Lors de l'adoption de la loi du 31 mai 1972, les docteurs en droit ancien régime (sans thèse) pouvaient, sur le strict plan des titres légalement requis, bénéficier d'une nomination définitive dans l'enseignement universitaire, à l'inverse des licenciés en droit, qui n'ont jamais bénéficié de cette possibilité.
Bij de aanneming van de wet van 31 mei 1972, konden de doctors in de rechten volgens het vroegere stelsel (zonder proefschrift), op het loutere vlak van de wettelijk vereiste titels, een vaste benoeming in het universitair onderwijs genieten, in tegenstelling tot de licentiaten in de rechten, die nooit die mogelijkheid hebben genoten.