Vertaling van "cette loi permet en effet de nommer 10 juges " (Frans → Nederlands) :

Cette loi permet en effet de nommer 10 juges francophones en dehors des cadres linguistiques.
Op grond van deze wet kunnen immers 10 Franstalige rechters buiten de taalkaders worden benoemd.

Tout en abaissant l'âge de départ à la retraite, cette loi autorise, en effet, le ministre de la justice à prolonger de 10 ans le mandat des femmes juges et de cinq ans celui de leurs homologues masculins.
De wet verlaagt de pensioenleeftijd van rechters, maar geeft de minister van Justitie de mogelijkheid om hun mandaat te verlengen tot tien jaar voor vrouwelijke rechters en tot vijf jaar voor mannelijke rechters.

Toutefois, cette absence de rigidité quant à la loi applicable permet également au juge de mieux tenir compte des faits de l'espèce, le terme « détachement » couvrant en effet des situations fort diverses.
Deze soepelheid met betrekking tot het toepasselijke recht stelt de rechter echter ook in staat om beter rekening te houden met de concrete omstandigheden van een bepaalde zaak, aangezien "tewerkstelling in een ander land" betrekking kan hebben op zeer verschillende situaties.

Cette disposition a été insérée par la loi du 1 juillet 2006 « modifiant des dispositions du Code civil relatives à l'établissement de la filiation et aux effets de celle-ci », à la suite de l'arrêt n° 171/2005 du 23 novembre 2005, par lequel la Cour avait jugé qu'en ce qu'il s'applique aux enfants majeurs ayant agi avec fruit en contestation de paternité, l'article 335, § 2, du Code civil viole les articles 10 et 11 de la Constitution, après avoir constaté qu'il n'était « pas justifié que l'article 335, § 2, du Code civil interdise, purement et simplement, à l'enfant majeur qui a agi avec fruit en contestation de paternité de conserver son nom d'origine » (B.7).
Die bepaling is ingevoegd bij de wet van 1 juli 2006 « tot wijziging van de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek met betrekking tot het vaststellen van de afstamming en de gevolgen ervan », ingevolge het arrest nr. 171/2005 van 23 november 2005, waarbij het Hof had geoordeeld dat artikel 335, § 2, van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het van toepassing is op de meerderjarige kinderen die met succes het vaderschap hebben betwist, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, nadat het had vastgesteld dat het « niet verantwoord [was] dat artikel 335, § 2, van het Burgerlijk Wetboek aan het meerderjarig kind dat met succes het vaderschap heeft betwist, zonder meer verbiedt zijn oorspronkelijke naam te behouden » (B.7).

En effet, cette loi permet et dans certains cas impose désormais au juge de mettre certains récidivistes (cf. articles 54, 56 et 57 du Code pénal) et délinquants d'habitude (comme défini à l'article 23 de la loi précitée) à la disposition du gouvernement pendant une durée déterminée.
Deze wet laat de rechter thans toe, en in sommige gevallen verplicht zij hem, bepaalde recidivisten (cf. de artikelen 54, 56 en 57 van het Strafwetboek) en gewoontemisdadigers (dit begrip wordt bepaald in artikel 23 van genoemde wet) gedurende een bepaalde termijn ter beschikking te stellen van de regering.

L'article 3 du Code judiciaire ne viole pas les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il a pour effet qu'une loi modificative du taux de ressort est immédiatement applicable aux jugements rendus par un juge de paix après la date d'entrée en vigueur de cette loi, sans qu'il soit tenu compte de la date d'introduction de l'affaire devant le premier juge ou de la date d'introduction des demandes qui sont formulées devant lui et qui conditionnent le calcul de ce taux.
Artikel 3 van het Gerechtelijk Wetboek schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet in zoverre het tot gevolg heeft dat een wet die het bedrag van de aanleg wijzigt, onmiddellijk van toepassing is op de vonnissen die na de datum van inwerkingtreding van die wet door een vrederechter zijn gewezen, zonder dat rekening wordt gehouden met de datum van het inleiden van de zaak voor de eerste rechter of met de datum van het instellen van de vorderingen die voor hem zijn geformuleerd en die bepalend zijn voor de berekening van dat bedrag.

« L'article 3 du Code judiciaire viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il a pour effet qu'une loi modificative du taux de ressort est immédiatement applicable aux jugements rendus après la date d'entrée en vigueur de cette loi, sans qu'il soit tenu compte de la date d'introduction de l'affaire devant le premier juge et/ou de la date d'introduction des demandes qui sont formulées devant lui et qui conditionnent le calcul de ce taux ?
« Schendt artikel 3 van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het tot gevolg heeft dat een wet die het bedrag van de aanleg wijzigt, onmiddellijk van toepassing is op de vonnissen die na de datum van inwerkingtreding van die wet zijn gewezen, zonder dat rekening wordt gehouden met de datum van het inleiden van de zaak voor de eerste rechter en/of met de datum van het instellen van de vorderingen die voor hem zijn geformuleerd en die bepalend zijn voor de berekening van dat bedrag ?

