Traduction de «donc de savoir quel logement » (Français → Néerlandais) :

...'inscription (avant même donc de savoir quel logement sera attribué au candidat), d'évaluer le pourcentage des revenus du locataire affectés au loyer puisque ce dernier n'est pas encore connu. [...] Par rapport au texte actuel de l'article 23septies concernant les critères d'attribution des logements, il est proposé de supprimer le critère d'adéquation de la localisation du bien, puisque, par hypothèse, le demandeur est déjà inscrit dans la commune et que le territoire de celle-ci est, en principe, suffisamment restreint. L'instauration de sous-distinctions géographiques va, au demeurant, à l'encontre d'objectifs tels que la mobilité résidentielle et la mixité sociale. D'autre part, il est proposé d'énoncer plus explicitement que les critères additionnels qui peuvent être inscrits dans les règlements d'attribution, doivent être conformes aux dispositions du titre IX du Code relatif à l'égalité de traitement, ce qui exclut, par hypothèse, des droits de préférence ou, au contraire, des exclusions à des employés communaux ou des usagers du CPAS. Plus précisément, le règlement d'attribution ne peut comporter de critères d'octroi tenant à la localisation actuelle du candidat-locataire ou au montant de ses revenus minimaux. Cette exigence posée au stade de l'inscription doit, pour des raisons de cohérence, être dupliquée au stade de l'attribution. Définitivement, un propriétaire public, financé avec les deniers de la collectivité, est tenu par certaines obligations supplémentaires par rapport à un propriétaire privé. Si le parc public (communal en l'espèce) refuse d'accueillir un candidat jugé trop précaire, ce dernier se rabattra alors sur le parc privé où il risque de payer plus cher pour un logement de moins bonne qualité. Les logements publics, en un mot, ont vocation à être ouverts à tous » (ibid., pp. 38-39). ...
...teit momenteel ondergebruikt wordt binnen de begroting; daarenboven is het op het moment van de inschrijving (dus vóór dat men weet welke woning aan de kandidaat zal orden toegewezen) onmogelijk om het percentage van het inkomen te ramen dat wordt besteed aan de huur, aangezien de huurprijs nog niet gekend is. [...] Ten opzichte van de huidige tekst van artikel 23septies betreffende de toewijzingscriteria voor de woningen, wordt er voorgesteld om het [criterium] inzake de overeenstemming met de ligging van de woning op te heffen, aangezien de aanvrager per definitie reeds is ingeschreven in de gemeente en het grondgebied van de gemeente in principe reeds voldoende beperkt is. De invoering van een bijkomende geografische onderverdeling is bovendien in strijd met een aantal doelstellingen, zoals met name de residentiële mobiliteit en de sociale gemengdheid. Anderzijds, wordt er voorgesteld om duidelijker aan te halen dat de bijkomende criteria die kunnen worden opgenomen in de toewijzingsreglementen in overeenstemming moeten zijn met de bepalingen van Titel IX van de Code inzake de gelijke behandeling, waardoor hypothetisch gezien voorkeurrechten worden uitgesloten of gemeentelijke bedienden of gebruikers van een OCMW buiten beschouwing worden gelaten. Meer in het bijzonder, mag het toewijzingsreglement geen toewijzingscriteria omvatten die betrekking hebben op de huidige locatie van de kandidaat-huurder of het bedrag van zijn minimuminkomen. Deze vereiste die wordt gesteld in de fase van de inschrijving, dient om redenen die betrekking hebben op de coherentie te worden gedupliceerd in de fase van de toewijzing. Een eigenaar van een openbare woning die wordt gefinancierd met gemeenschapsgeld dient zich te houden aan een aantal bijkomende verplichtingen in vergelijking met een eigenaar van een private woning. Indien het openbare woningenbestand (in casu het gemeentelijke woningenbestand) weigert om een kandidaat te huisvesten die zich in een té zwakke sociale positie bevindt, zal deze laatste moeten terugvallen op het private woningenbestand waar hij het risico loopt om meer te betalen voor een woning van een minder goede kwaliteit. Met andere woorden, moeten de openbare woningen dus voor iedereen toegankelijk zijn » (ibid., pp. 38-39). ...

Les exigences de l'enquête requièrent de savoir quel logement est décrit et quel ménage l'occupe réellement.
Voor de enquête is het noodzakelijk te weten welke woning er wordt beschreven en welk huishouden er werkelijk woont.

La question est donc de savoir quel est le niveau de pouvoir qui est le plus à même de contrôler la surveillance par caméras.
De vraag is dus welk niveau het meest geschikt is om camerabewaking te controleren.

