Traduction de «cette nature seraient extrêmement » (Français → Néerlandais) :

Considérant les réclamations émises par certaines personnes quant à l'impossibilité de gérer certaines situations d'urgence dans le cadre du régime préventif mis en place dans les sites une fois que les sites seront désignés; que ni les Directives Oiseaux et Habitats, ni la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature n'envisagent explicitement les situations d'urgence; que l'interdiction générale visée à l'article 28, § 1, de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature n'exclut de son champ d'application que les interventions du bourgmestre dans le cadre de ses compétences de police générale; que les interventions des administrations régionales et locales qui n'entrent pas dans ce cadre, quand bien même seraient-elles justifiées par l'urgence, restent soumises à cette interdiction, sauf à respecter les conditions de la dérogation visée à l'article 29, § 2, alinéas 4 et 5, de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature, ainsi que ceci ressort de la jurisprudence récente de la Cour de justice sur l'article 6, § 2, de la Directive Habitats (arrêt Alto Sil);
Gelet op de bezwaarschriften van sommige personen in verband met de onmogelijkheid om bepaalde noodtoestanden te beheersen in het kader van de preventieve regeling ingevoerd op de locaties als die locaties eenmaal zijn aangewezen; dat noch de vogelrichtlijn noch de Habitatrichtlijn, noch de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud uitdrukkelijk op die noodtoestanden ingaan; dat de algemene verbodsbepaling bedoeld in artikel 28, § 1e,van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud enkel de interventies van de burgemeester in het kader van zijn algemene ordehandhavingsbevoegdheden uit zijn toepassingsgebied uitsluit; dat de interventies van de gewestelijke en plaatselijke besturen die niet onder dat kader vallen, al zouden ze verantwoord zijn door noodtoestanden, onder dat verbod blijven vallen, behoudens indien de afwijkingsvoorwaarden bedoeld in artikel 29, § 2, leden 4 en 5, van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud nageleefd worden zoals blijkt uit recente rechtspraak van het Hof van Justitie over artikel 6, § 2, van de Habitatrichtlijn (arrest Alto Sil);

Considérant les réclamations émises par certaines personnes quant à l'impossibilité de gérer certaines situations d'urgence dans le cadre du régime préventif mis en place dans les sites une fois que les sites seront désignés; que ni les Directives Oiseaux et Habitats, ni la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature n'envisagent explicitement les situations d'urgence; que l'interdiction générale visée à l'art. 28, § 1, de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature n'exclut de son champ d'application que les interventions du bourgmestre dans le cadre de ses compétences de police générale; que les interventions des administrations régionales et locales qui n'entrent pas dans ce cadre, quand bien même seraient-elles justifiées par l'urgence, restent soumises à cette interdiction, sauf à respecter les conditions de la dérogation visée à l'article 29, § 2, alinéas 4 et 5, de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature, ainsi que ceci ressort de la jurisprudence récente de la Cour de justice sur l'article 6, § 2, de la Directive Habitats (arrêt Alto Sil);
Gelet op de bezwaarschriften van sommige personen in verband met de onmogelijkheid om bepaalde noodtoestanden te beheersen in het kader van de preventieve regeling ingevoerd op de locaties als die locaties eenmaal zijn aangewezen; dat noch de vogelrichtlijn noch de habitat-richtlijn, noch de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud uitdrukkelijk op die noodtoestanden ingaan; dat de algemene verbodsbepaling bedoeld in artikel 28, § 1 van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud enkel de interventies van de burgemeester in het kader van zijn algemene ordehandhavingsbevoegdheden uit zijn toepassingsgebied uitsluit; dat de interventies van de gewestelijke en plaatselijke besturen die niet onder dat kader vallen, al zouden ze verantwoord zijn door noodtoestanden, onder dat verbod blijven vallen, behoudens indien de afwijkingsvoorwaarden bedoeld in artikel 29, § 2, leden 4 en 5, van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud nageleefd worden zoals blijkt uit recente rechtspraak van het Hof van Justitie over artikel 6, § 2, van de Habitat-Richtlijn (arrest Alto Sil);

