Traduction de «zij ten tijde van crises wel minder inkomen » (Néerlandais → Français) :

23. pleit voor vervanging van de geldende regeling van het uit de markt nemen door de oprichting van een "zekerheidskas", beheerd door de producentenorganisaties en gefinancierd met geld van de Europese Unie, de lidstaten en de landbouwers; meent dat een dergelijke "kas" moet gaan dienen om producenten schadeloos te stellen voor uit de markt genomen producten in geval van een crisis, voor de toekenning van subsidies voor productievermindering en voor het opzetten - op vrijwillige basis voor landbouwers - van een regeling voor inkomensverzekering ingeval van extreme klimatologische omstandigheden, na een voorafgaande haalbaarheidsstudie; meent dat individuele producenten de mogelijkheid zouden moeten hebben om bij te dragen aan de oprichting van deze "veiligheidskas", met dien verstande dat zij ten tijde van crises wel minder inkomen zouden ontvangen en dat de individuele producent wel moet deelnemen aan de door de POGF vastgestelde maatregelen en regelingen voor crisisbeheer; meent dat deze kas gescheiden van het actiefonds zou moeten worden gefinancierd en dat collectieve verzekeringen in aanmerking komen voor financiering volgens deze regeling;
23. demande que le régime de retrait en vigueur soit complété par une "caisse de sécurité" gérée par les organisations de producteurs et financée à l'aide de ressources de l'Union, des États membres et des agriculteurs, laquelle devrait servir à indemniser les producteurs pour les retraits effectués en période de crises, à verser des aides à la réduction de la production et à instituer, sous réserve d'une étude préalable de faisabilité, un régime - volontaire pour les agriculteurs - de garantie des revenus et de soutien en cas de problèmes climatiques; propose que les producteurs non-membres d'une organisation de producteurs aient la possibilité de contribuer à cette "caisse de sécurité" tout en bénéficiant d'un niveau de rémunération moindre en cas de crise, dès lors que lesdits producteurs se conforment aux mesures et à la discipline arrêtées par l'organisation de producteurs de fruits et légumes pour gérer la crise; propose aussi que cette caisse soit financée hors fonds opérationnels et que les assurances collectives soient éligibles à un financement au titre de ce dispositif;

22. pleit voor vervanging van de geldende regeling van het uit de markt nemen door de oprichting van een "zekerheidskas", beheerd door de producentenorganisaties en gefinancierd met geld van de Europese Unie, de lidstaten en de landbouwers; meent dat een dergelijke "kas" moet gaan dienen om producenten schadeloos te stellen voor uit de markt genomen producten in geval van een crisis, voor de toekenning van subsidies voor productievermindering en voor het opzetten - op vrijwillige basis voor landbouwers - van een regeling voor inkomensverzekering ingeval van extreme klimatologische omstandigheden, na een voorafgaande haalbaarheidsstudie; meent dat individuele producenten de mogelijkheid zouden moeten hebben om bij te dragen aan de oprichting van deze "veiligheidskas", met dien verstande dat zij ten tijde van crises wel minder inkomen zouden ontvangen en dat de individuele producent wel moet deelnemen aan de door de POGF vastgestelde maatregelen en regelingen voor crisisbeheer; meent dat deze kas gescheiden van het actiefonds zou moeten worden gefinancierd en dat collectieve verzekeringen in aanmerking komen voor financiering volgens deze regeling;
22. demande que le régime de retrait en vigueur soit complété par une "caisse de sécurité" gérée par les organisations de producteurs et financée à l'aide de ressources de l'Union européenne, des États membres et des agriculteurs, laquelle servira à indemniser les producteurs pour les retraits effectués en période de crises, à verser des aides à la réduction de la production et à instituer, sous réserve d'une étude préalable de faisabilité, un régime - volontaire pour les agriculteurs - de garantie des revenus et de soutien en cas de catastrophes climatiques; propose que les producteurs non membres aient la possibilité de contribuer à cette "caisse de sécurité" tout en bénéficiant d'un niveau de rémunération moindre en cas de crise, dès lors que les mesures et la discipline arrêtées par l'organisation de producteurs de fruits et légumes pour gérer la crise leur seraient applicables; propose aussi que cette caisse soit financée hors fonds opérationnels et que les assurances collectives soient éligibles à un financement au titre de ce dispositif;

