Vertaling van "chien d’une dose " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

épithélium de chien
epitheel van hond

morsure de chien
beet van hond

Morsure ou coup donné par un chien
gebeten of aangevallen door hond

squame de chien
huidschilfer van hond

plaie par morsure de chien
bijtwonde door hond

virus minute des chiens
minute-virus van hond

dose croissante | dose croissante (permettant d'obtenir un effet maximal)
initiële dosis | aanvankelijke hoeveelheid van een geneesmiddel

capteur de dose d’inhalateur
dosissensor voor inhalator

échec dans la dose dans une thérapie de choc
fout in dosis in shocktherapie

échec dans la dose dans une thérapie aux électrochocs
fout in dosis in electroshocktherapie

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Les effets sur le cœur, comprenant des anomalies électro-physiologiques avec une fibrillation ventriculaire létale, n’ont été observés que chez le chien La cardiotoxicité est considérée comme spécifique au chien, non seulement car elle n’a été observée que chez le chien, mais aussi parce des doses similaires aux doses létales chez le chien (150 mg/m 2 ) ont été bien tolérées chez l’homme.
Effecten op het hart werden enkel bij de hond opgemerkt en omvatten elektrofysiologische stoornissen met dodelijke ventriculaire fibrillatie. Cardiotoxiciteit wordt specifiek voor honden beschouwd, niet alleen omdat het enkel bij de hond werd opgemerkt, maar ook omdat doses die gelijkaardig zijn aan die dodelijke cardiotoxiciteit bij honden veroorzaken (150 mg/m 2 ) door mensen goed werden verdragen.

Dans une étude de surdosage où des doses 3 fois (5.8 à 11.8 mg/kg de poids corporel) et 5 fois (de 9.7 à 19.5 mg/kg de poids corporel) supérieures à la dose recommandée ont été administrées à des chiens sur une période de 6 mois, une augmentation dose-dépendante des troubles gastro-intestinaux a été observée, affectant tous les chiens du groupe ayant reçus la dose la plus forte.
In een overdoseringsstudie waarin 3 maal (5,8 tot 11,8 mg/kg lichaamsgewicht) en 5 maal (9,7 tot 19,5 mg/kg lichaamsgewicht) de aanbevolen dosering gedurende een periode van 6 maanden werd toegediend aan honden, werd een dosisgerelateerde toename van de maagdarmstoornissen geconstateerd die alle honden in de hoogste doseringsgroep trof.

Dose Imidaclopride Moxidectine Unitaire Advocate pour petits chiens (≤ 4 kg) 0,4 ml 40 mg 10 mg Advocate pour chiens moyens (> 4-10 kg) 1,0 ml 100 mg 25 mg Advocate pour grands chiens (> 10-25 kg) 2,5 ml 250 mg 62,5 mg Advocate pour très grands chiens (> 25-40 kg) 4,0 ml 400 mg 100 mg
Eenheidsdosis Imidacloprid Moxidectine Advocate voor kleine honden (≤ 4 kg) 0,4 ml 40 mg 10 mg Advocate voor middelgrote honden (> 4–10 kg) 1,0 ml 100 mg 25 mg Advocate voor grote honden (> 10–25 kg) 2,5 ml 250 mg 62,5 mg Advocate voor zeer grote honden (> 25–40 kg) 4,0 ml 400 mg 100 mg

Unité de dose Pyriprole Prac-tic pour très petits chiens 0.45 ml 56.25 mg Prac-tic pour petits chiens 1.1 ml 137.5 mg Prac-tic pour chiens moyens 2.2 ml 275 mg Prac-tic pour grands chiens 5.0 ml 625 mg
Prac-tic voor zeer kleine honden 0,45 ml 56,25 mg Prac-tic voor kleine honden 1,1 ml 137,5 mg Prac-tic voor middelgrote honden 2,2 ml 275 mg Prac-tic voor grote honden 5,0 ml 625 mg