Considérant les réclamations émises par certaines personnes quant à l'impossibilité de gérer certaines situations d'urgence dans le cadre du régime préventif mis en place dans les sites une fois que les sites seront désignés; que ni les Directives Oiseaux et Habitats, ni la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature n'envisagent explicitement les situations d'urgence; que l'interdiction générale visée à l'art. 28, § 1er, de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature n'exclut de son champ d'application que les interventions du bourgmestre dans le cadre de ses compétences de police générale; que les interventions des administrations régionales et locales qui n'entrent pas dans ce cadre, quand bien même seraient-elles justifiées par l'urgence, restent soumises à cette interdiction, sauf à respecter les conditions de la dérogation visée à l'article 29, § 2, alinéas 4 et 5, de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature, ainsi que ceci ressort de la jurisprudence récente de la Cour de justice sur l'article 6, § 2, de la Directive Habitats (arrêt Alto Sil);
Gelet op de bezwaarschriften van sommige personen in verband met de onmogelijkheid om bepaalde noodtoestanden te beheersen in het kader van de preventieve regeling ingevoerd op de locaties als die locaties eenmaal zijn aangewezen; dat noch de vogelrichtlijn noch de habitat-richtlijn, noch de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud uitdrukkelijk op die noodtoestanden ingaan; dat de algemene verbodsbepaling bedoeld in artikel 28, § 1 van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud enkel de interventies van de burgemeester in het kader van zijn algemene ordehandhavingsbevoegdheden uit zijn toepassingsgebied uitsluit; dat de interventies van de gewestelijke en plaatselijke besturen die niet onder dat kader vallen, al zouden ze verantwoord zijn door noodtoestanden, onder dat verbod blijven vallen, behoudens indien de afwijkingsvoorwaarden bedoeld in artikel 29, § 2, leden 4 en 5, van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud nageleefd worden zoals blijkt uit recente rechtspraak van het Hof van Justitie over artikel 6, § 2, van de Habitat-Richtlijn (arrest Alto Sil);

Considérant les réclamations émises par certaines personnes quant à l'impossibilité de gérer certaines situations d'urgence dans le cadre du régime préventif mis en place dans les sites une fois que les sites seront désignés; que ni les Directives Oiseaux et Habitats, ni la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature n'envisagent explicitement les situations d'urgence; que l'interdiction générale visée à l'article 28, § 1, de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature n'exclut de son champ d'application que les interventions du bourgmestre dans le cadre de ses compétences de police générale; que les interventions des administrations régionales et locales qui n'entrent pas dans ce cadre, quand bien même seraient-elles justifiées par l'urgence, restent soumises à cette interdiction, sauf à respecter les conditions de la dérogation visée à l'article 29, § 2, alinéas 4 et 5, de la loi du 12 juillet 1973 sur la conservation de la nature, ainsi que ceci ressort de la jurisprudence récente de la Cour de justice sur l'article 6, § 2, de la Directive Habitats (arrêt Alto Sil);
Gelet op de bezwaarschriften van sommige personen in verband met de onmogelijkheid om bepaalde noodtoestanden te beheersen in het kader van de preventieve regeling ingevoerd op de locaties als die locaties eenmaal zijn aangewezen; dat noch de vogelrichtlijn noch de Habitatrichtlijn, noch de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud uitdrukkelijk op die noodtoestanden ingaan; dat de algemene verbodsbepaling bedoeld in artikel 28, § 1, van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud enkel de interventies van de burgemeester in het kader van zijn algemene ordehandhavingsbevoegdheden uit zijn toepassingsgebied uitsluit; dat de interventies van de gewestelijke en plaatselijke besturen die niet onder dat kader vallen, al zouden ze verantwoord zijn door noodtoestanden, onder dat verbod blijven vallen, behoudens indien de afwijkingsvoorwaarden bedoeld in artikel 29, § 2, leden 4 en 5, van de wet van 12 juli 1973 op het natuurbehoud nageleefd worden zoals blijkt uit recente rechtspraak van het Hof van Justitie over artikel 6, § 2, van de Habitatrichtlijn (arrest Alto Sil);

Et il proposait dès lors la mise en place d'un "corps de sécurité pour les bâtiments", afin de soulager l'armée. a) Pouvez-vous en dire davantage sur cette piste de solution? b) Quels seraient la nature, les missions, le statut, les effectifs, les budgets de cette force qui serait chargée de remplir les missions de surveillance et sécurisation actuellement confiées de façon temporaire à la Défense? c) Quel pourrait être le planning précis de la mise en place d'un tel corps de sécurité? d)Quand le gouvernement compte-t-il passer de la parole aux actes afin que les militaires actuellement déployés en rue puissent se consacrer à nouveau à leurs missions de base?
Hij stelde dan ook voor een veiligheidskorps voor de gebouwen op te richten om het leger te ontlasten. a) Kunt u die mogelijke oplossing toelichten? b) Wat zouden de aard, de opdrachten, het statuut, de personeelsformatie en de begrotingsmiddelen zijn van dat korps, dat verantwoordelijk zou zijn voor de bewaking en de beveiliging van gebouwen, een opdracht die thans tijdelijk door het leger wordt vervuld? c) Tegen wanneer zou zo'n veiligheidskorps operationeel kunnen zijn? d) Wanneer zal de regering de daad bij het woord voegen, zodat de militairen die momenteel in de Belgische straten worden ingezet, zich opnieuw aan hun kerntaken kunnen wijden?

