Concernant la connaissance approfondie de la langue, on s'appuie tant sur la connaissance orale passive et active que sur la connaissance écrite passive et active de l'autre langue (art. 53, § 6, alinéa 3, de la loi du 15 juin 1935 concernant l'emploi des langues en matière judiciaire).
Met betrekking tot de grondige taalkennis wordt teruggevallen op de kennis van zowel de actieve en passieve mondelinge kennis als de actieve en passieve schriftelijke kennis van de andere taal (art. 53, § 6, derde lid, van de wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in gerechtszaken).