Vertaling van "juge avait statué " (Frans → Nederlands) :

Le moyen basé sur l'absence d'assistance d'un avocat pendant l'interrogatoire par les services de police et/ou le juge d'instruction, puisé (notamment) de la violation des articles 6.1 et/ou 6.3.c de la CEDH, a été invoqué par la Cour aussi bien dans des affaires de détention provisoire que dans des affaires où le juge du fond avait statué au fond sur l'action publique (7) .
Het middel, geput uit (onder andere) de schending van artikel 6.1 en/of 6.3.c EVRM op grond van de afwezigheid van de bijstand van een advocaat tijdens het verhoor door de politiediensten en/of de onderzoeksrechter, werd voor het Hof opgeworpen zowel in zaken van voorlopige hechtenis als in zaken waarin door de feitenrechter ten gronde uitspraak werd gedaan over de strafvordering (7) .

L'intervenante signale que la cour d'appel de Bruxelles a rejeté une demande de récusation basée sur la circonstance qu'un même juge de la jeunesse avait statué dans le cadre d'un dossier protectionnel, et par la suite dans une procédure civile (hébergement).
Spreekster merkt op dat het hof van beroep te Brussel een wrakingsverzoek had verworpen gebaseerd op het feit dat dezelfde jeugdrechter een beslissing had genomen in een dossier inzake jeugdbescherming en vervolgens in een burgerlijke procedure (huisvesting).

La Cour a jugé que l'article 39, ainsi interprété, avait des effets disproportionnés lorsque le travailleur en incapacité de travail se trouve dans une situation de reprise à temps partiel et, dès lors, d'emploi à temps partiel qu'il ne choisit pas lui-même mais auquel il est contraint par son état de santé, à la différence des travailleurs bénéficiant d'un régime de prestations de travail à temps partiel en application des articles 101 et 103 de la loi de redressement du 22 janvier 1985, sur lesquels la Cour a statué par ses arrêts n 51/2008 du 13 mars 2008 et 77/2008 du 8 mai 2008.
Het Hof oordeelde dat het aldus geïnterpreteerde artikel 39 onevenredige gevolgen had wanneer de arbeidsongeschikte werknemer zich bevindt in een situatie van deeltijdse hervatting en derhalve van deeltijdse tewerkstelling waarvoor hij niet zelf kiest, maar waartoe hij ingevolge zijn gezondheidstoestand wordt gebracht, in tegenstelling tot de werknemer in een stelsel van deeltijdse arbeidsprestaties met toepassing van de artikelen 101 en 103 van de herstelwet van 22 januari 1985, waarover het Hof zich heeft uitgesproken bij zijn arresten nrs. 51/2008 van 13 maart 2008 en 77/2008 van 8 mei 2008.

La solution retenue par le législateur n'était pas conforme à la jurisprudence de la Cour de cassation qui avait, dans un arrêt de principe du 26 novembre 1982, statué que la compétence territoriale du juge des saisies se détermine en fonction du domicile du tiers saisi.
De door de wetgever voorgestelde oplossing stemde niet overeen met de rechtspraak van het Hof van Cassatie, dat in een arrest van 26 november 1982 stelde dat de territoriale bevoegdheid van de beslagrechter wordt bepaald door de woonplaats van de derde-beslagene.

Bien que la question fasse référence à un droit propre à l'excusabilité conféré au conjoint et à l'ex-conjoint du failli par l'article 82, alinéa 2, en cause, modifié par la loi du 18 juillet 2008 (alors que cette loi se borne à étendre à l'ex-conjoint la règle que la loi du 2 février 2005 avait instaurée en faveur du conjoint et ne modifie donc pas la situation de celui-ci) et que la motivation du jugement a quo se réfère à l'hypothèse du divorce (alors qu'en l'espèce, le juge a quo est saisi par la veuve d'un failli déclaré non excusable), cette question peut être entendue comme portant sur la différence de traitement que l'article 82, alinéa 2, instaurerait entre le conjoint ou l'ex-conjoint du failli, d'une part, et le failli, d'autre part, en ce que la déclaration d'inexcusabilité a une incidence automatique sur la situation des premiers alors que seul le second est en mesure de faire valoir son point de vue devant le juge qui statue sur son excusabilité.
Hoewel de vraag verwijst naar een eigen recht op verschoonbaarheid dat wordt toegekend aan de echtgenoot en de voormalige echtgenoot van de gefailleerde bij het in het geding zijnde artikel 82, tweede lid, zoals gewijzigd bij de wet van 18 juli 2008 (terwijl die wet zich ertoe beperkt de regel die de wet van 2 februari 2005 ten gunste van de echtgenoot had ingevoerd, uit te breiden tot de voormalige echtgenoot, en dus niet de situatie van de echtgenoot wijzigt), en hoewel de motivering van het verwijzingsvonnis verwijst naar het geval van echtscheiding (terwijl te dezen een zaak bij de verwijzende rechter wordt aanhangig gemaakt door de weduwe van een gefailleerde die niet verschoonbaar werd verklaard), kan die vraag in die zin worden begrepen dat zij het verschil in behandeling betreft dat artikel 82, tweede lid, zou invoeren tussen de echtgenoot of voormalige echtgenoot van de gefailleerde, enerzijds, en de gefailleerde, anderzijds, doordat de niet-verschoonbaarverklaring een automatische weerslag heeft op de situatie van de eerstgenoemden, terwijl alleen de laatstgenoemde zijn standpunt kan doen gelden voor de rechter die zich uitspreekt over zijn verschoonbaarheid.

