Traduction de «Transport des acides gras et du cholestérol » (Français → Néerlandais) :

Transport des acides gras et du cholestérol
Transport van vetzuren en cholesterol

Les carnitines jouent aussi un rôle essentiel dans la production énergétique cellulaire en transportant les acides gras dans les mitochondries, et dans la stabilisation des membranes cellulaires.
Carnitines spelen ook een cruciale rol in de cellulaire energieproductie door het transporteren van vetzuren naar mitochondriën, en in de stabilisatie van celmembranen.

Son principal rôle est de transporter les acides gras jusqu'aux mitochondries où ils peuvent être utilisés pour produire de l'énergie.
Zijn belangrijkste rol is het heen en weer transporteren van vetzuren naar de mitochondriën, waar deze kunnen worden gebruikt voor het produceren van energie.

Dans la première étude, on compare la consommation pendant 3 semaines de 20 g/j d’un mélange (80 % de c9t11 et 20 % de t10c12) de CLA à celle d’acides gras trans industriels ; en comparaison au même apport d’acide oléique (contrôle), les acides gras trans ont augmenté de 11 % le rapport LDL/HDL-cholestérol, mais le mélange de CLA a augmenté ce rapport de 10 %.
In de eerste studie wordt het verbruik gedurende 3 weken van 20g/d van een CLA-mengsel (80% c9t11 en 20% t10c12) met een mengsel van industriële transvetzuren vergeleken. In vergelijking met dezelfde inname van oliezuur (controle) hebben de transvetzuren de verhouding LDL/HDL-cholesterol met 11% verhoogd, maar het CLAmengsel heeft die verhouding met 10% doen toenemen.

L’enzyme cholesterylester hydrolase pancréatique libère du cholestérol libre et des acides gras ; elle peut aussi jouer un rôle dans la digestion des TG comportant des acides gras à longue chaîne (Ramirez et al., 2001).
Het pancreasenzym cholesterylester hydrolase geeft vrij cholesterol en vetzuren af. Het kan ook een rol spelen bij de vertering van triglyceriden met lange vetzuurketens (Ramirez et al., 2001).

Si l’on exclut l’étude mentionnée ci-dessus et que l’on ne considère que celles utilisant un mélange (~1 :1) des 2 isomères CLA, l’augmentation du LDL-cholestérol et la diminution du HDL-cholestérol sont comparables à celles observées avec les acides gras trans industriels.
Als men de bovenstaande studie uitsluit en men enkel rekening houdt met die welke een mengsel (~1 :1) van de 2 CLA-isomeren gebruiken, zijn de toename van de LDL-cholesterol en de afname van de HDL-cholesterol vergelijkbaar met die welke men bij de industriële transvetzuren kan waarnemen.

Certains acides gras saturés augmentent le cholestérol sérique total ainsi que la fraction de cholestérol LDL (LDL: Low Density Lipoprotein).
Bepaalde verzadigde vetzuren verhogen de totale serumcholesterol alsook de LDL-cholesterol fractie (LDL: Low Density Lipoprotein).

De manière intéressante, il semblerait que la modification du contenu en cholestérol du lait pourrait également avoir un impact sur la triglycéridémie : chez des volontaires sains, la consommation de lait standard et de lait modifié apportent, respectivement, 428 et 248 mg cholestérol/jour sans modifier la quantité et la proportion des acides gras ingérés, avec pour conséquence une réduction significative des triglycérides-VLDL (Jacques et al., 1999).
Het is interessant te zien dat de wijziging van het cholesterolgehalte in melk eveneens invloed zou kunnen uitoefenen op de triglyceridemie. Bij gezonde vrijwilligers levert de consumptie van standaard- of gewijzigde melk respectievelijk 428 en 248 mg cholesterol/dag op zonder wijziging van de hoeveelheid en de verhouding van de ingenomen vetzuren met als gevolg een significante vermindering van de VLDL-triglyceriden (Jacques et al., 1999).

3) Une consommation de CLA (acides gras trans poly-insaturés) à dose importante (20g/j) pendant trois semaines, peut augmenter le rapport LDL-/HDL-cholestérol (Wanders AJ et al, 2010, un important facteur de risque cardio-vasculaire.
3) Verbruik van CLA (meervoudig onverzadige transvetzuren) bij hoge dosis (20 g/d) gedurende 3 weken kan de verhouding LDL-/HDL-cholesterol, een belangrijke factor van cardiovasculair risico, verhogen (Wanders AJ et al, 2010).

Un aperçu récent de Berliner & Zimman (2007) examine trois classes différentes de graisses oxydées, dérivées respectivement des acides gras, des PL et des esters de cholestérol.
In het recente overzicht van Berliner & Zimman (2007) worden drie verschillende klassen van geoxideerde vetten besproken, afgeleid van respectievelijk vetzuren, PL en cholesterolesters.