Vertaling van "zou iedereen wel een dergelijk verlof nemen " (Nederlands → Frans) :

Niemand heeft hierop een antwoord, tenzij men voorziet in een vergoeding van 50 000 frank, maar in dat geval zou iedereen wel een dergelijk verlof nemen.
Personne n'a de réponse, à moins de prévoir une indemnité de 50 000 francs, mais dans ce cas, tout le monde prendrait un tel congé.

2. Gelet op de financiële problemen van het FCUD hebben de verschillende gezagniveaus in Comité A besloten (bij protocol 94/4 van 19 juni 1997) dat iedereen de nodige voorzorgen moest nemen om te vermijden dat er een niveauverschil in de kinderopvang zou ontstaan (naargelang de ouders werken in de privé-sector dan wel in de overheidssector).
2. Vu les problèmes financiers du FESC, les différents niveaux de pouvoirs ont décidé en Comité A (protocole 94/4 du 19 juin 1997) que chacun devrait prendre les dispositions nécessaires afin d'éviter un accueil des enfants à deux vitesses (suivant que leurs parents travaillent dans le privé ou dans le public).

In dat kader is het aanbevolen dat zeker bij commerciële evenementen de organisator minstens voorziet in eigen veiligheidspersoneel, en dit overeenkomstig de toepasselijke wetgeving, in het bijzonder de wet op de private bewaking; - bij een integraal en geïntegreerd veiligheidsbeleid is het van belang te kiezen voor een multidisciplinaire aanpak, waarbij er gestreefd wordt naar een goed evenwicht tussen de fysieke veiligheid van de aanwezigen, de belangen en bezorgdheden van de buurtbewoners, de handhaving van de openbare orde en het creëren van een gastvrije en aangename omgeving om deel te nemen aan het evenement; - hoewel het de bedoeling is van dergelijke evenementen om de sociale cohesie te versterken, is het uiteraard zo dat op basis van een gedegen multidisciplinaire risicoanalyse een verbod kan worden opgelegd om bepaalde evenementen te organiseren, dan wel om bepaalde beperkende maatregelen op te leggen, indien uit deze risicoanalyse zou blijken dat de kans op incidenten, ordeverstoringen of ongeregeldheden reëel is.
Dans cette optique, il est recommandé que l'organisateur prévoie au moins son propre personnel de sécurité a fortiori lors d'événements commerciaux, conformément à la législation en vigueur, en particulier la loi sur la sécurité privée ; - dans le cadre d'une politique de sécurité intégrale et intégrée, il importe d'opter pour une approche multidisciplinaire qui vise à maintenir un bon équilibre entre la sécurité physique des personnes présentes, les intérêts et préoccupations des riverains, le maintien de l'ordre public et la création de conditions d'accueil agréables pour les participants à l'événement ; - bien que l'objectif de ces événements soit de renforcer la cohésion sociale, une interdiction peut être imposée sur la base d'une analyse des risques approfondie en ce qui concerne l'organisation de certains événements ou diverses mesures restrictives peuvent être ordonnées s'il ressort de cette analyse qu'il existe un risque réel d'incidents, de troubles de l'ordre public ou d'irrégularités.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...
La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).

(9) In dat verband is het wellicht nuttig erop te wijzen dat de afdeling wetgeving van de Raad van State in haar advies 10.860/2, op 27 oktober 1969 verstrekt over het voorontwerp dat de voornoemde wet van 20 juli 1971 is geworden, voorgesteld heeft in één en dezelfde tekst de regels houdende organisatie van de regelingen inzake de verloven tot teraardebestelling en tot crematie samen te brengen, en wel in de volgende bewoordingen : « Met het oog op een logische ordening van de bepalingen betreffende het recht tot begraven, enerzijds en het verlof tot lijkverbranding anderzijds, is het geraden, ofwel de voorwaarden voor het verkrijgen van dat verlof op te nemen in of onmiddellijk na de artikelen 77 en 81 van het Burgerlijk Wetboek, ofwel die artikelen op te heffen en de inhoud ervan over te nemen in het gedeelte van het onderhavige ontwerp dat volgens 's Raads voorstel aan de begraving zou worden gewijd » (stuk Kamer, zitting 1969-1970, nr. 725/1, blz. 8).
(9) À cet égard, il n'est pas sans intérêt de relever que, dans son avis 10.860/2, donné le 27 octobre 1969, sur l'avant-projet devenu la loi du 20 juillet 1971, précitée, la section de législation du Conseil d'État avait suggéré de rassembler dans un même dispositif les règles organisant les régimes d'autorisation d'inhumation et de crémation et ce, dans les termes suivants: « Pour assurer une présentation logique des dispositions relatives, d'une part, au permis d'inhumation et, d'autre part, à l'autorisation d'incinérer, il se recommanderait soit de faire figurer les conditions de cette autorisation dans ou à la suite des articles 77 et 81 du Code civil, soit d'abroger ces derniers articles en en reprenant la substance dans la partie du présent projet que le Conseil d'État propose de consacrer aux inhumations » (do c. Chambre, sess. 1969-1970, no 725/1, p. 8).

Aangezien de specifieke bepalingen van bijlage X bij het statuut voor ambtenaren in een derde land niet geldig zijn tijdens ouderschapsverlof en verlof om gezinsredenen, blijkt het in de praktijk moeilijk voor ambtenaren bij delegaties om dergelijk verlof op te nemen.
Comme les dispositions spécifiques définies à l’annexe X du statut des fonctionnaires affectés dans un pays tiers ne s’appliquent pas pendant le congé parental ou familial, il se révèle difficile en pratique pour les fonctionnaires travaillant dans les délégations de prendre ce type de congé.

De voorstellen met betrekking tot ouderschapsverlof bestrijken prikkels voor vaders om ouderschapsverlof op te nemen, bescherming van arbeidsrechten en een verbod van discriminatie, de duur van en de beloning tijdens dergelijk verlof, flexibiliteit bij het opnemen van ouderschapsverlof en de leeftijd van het kind.
Les propositions relatives au congé parental portent sur des mesures qui incitent les pères à prendre ce congé, sur la protection des droits au travail et l’interdiction de toute discrimination, sur la durée du congé et les modalités de rémunération y afférentes ainsi que sur la flexibilité laissée pour prendre ce congé parental par rapport à l’âge de l’enfant.

Lidstaten die dergelijke rechten erkennen, nemen de nodige maatregelen om werkende mannen en vrouwen te beschermen tegen ontslag wegens de uitoefening van deze rechten en om ervoor te zorgen dat zij na afloop van dit verlof het recht hebben om — onder voorwaarden die voor hen niet minder gunstig zijn — naar hun baan of naar een gelijkwaardige functie terug te keren en te profiteren van elke verbetering van de arbeidsvoorwaarden waarop zij tijdens hun afwezigheid aanspraak hadden kunnen maken.
Les États membres qui reconnaissent de tels droits prennent les mesures nécessaires pour protéger les travailleurs et travailleuses du licenciement résultant de l'exercice de ces droits et pour veiller à ce que, à l'issue de ce congé, ils aient le droit de retrouver leur emploi ou un emploi équivalent à des conditions qui ne leur soient pas moins favorables et de bénéficier de toute amélioration des conditions de travail à laquelle ils auraient eu droit durant leur absence.