Dans son arrêt n° 62/2005, par lequel la Cour a statué sur un recours en annulation des articles 16, 2°, et 18, 4°, de la loi du 5 août 2003 relative aux violations graves du droit international humanitaire - recours qui avait, entre autres, été introduit par la partie requérante dans la présente affaire - la Cour a jugé qu'en raison des problèmes qui ont surgi à l'occasion de l'application de la loi du 16 juin 1993 relative à la répression des violations graves du droit international humanitaire, le législateur a pu raisonnablement estimer que des limitations à la compétence pénale extra-territoriale relative aux violations graves du droit international humanitaire s'imposaient, et instaurer notamment un critère de rattachement personnel de l'auteur ou de la victime avec le pays.
In zijn arrest nr. 62/2005, waarbij het Hof uitspraak heeft gedaan over een beroep tot vernietiging van de artikelen 16, 2°, en 18, 4°, van de wet van 5 augustus 2003 betreffende ernstige schendingen van het internationaal humanitair recht - beroep dat onder meer was ingesteld door de verzoekende partij in onderhavige zaak - heeft het Hof geoordeeld dat, wegens de problemen die zijn gerezen bij de toepassing van de wet van 16 juni 1993 betreffende de bestraffing van ernstige schendingen van het internationaal humanitair recht, de wetgever redelijkerwijze heeft kunnen oordelen dat de extraterritoriale strafrechtelijke bevoegdheid voor ernstige schendingen van het internationaal humanitair recht diende te worden beperkt, door met name te voorzien in een persoonlijk aanknopingspunt van de dader of van het slachtoffer met het land.

Pour la loi de 1967 relative au secteur public, la Cour de cassation avait en effet estimé que les rentes ne devenaient exigibles, donc génératrices d'intérêt, que lorsque le juge avait statué par une décision exécutoire.
Voor de wet van 1967 betreffende de openbare sector, had het Hof van Cassatie inderdaad bepaald dat de renten pas eisbaar zouden worden, en dus interest zouden opbrengen, vanaf het ogenblik dat de rechter hierover had beslist met een uitvoerbare beslissing.

Que, tant que le juge n'avait pas statué par une décision devenue exécutoire sur la contestation relative à l'existence du droit et au montant des rentes dues suite à l'accident du travail, les rentes n'étaient pas exigibles » (Cass.
Dat, zolang de rechter niet bij een uitvoerbaar geworden beslissing, uitspraak had gedaan over het geschil betreffende het bestaan van het recht en het bedrag van de ten gevolge van het arbeidsongeval verschuldigde renten, de renten niet invorderbaar waren » (Cass.

A cette date, le Conseil d'Etat n'avait encore statué en tant que juge en dernière instance dans aucune des procédures de recours concernant les élections communales (article 12 de la loi organique des CPAS), et dans une dizaine de communes la décision concernant les élections communales a été prise après le 1er avril 1995 (date à laquelle le conseil de l'aide sociale devait normalement être installé), sauf en cas de recours (suspensif) contre cette élection devant le Conseil d'Etat.
Op dit tijdstip had dit hoge rechtscollege nog geen enkele uitspraak gedaan als rechter in hoogste aanleg inzake de gemeenteraadsverkiezingen (artikel 12 van de organieke OCMW-wet) en is er zelfs nog in een tiental gemeenten uitspraak gedaan over de gemeenteraadsverkiezingen na 1 april 1995 (ogenblik waarop het OCMW normaal moest worden geïnstalleerd) behalve wanneer tegen deze verkiezing ook beroep (dat wel schorsend is) werd ingesteld bij de Raad van State.