Vertaling van "garde d'enfants était " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

réseau garde d'enfants | réseau des modes de garde d'enfants | Réseau sur les modes de garde des enfants
Netwerk Kinderopvang

droit de garde [ droit de garde des enfants ]
hoederecht [ gezag over het kind ]

garde d'enfants [ baby sitting | crèche | garderie | home d'enfants | jardin d'enfants | nurserie ]
kinderoppas [ babykamer | babysitten | crèche | dagmoeder | kinderdagverblijf | kinderopvangcentrum | onthaalmoeder | peuterspeelzaal | peutertuin ]

Convention européenne sur la reconnaissance et l'exécution des décisions en matière de garde des enfants et le rétablissement de la garde des enfants
Europees Verdrag betreffende de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen inzake het gezag over kinderen en betreffende het herstel van het gezag over kinderen

Action judiciaire pour garde ou soutien d'enfant Arrestation Litige Poursuite
arrestatie | gerechtelijke vervolging | kindervoogdij of ondersteuningszaken | procederen

aide à l'enfance | garde des enfants | prise en charge des enfants | protection infantile | puériculture | soins à donner aux enfants
kinderverzorging | zorg voor kinderen

Cadres de direction, garde d’enfants
Leidinggevende functies op het gebied van kinderverzorging

auxiliaire parental | garde d'enfant à domicile | auxiliaire parentale | babysitter
babysit | babysitter | kinderoppas | oppas

Gardes d’enfants
Kinderverzorgers

garde d'enfants
kinderopvang

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« L'article 132bis du Code des impôts sur les revenus 1992, tel qu'il était applicable avant son remplacement par l'article 279 de la loi du 27 décembre 2006 portant des dispositions diverses (I), viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il ne prévoit pas que les suppléments visés à l'article 132, alinéa 1, 1° à 5°, de ce Code peuvent être répartis entre les parents qui ne font pas partie du même ménage, lorsqu'il ressort d'une décision de justice qu'ils exercent conjointement l'autorité parentale sur leurs enfants communs à charge et en ont la ' garde ' conjointe ».
« Artikel 132bis van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992, zoals van toepassing vóór de vervanging ervan bij artikel 279 van de wet van 27 december 2006 houdende diverse bepalingen (I), schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre niet erin is voorzien dat de toeslagen bedoeld in artikel 132, eerste lid, 1° tot 5°, van dat Wetboek kunnen worden verdeeld over de ouders die geen deel uitmaken van hetzelfde gezin, wanneer uit een rechterlijke beslissing blijkt dat zij gezamenlijk het ouderlijk gezag uitoefenen over hun gemeenschappelijke kinderen ten laste en er het gezamenlijke ' hoederecht ' over hebben ».

Ainsi, l'un des objectifs définis au Conseil européen de Barcelone (2002) était de «.garantir, en ligne avec les modèles nationaux de réglementation, avant 2010, une place de garde à 90 % au moins des enfants entre 3 ans et l'âge d'entrée à l'école et à 33 % au moins des enfants de moins de trois ans».
Eén van de tijdens de Europese Raad van Barcelona (2002) gedefinieerde doelen was ".ernaar streven met inachtneming van hun nationale regelingen terzake voor 2010 te voorzien in kinderopvang voor ten minste 90% van de kinderen tussen 3 jaar en de leerplichtige leeftijd en voor ten minste 33% van de kinderen onder 3 jaar".

Là, les crédits du FSE investis dans un programme d'amélioration de la qualité, dans la formation et le renforcement du personnel ont complété un programme d'octroi de capitaux destinés aux structures de garde d'enfants, qui était cofinancé par le FEDER.
ESF-investeringen in een programma voor kwaliteitsverbetering, opleiding en personeelskosten vormen hier een aanvulling op een subsidieregeling voor kinderopvangfaciliteiten die medegefinancierd wordt door het EFRO.

D'ailleurs, en mettant en relation ce paragraphe avec la définition du déplacement ou du non-retour illicites de l'article 3, il faut conclure que la preuve que la garde n'était pas effective ne constitue pas une exception à l'obligation de retourner l'enfant lorsque le gardien dépossédé n'exerçait pas de façon effective son droit à cause précisément de l'action de l'enleveur.
Door deze paragraaf in verband te brengen met de definitie van onrechtmatige overplaatsing of niet-terugkeer in artikel 3, moet men trouwens concluderen dat het bewijs dat de bewaring niet effectief was, geen uitzondering vormt op de verplichting om het kind te doen terugkeren, wanneer de ontzette houder zijn recht niet effectief uitoefende precies omwille van de handeling van de ontvoerder.