Le juge a quo demande à la Cour si la loi du 22 novembre 2013 « modifiant le Code des sociétés, concernant les garanties des créanciers en cas de réorganisation du capital » (dénommée ci-après : la loi du 22 novembre 2013) est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'elle permet aux créanciers d'exiger une sûreté d'une société anonyme qui a décidé de procéder à une réduction effective de capital (article 613 du Code des sociétés, tel qu'il a été modifié par l'article 2 de la loi du 22 novembre 2013) ou d'une société en restructuration (articles 684 et 766 du Code des sociétés, tels qu'ils ont été modifiés par les articles 3 et 5 de la loi du 22 novembre 2013), pour les créances qui font l'objet d'une réclamation contre la société, introduite en justice ou par voie d'arbitrage avant l'assemblée générale appelée à se prononcer sur la réduction de capital ou sur la restructuration, alors qu'elle ne prévoit pas cette même possibilité d'exiger une sûreté pour des créances sur des sociétés ayant une autre forme juridique, parmi lesquelles la société privée à responsabilité limitée (article 317 du Code des sociétés, non modifié par la loi du 22 novembre 2013), qui décident de procéder à une réduction effective de capital.
De verwijzende rechter vraagt het Hof of de wet van 22 november 2013 « tot wijziging van het Wetboek van vennootschappen, wat de waarborgen van de schuldeisers bij een kapitaalherschikking betreft » (hierna : de wet van 22 november 2013) bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre zij het mogelijk maakt dat schuldeisers een zekerheid kunnen eisen van een naamloze vennootschap die besloten heeft tot een reële kapitaalvermindering (artikel 613 van het Wetboek van vennootschappen, zoals gewijzigd bij artikel 2 van de wet van 22 november 2013) of van een herstructurerende vennootschap (artikelen 684 en 766 van het Wetboek van vennootschappen, zoals gewijzigd bij de artikelen 3 en 5 van de wet van 22 november 2013), voor de schuldvorderingen waarvoor in rechte of via arbitrage een bezwaar werd ingesteld tegen de vennootschap, vóór de algemene vergadering die zich over de kapitaalvermindering of de herstructurering moet uitspreken, terwijl in dezelfde mogelijkheid om een zekerheid te eisen niet werd voorzien voor schuldvorderingen ten aanzien van vennootschappen met andere rechtsvormen, waaronder een besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (artikel 317 van het Wetboek van vennootschappen, niet gewijzigd bij de wet van 22 november 2013), die besluiten tot een dergelijke kapitaalvermindering.

1. Au cours des travaux parlementaires relatifs à la loi du 10 février 1998 complétant le Code judiciaire en ce qui concerne la nomination de juges de complément, le ministre de la Justice de l'époque a déclaré : « Il doit être possible de pouvoir nommer des unilingues et de les déléguer à des tribunaux où cette nomination n'est pas toujours possible par le biais des cadres existants à cause de l'obligation de bilinguisme jusqu'à concurrence des deux tiers de l'ensemble du cadre » (do c. Sénat, nº 1-705/4, pp. 21-22, cité par l'actuel ministre de la Justice en commission de la Justice de la Chambre ­ doc. Chambre, nº 50-1496/2, p. 11).
1. Bij de parlementaire voorbereiding van de wet van 10 februari 1998 tot aanvulling van het Gerechtelijk Wetboek wat de benoeming van toegevoegde rechters betreft, heeft de toenmalige minister van Justitie verklaard dat « het dankzij het voorliggende ontwerp mogelijk moet zijn eentaligen te benoemen en te delegeren naar rechtbanken waar deze benoeming niet altijd mogelijk is via de bestaande kaders, wegens de verplichting van tweetaligheid ten belope van twee derden van het volledig kader » (stuk Senaat, nr. 1-705/4, blz. 21-22, zoals geciteerd door de huidige minister van Justitie in de Kamercommissie voor de Justitie ­ stuk Kamer, nr. 50-1496/2, blz. 11).

1. Au cours des travaux parlementaires relatifs à la loi du 10 février 1998 complétant le Code judiciaire en ce qui concerne la nomination de juges de complément, le ministre de la Justice de l'époque a déclaré : « Il doit être possible de pouvoir nommer des unilingues et de les déléguer à des tribunaux où cette nomination n'est pas toujours possible par le biais des cadres existants à cause de l'obligation de bilinguisme jusqu'à concurrence des deux tiers de l'ensemble du cadre » (doc. Sénat, nº 1-705/4, pp. 21-22, cité par l'actuel ministre de la Justice en commission de la Justice de la Chambre ­ doc. Chambre, nº 50-1496/2, p. 11).
1. Bij de parlementaire voorbereiding van de wet van 10 februari 1998 tot aanvulling van het Gerechtelijk Wetboek wat de benoeming van toegevoegde rechters betreft, heeft de toenmalige minister van Justitie verklaard dat « het dankzij het voorliggende ontwerp mogelijk moet zijn eentaligen te benoemen en te delegeren naar rechtbanken waar deze benoeming niet altijd mogelijk is via de bestaande kaders, wegens de verplichting van tweetaligheid ten belope van twee derden van het volledig kader » (stuk Senaat, nr. 1-705/4, blz. 21-22, zoals geciteerd door de huidige minister van Justitie in de Kamercommissie voor de Justitie ­ stuk Kamer, nr. 50-1496/2, blz. 11).