent par cinq ans à partir du jour qui suit celui où la personne lésée a eu connaissance du dommage ou de son aggravation et de l'identité de la personne responsable.

De wetgever heeft met die wet ook de regels gewijzigd betreffende de verjaring van de burgerlijke rechtsvorderingen die waren vastgesteld bij artikel 2262 van het Burgerlijk Wetboek door een onderscheid te maken tussen de zakelijke rechtsvorderingen en de persoonlijke rechtsvorderingen.
Le législateur a également modifié par cette loi les règles concernant la prescription des actions civiles établies par l'article 2262 du Code civil en faisant une distinction entre les actions réelles et les actions personnelles.