Tel qu'il était applicable à l'exercice d'imposition 2013, l'article 132 du CIR 1992 disposait : « Le montant exempté en vertu de l'article 131 est majoré des suppléments suivants pour personnes à charge : 1° pour un enfant : 1 440 EUR (montant de base 870 EUR); 2° pour deux enfants : 3 720 EUR (montant de base 2 240 EUR); 3° pour trois enfants : 8 330 EUR (montant de base 5 020 EUR); 4° pour quatre enfants : 13 480 EUR (montant de base 8 120 EUR); 5° pour plus de quatre enfants : 13 480 EUR (montant de base 8 120 EUR) majorés de 5 150 EUR (montant de base 3 100 EUR) par enfant au-delà du quatrième; 6° un montant supplémentaire de 540 EUR (montant de base 325 EUR) pour chaque enfant n'ayant pas atteint l'âge de 3 ans au 1 janvier de l'exercice d'imposition, étant entendu que ce supplément ne peut s'ajouter à la réduction pour garde d'enfant visée à l'article 145/35; 7° pour chaque personne à charge visée à l'article 136, 2° et 3°, et qui a atteint l'âge de 65 ans : 2 890 EUR (montant de base 1 740 EUR); 8° pour chaque autre personne à charge : 1 440 EUR (montant de base 870 EUR).
Zoals het op het aanslagjaar 2013 van toepassing was, bepaalde artikel 132 van het WIB 1992 : « Het bedrag dat krachtens artikel 131 wordt vrijgesteld, wordt verhoogd met de volgende toeslagen voor personen ten laste : 1° voor een kind : 1.440 EUR (basisbedrag 870 EUR); 2° voor twee kinderen : 3.720 EUR (basisbedrag 2.240 EUR); 3° voor drie kinderen : 8.330 EUR (basisbedrag 5.020 EUR); 4° voor vier kinderen : 13.480 EUR (basisbedrag 8.120 EUR); 5° voor meer dan vier kinderen : 13.480 EUR (basisbedrag 8.120 EUR) plus 5.150 EUR (basisbedrag 3.100 EUR) per kind boven het vierde; 6° een bijkomende toeslag van 540 EUR (basisbedrag 325 EUR) voor ieder kind dat de leeftijd van 3 jaar niet heeft bereikt op 1 januari van het aanslagjaar, met dien verstande dat deze toeslag niet kan samengaan met de in artikel 145/35 vermelde vermindering voor kinderoppas; 7° voor elke persoon ten laste die is bedoeld in artikel 136, 2° en 3°, en die de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt : 2.890 EUR (basisbedrag 1.740 EUR); 8° voor iedere andere persoon ten laste : 1.440 EUR (basisbedrag 870 EUR).

1.2. En matière de violence à l'égard des enfants au sein de la famille, 525 plaintes ont été enregistrées en 1999 sur la base de l'article 410, alinéa 2 (cet alinéa 2 est supprimé par la loi du 28 novembre 2000 relative à la protection pénale des mineurs, qui inscrit cette circonstance aggravante dans un nouvel article 405ter du Code pénal, en étandant la protection aux mineurs en général (au lieu des enfants de moins de 16 ans) et en impliquant également les autres ascendants que les père et mère ainsi que « toute autre personne ayant autorité sur le mineur ou l'incapable ou en ayant la garde, ou toute personne qui cohabite occasionnellement ou habituellement avec la victime »), qui érige en circonstance aggravante le fait pour les père et mère ou toute autre personne ayant autorité sur la victime ou en ayant la garde d'avoir commis le crime ou délit (articles 398 à 405 du Code pénal) envers un enfant au-dessous de l'âge de seize ans accomplis ou envers une personne qui, en raison de son état physique ou mental, n'était pas à même de pourvoir à son entretien.
1.2. Terzake van geweld ten aanzien van kinderen binnen het gezin zijn in 1999 525 klachten geregistreerd op grond van artikel 410, tweede lid (dit tweede lid is opgeheven bij de wet van 28 november 2000 betreffende de strafrechtelijke bescherming van minderjarigen op grond waarvan deze verzwarende omstandigheid wordt opgenomen in een nieuw artikel 405ter van het Strafwetboek, de bescherming wordt uitgebreid tot alle minderjarigen in plaats alleen ten aanzien van kinderen jonger dan 16 jaar en naast de ouders ook geldt voor andere bloedverwanten in de opgaande lijn evenals voor enig ander persoon die gezag heeft over de minderjarige of de onbekwame, of een persoon die hem onder zijn bewaring heeft, of een persoon die occasioneel of gewoonlijk samenwoont met het slachtoffer). Krachtens dat lid vormt het een verzwarende omstandigheid wanneer de misdaden of wanbedrijven (artikelen 398 tot 405 van het Strafwetboek) door de ouders, door andere bloedverwanten in de opgaande lijn, door enig ander persoon die gezag heeft over de minderjarige of de onbekwame of door een persoon die hem onder zijn bewaring heeft, worden gepleegd op een minderjarige jonger dan 16 jaar of op een persoon die uit hoofde van zijn lichaams- of geestestoestand niet bij machte is om in zijn onderhoud te voorzien.

À l'occasion de l'élaboration du projet de loi visant à l'approbation de la Convention de La Haye de 1980, le Gouvernement a considéré que la requête contradictoire s'imposait eu égard au fait que le parent qui a enlevé l'enfant peut s'opposer à son retour pour l'un des motifs figurant à l'article 13, à savoir, le non-exercice effectif du droit de garde, l'acquiescement au déplacement, le danger physique ou psychique pour l'enfant s'il était renvoyé ou l'opposition de l'enfant au retour.
Naar aanleiding van de uitwerking van het ontwerp van wet houdende goedkeuring van het Verdrag van 's-Gravenhage van 1980 was de Regering van oordeel dat het verzoekschrift op tegenspraak noodzakelijk is gezien het feit dat de ouder die het kind heeft ontvoerd zich tegen de terugkeer kan verzetten wegens één van de redenen bedoeld in artikel 13, te weten de niet-daadwerkelijke uitoefening van het hoederecht, instemming met de overbrenging, lichamelijk of geestelijk gevaar voor het kind ingeval het terugkeert, of het verzet van het kind tegen de terugkeer.

Il a été reconnu que l’offre appropriée et accessible de garde d’enfant était une priorité pour permettre aux jeunes parents de continuer à avoir un emploi salarié.
Goede en betaalbare kinderopvang werd uitgeroepen tot een prioritair punt, omdat jonge ouders zo kunnen blijven werken.