La question se pose donc de savoir quel est le meilleur moyen de mobiliser un grand nombre d'agents des services de l'ordre pour assurer la sécurité des citoyens le plus efficacement possible et dans toute la mesure nécessaire.
De vraag is dan ook hoe men het grote aantal ordehandhavers het beste inzet om de burgers zo efficiënt mogelijk de gewenste veiligheid aan te bieden.

Il reste donc à savoir quel contenu il faut donner à la notion d'« ordre public ».
Vraag blijft dus welke inhoud aan het begrip openbare orde moet worden gegeven.

La question se pose donc de savoir quel rôle on peut attribuer à la police judiciaire.
Derhalve rijst de vraag welke rol aan de gerechtelijke politie kan worden toebedeeld.

Les autorités nationales comme les opérateurs économiques risquent donc de ne pas savoir quel est le système applicable.
Hierdoor kan bij zowel de nationale instanties als de marktdeelnemers verwarring ontstaan over het systeem dat moet worden toegepast.

Enfin, il faut également savoir que ce qui précède n'empêche pas que le pouvoir adjudicateur puisse collecter - en application de l'article (non modifié) 59, 2°, de l'arrêté royal du 15 juillet 2011 à n'importe quel stade de la procédure, notamment au moment de prendre une décision d'attribution, et avec tous les moyens qu'il estime opportun - des informations sur la situation de tout candidat ou soumissionnaire visée à l'article 58, § 1(donc aussi bien sur la situation relative aux causes d'exclusion que sur celle relative à la capacité).
Ten slotte dient er in dit verband nog op te worden gewezen dat het bovenstaande niet belet dat de aanbestedende overheid met toepassing van het (ongewijzigde) artikel 59, 2°, van het koninklijk besluit van 15 juli 2011 in eender welk stadium van de procedure, inzonderheid op het ogenblik van het nemen van een gunningsbeslissing, en met alle middelen die zij dienstig acht, inlichtingen kan inwinnen over de in artikel 58, § 1, bedoelde situatie van om het even welke kandidaat of inschrijver (dus zowel de situatie inzake de uitsluitingsgronden als inzake de draagkracht), waarbij de aanbestedende overheid zich dan uiteraard ook zal baseren op de meest actuele informatie.

Vu l'urgence motivée par le fait que la période transitoire d'un an prévue dans l'arrêté royal du 1 mars 2009 portant exécution de l'article 35septies, § 1 de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, concernant la notification d'implants et de dispositifs médicaux invasifs pour usage à long terme, se termine le 1 mai 2010; que via les articles 34, alinéa 1, 4°bis et 35septies, § 1 de la loi précitée, les implants ostéo-intégrés en dentisterie ne sont pas soumis à l'obligation de notification; qu'il y a de la confusion de savoir quels implants sont repris sous la notion d' « implants en dentisterie »; que cette confusion va, à partir du 1 mai 2010, engendrer de l'incertitude relative à la tarification de ces implants sur le terrain; que, pour cette raison, le présent arrêté doit préciser quels implants en dentisterie sont exclus de l'obligation de notification afin de garantir la sécurité pour les patients et les prestataires et que cet arrêté doit donc être adopté et publié dans les plus brefs délais;
Gelet op het verzoek om spoedbehandeling, gemotiveerd door de omstandigheid dat de overgangsperiode van één jaar voorzien in het koninklijk besluit van 1 maart 2009 tot uitvoering van artikel 35septies, § 1, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, met betrekking tot de notificatie van implantaten en invasieve medische hulpmiddelen voor langdurend gebruik op 1 mei 2010 voorbij is; dat via de artikelen 34, eerste lid, 4°bis en art. 35septies, § 1, van de voornoemde wet de osteogeïntegreerde implantaten in de tandheelkunde niet onderworpen zijn aan de notificatieplicht; dat er onduidelijkheid is over welke implantaten onder het begrip « implantaten in de tandheelkunde » vallen; dat die onduidelijkheid vanaf 1 mei 2010 op het terrein zal leiden tot onzekerheid qua tarificatie voor die implantaten; dat daarom moet verduidelijkt worden met onderhavig besluit welke implantaten in de tandheelkunde uitgesloten zijn van de notificatieplicht om de zekerheid voor de patiënten en de verstrekkers te garanderen en dat dit besluit dus zo vlug mogelijk moet worden genomen en bekendgemaakt;

Il semble donc, à l'analyse de la question de savoir quels délits doivent être couverts par la reconnaissance mutuelle, qu'il y a aussi de solides arguments en faveur de l'établissement d'un système de juridiction à l'échelle de l'Union (voir infra point 13).
Het zoeken naar een antwoord op de vraag op welke strafbare feiten wederzijdse erkenning van toepassing moet zijn, blijkt dus sterke argumenten op te leveren voor het opstellen van bevoegdheidsregels voor de hele EU (zie punt 13).«