In de toelichting bij het wetsontwerp dat tot de wet van 24 juni 2013 heeft geleid, werd omtrent de bestreden bepaling het volgende gesteld : « Dit wetsontwerp beoogt tevens om de overtredingen betreffende het stilstaan en parkeren in het GAS-systeem op te nemen. Het parkeerbeleid is immers een belangrijk onderdeel van het gemeentelijk en stedelijk mobiliteitsbeleid. In overtreding geparkeerde voertuigen zorgen niet alleen voor de aantasting van de mobiliteit, maar bedreigen de veiligheid en de leefbaarheid in de stedelijke en gemeentelijke centra. Op dit ogenblik is het parkeren voor een beperkte tijd, hetzij door het betalend parkeren, hetzij door de blauwe zone, en het parkeren met een parkeerkaart reeds een gemeentelijke aangelegenheid met een retributiesysteem dat wordt georganiseerd door de gemeente zelf of door de inzet van parkeerwachters. Op die manier kunnen deze vormen van parkeren al op een efficiënte wijze worden gecontroleerd. Nochtans hebben de steden en gemeenten geen greep op de voertuigen die geparkeerd worden op plaatsen waar dit verboden is. Zij kunnen wel optreden tegen voertuigen die het retributiesysteem niet naleven, maar niet tegen voertuigen die hinderlijk of gevaarlijk geparkeerd zijn. Dit betekent paradoxaal genoeg dat men minder risico loopt door te parkeren waar het verboden is dan door te parkeren aan een parkeerautomaat. Door de invoering van het GAS-systeem voor het stilstaan en parkeren, zullen de steden en gemeenten een effectief en efficiënt parkeerbeleid kunnen invoeren dat de doorstroming van het verkeer en de veiligheid en de leefbaarheid van iedereen ten goede moet komen » (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2712/001, pp. 5-6).
Dans l'exposé des motifs du projet de loi qui a conduit à la loi du 24 juin 2013, il est dit au sujet de la disposition attaquée : « Ce projet de loi vise également à inclure les infractions relatives à l'arrêt et au stationnement dans le système SAC. La politique de stationnement est en effet une composante importante de la politique de mobilité communale et urbaine. Les véhicules en infraction de stationnement ne constituent pas seulement une entrave à la mobilité mais menacent également la sécurité et la qualité de vie dans les centres urbains et des communes. Pour l'instant, le stationnement à durée limitée, que ce soit via le stationnement payant ou via la zone bleue, et le stationnement avec une carte de stationnement sont déjà des questions communales avec un système de redevance qui est organisé par la commune même ou par l'entremise de gardiens de parking. Ces types de stationnement peuvent déjà, de cette manière, être contrôlés de manière efficiente. Les villes et communes n'ont néanmoins aucune prise sur les véhicules qui sont stationnés sur des emplacements où cela est interdit. Ils peuvent intervenir contre les véhicules qui ne respectent pas le système de redevance, mais pas contre les véhicules qui sont parqués de manière gênante ou dangereuse. Cela signifie paradoxalement que l'on court moins de risque à se stationner à un endroit où cela est interdit qu'à se stationner à côté d'un horodateur. Par l'introduction du système SAC pour l'arrêt et le stationnement, les villes et communes pourront établir une politique de stationnement effective et efficiente qui doit bénéficier à la fluidité de la circulation et à la sécurité et la qualité de vie de chacun » (Doc. parl., Chambre, 2012-2013, DOC 53-2712/001, pp. 5-6).

Deze sector is bijzonder kwetsbaar voor de gevolgen van deze crises, die de hele Europese landbouw raken, en wel om meerdere redenen: de inputs zijn heel duur geworden, de producten brengen minder op, in de levensmiddelensector is de macht heel ongelijk verdeeld, en de prijs van graan is de laatste tijd gestegen.
Ce secteur est particulièrement vulnérable aux crises qui frappent l’ensemble de l’agriculture de l’UE à cause de facteurs multiples: les coûts élevés des intrants, la chute des prix de marché, les déséquilibres dans les rapports de force de la filière alimentaire, et la hausse actuelle des cours des céréales.

China komt op de tweede plaats, met ongeveer 14 procent, samen met de Europese Unie. Om evenwel het evenwicht te scheppen dat nodig is om ervoor te zorgen dat elk land zijn bijdrage levert aan de strijd tegen de klimaatverandering, moeten we wel rekening houden met een van de uitkomsten van de VN-Conferentie over klimaatverandering, namelijk dat elk land op een gemeenschappelijke maar gedifferentieerde manier moet bijdragen. Dat betekent dat landen als China, India en andere zich snel ontwikkelende landen - die historisch gezien minder hebben bijgedragen aan het ontstaan van het broeikaseffect en waar het inkomen per hoofd van de bevolking slechts een fractie is van dat van de ontwikkelde landen - op een andere manier moeten bijdragen, namelijk op een manier die past bij hun mogelijkheden, die hun economische ontwikkeling niet belemmert, maar ook geen oneerlijke concurrentie ten opzichte van andere landen veroorzaakt.
La Chine arrive en deuxième position, avec environ 14%, comme l’Union européenne. Toutefois, pour atteindre l’équilibre nécessaire au niveau de la contribution de chaque pays à la lutte contre le changement climatique, nous devons tenir compte de la revendication de la conférence des Nations unies sur le changement climatique, qui souligne la nécessité pour chaque pays d’apporter une contribution identique mais différente à la fois. Cela signifie que des pays tels que la Chine, l’Inde et d’autres pays qui se développent rapidement, mais qui ont moins contribué par le passé à la création du phénomène d’effet de serre et n’ont qu’une partie du revenu par habitant des pays développés, doivent apporter une contribution différente, en fonction de leurs capacités et de leurs possibilités, sans qu’elle gêne leur développement économique ou crée une concurrence déloyale avec d’autres pays.