Dans les études de bolus intraveineux, la tolérance des doses a diminué avec la prolongation de la durée de l’étude : les doses de 0,2 et de 0,02 mg/kg par jour ont été bien tolérées pendant 4 semaines respectivement chez le rat et chez le chien, mais des doses de 0,01 mg/kg et 0,005 mg/kg seulement ont bien été tolérées respectivement chez le rat et chez le chien en cas d'administration pendant 52 semaines.
In de intraveneuze bolus studies verminderden de doses die goed werden verdragen met toenemende studieduur: 0,2 en 0,02 mg/kg/dag werd goed verdragen gedurende 4 weken door respectievelijk ratten en honden maar enkel 0,01 mg/kg en 0,005 mg/kg door respectievelijk ratten en honden wanneer gegeven gedurende 52 weken.

Toxicité à doses répétées Des doses de rémifentanil administrées en bolus chez le rat et le chien non ventilés, ont entraîné une dépression respiratoire pour l'ensemble des doses étudiées et des microhémorragies cérébrales réversibles chez le chien.
Toxiciteit na herhaalde toediening Na toediening van bolusdoses remifentanil aan niet beademde ratten en honden leidde in alle dosisgroepen ademhalingsdepressie en bij honden tot reversibele microbloedingen in de hersenen.

Cependant, aucun allongement de l’espace QT induit par l’ivacaftor n’a été observé lors d’une étude de télémétrie chez le chien à des doses uniques allant jusqu’à 60 mg/kg ou lors de mesures électrocardiographiques (ECG) dans le cadre d’études à doses répétées pendant 1 an maximum à la dose de 60 mg.kg/jour chez le chien (C max après 365 jours = 36,2 à 47,6 μM).
Er werd echter geen door ivacaftor geïnduceerde QT-verlenging opgemerkt bij een telemetrie-onderzoek bij honden bij enkele doses van maximaal 60 mg/kg, of in ECG-metingen uit onderzoeken met herhaalde doses met een duur tot 1 jaar op het 60 mg/kg/dag dosisniveau bij honden (C max na 365 dagen = 36,2 tot 47,6 μM).

On devra éventuellement diminuer de 0,5 % environ les doses requises pour l’entretien de l’anesthésie chez les chiens âgés (c.-à-d. de 2,8 % à 3,1 % chez les chiens âgés ayant reçu une prémédication et de 3,2 % à 3,3 % chez les chiens âgés n’ayant pas reçu de prémédication).
Voor onderhoudsanesthesie benodigde doses dienen mogelijk verlaagd te worden met ongeveer 0,5% bij geriatrische honden (d.w.z. 2,8 tot 3,1% bij geriatrische honden met premedicatie en 3,2 tot 3,3% bij honden zonder premedicatie).

On devra éventuellement diminuer d’environ 0,5 % les doses requises pour l’entretien de l’anesthésie chez les chiens âgés (c.-à-d. de 2,8 % à 3,1 % chez les chiens âgés ayant reçu une prémédication et de 3,2 % à 3,3 %, chez les chiens âgés n’ayant pas reçu de prémédication).
Bij geriatrische honden dienen de benodigde doses voor het instandhouden van de anesthesie mogelijk met ongeveer 0,5% verlaagd te worden (d.w.z. 2,8% tot 3,1% bij geriatrische honden met premedicatie en 3,2 tot 3,3% bij geriatrische honden zonder premedicatie).

Les études de toxicité à doses répétées menées sur le rat et le chien ont montré des effets indésirables doses-dépendants comme une modification histologique des voies biliaires (non réversible sur une période de récupération de 14 jours), une augmentation transitoire des transaminases, de la LDH, de la bilirubine totale, du cholestérol total, de la créatinine et de l’urée, ainsi que de vomissements (uniquement chez le chien).
Uit toxiciteitsonderzoek met herhaalde toediening dat bij ratten en honden werd verricht, bleek dat zich dosisafhankelijke bijwerkingen voordeden die veranderingen in de histologie van de galgangen veroorzaakten (en die binnen een 14-daagse herstelperiode niet-reversibel bleken), en verder bleek zich een tijdelijke stijging van transaminasen, LDH, totale bilirubine, totale cholesterol, creatinine en ureum voor te doen, en ook braken kwam voor (alleen bij honden).