Vu l'évolution de la jurisprudence depuis l'arrêt « Flandria » de 1920, la décision finale n'ira-t-elle pas en toute logique dans le même sens que le jugement en première instance ?
Lijkt het de minister niet logisch - gezien de evolutie in de rechtspraak sinds het Flandria-arrest van 1920 - dat de uiteindelijke beslissing in dezelfde lijn zal liggen als de uitspraak in eerste aanleg?