L'assemblée générale de la section de législation du Conseil d'État croit cependant devoir attirer l'attention de la Haute Assemblée sur ce qu'en exigeant que les demandes d'avis dans les cinq jours ouvrables soient « spécialement » motivées, le législateur a voulu que ce délai, extrêmement bref, ne soit sollicité qu'exceptionnellement et il a considéré que, si les demandeurs d'avis devaient recourir de manière trop fréquente à cette procédure, les travaux de la section de législation en seraient perturbés; le Conseil d'État pourrait même se trouver dans l'impossibilité de traiter avec le soin nécessaire et la célérité voulue les affaires réellement urgentes, en ce compris celles pour lesquelles le demandeur d'avis, se fondant sur l'article 84, § 1 , alinéa 1 , 1º, des lois coordonnées sur le Conseil d'État a demandé de respecter un délai de trente jours (2) .
De algemene vergadering van de afdeling wetgeving van de Raad van State meent de Hoge Vergadering er evenwel opmerkzaam op te moeten maken dat de wetgever, door te eisen dat de adviesaanvragen met een termijn van vijf werkdagen van een « bijzondere » motivering worden voorzien, tot uiting heeft gebracht dat hij wil dat alleen in uitzonderlijke gevallen verzocht wordt om mededeling van het advies binnen die uitzonderlijk korte termijn en dat hij geoordeeld heeft dat als de adviesaanvragers die procedure te frequent zouden aanwenden, de werking van de afdeling wetgeving daardoor zou worden verstoord; de Raad van State zou zelfs in de onmogelijkheid kunnen verkeren om werkelijk spoedeisende zaken met nodige zorg en de gewenste spoed te behandelen, ook die zaken waarvoor de adviesaanvrager op grond van artikel 84, § 1, eerste lid, 1º, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State gevraagd heeft dat een termijn van dertig dagen wordt nageleefd (2) .

Avec cette particularité toutefois qu'elle favorise le recours à des capitaux de nature familiale qui seraient plus facilement mobilisables parce qu'il y aurait un encadrement fiscal permettant de limiter les pertes si besoin était.
Het voorstel vergemakkelijkt natuurlijk wel de toegang tot familiekapitalen, die makkelijker ingezet kunnen worden aangezien de fiscale begeleiding eventuele verliezen beperkt.

Cette interprétation large ne paraît d'ailleurs pas conforme à l'économie générale de l'Accord, qui est conçu comme une convention relative à un certain nombre d'impôts bien définis (article 3, paragraphe 1) et — moyennant un accord à ce sujet entre les deux parties — à des « impôts de nature identique ou analogue qui seraient établis après la date de signature [de l']Accord et qui s'[y] ajouteraient ou [.] les remplaceraient » (idem, paragraphe 2), et dans lequel un dispositif permettant de modifier unilatéralement l'objet de l'Accord ne s'intègre pas directement à sa place (23) .
Die brede lezing lijkt trouwens niet te stroken met de algemene economie van het akkoord, dat is geconcipieerd als een overeenkomst met betrekking tot een welomlijnd aantal belastingen (artikel 3, paragraaf 1) en — mits een overeenkomst daarover tussen beide partijen — tot « gelijke of in wezen gelijksoortige belastingen die na de datum van de ondertekening van [het] akkoord naast of in de plaats [ervan] worden geheven » (idem, paragraaf 2), en waarin een regeling die de mogelijkheid zou bieden om het voorwerp van het akkoord eenzijdig te wijzigen niet direct past (23) .

Nous sommes aujourd'hui convaincus de la nécessité, pour l'UE, d'adopter un objectif de réduction des émissions de carbone de nature à véritablement inciter à l'innovation et à l'action dans le contexte international: une réduction de 30 % d'ici à 2020", indiquent les ministres français Jean-Louis Borloo, allemand Norbert Röttgen et britannique Chris Huhne. 1. a) Partagez-vous ce point de vue de passer à 30% de réduction de CO2? b) Quels sont les pays qui seraient en faveur de cette mesure?
Ze zijn er thans immers van overtuigd dat de EU een doelstelling inzake reductie van koolstofuitstoot moet goedkeuren die echt kan aanzetten tot innovatie en actie in een internationale context. De Franse milieuminister Jean-Louis Borloo, zijn Duitse ambtgenoot Norbert Röttgen en zijn Britse collega Chris Huhne bevelen dan ook een reductie met 30 procent tegen 2020 aan. 1. a) Bent u ook van mening dat de doelstelling inzake reductie van CO2-uitstoot tegen 2020 moet worden verhoogd van 20 naar 30 procent? b) Welke landen zouden voorstander zijn van die maatregel?