Vertaling van "mai 2008 juge " (Frans → Nederlands) :

Par son arrêt n° 60/2010 du 27 mai 2010, la Cour a jugé irrecevable le recours en annulation introduit contre l'article 50 de la loi du 19 décembre 2008, étant donné que les parties requérantes, qui étaient, d'une part, trois associations de défense des intérêts des médecins et, d'autre part, des médecins hospitaliers, ne justifiaient pas de l'intérêt requis.
Bij zijn arrest nr. 60/2010 van 27 mei 2010 heeft het Hof het beroep tot vernietiging onontvankelijk verklaard dat is ingesteld tegen artikel 50 van de wet van 19 december 2008, daar de verzoekende partijen, die, enerzijds, drie verenigingen waren die de belangen van de artsen verdedigden en, anderzijds, ziekenhuisartsen waren, niet deden blijken van het vereiste belang.

Comme elle l'a rappelé dans son arrêt n° 85/2014 du 22 mai 2014, la Cour a jugé, par ses arrêts n 105/2009, 117/2009 et 159/2009 : « [La Cour de cassation] qualifie l'obligation solidaire en matière fiscale de sanction civile qui s'applique ' de plein droit ' (Cass., 20 juin 1995, Pas., 1995, I, n° 312) ou ' de mesure réparatrice qui s'applique de plein droit ' (Cass., 21 octobre 2008, P.08.0535.N) et qui est similaire ' à l'obligation solidaire de restitution à l'égard de tous les individus condamnés pour une même infraction visés à l'article 50 du Code pénal ' (Cass., 15 octobre 2002, Pas., 2002, n° 540; 21 octobre 2008, P.08.0535.N), article qui dispose : ' Tous les individus condamnés pour une même infraction sont tenus solidairement des restitutions et des dommages-intérêts.
Zoals het Hof eraan heeft herinnerd in zijn arrest nr. 85/2014 van 22 mei 2014 heeft het bij zijn arresten nrs. 105/2009, 117/2009 en 159/2009 geoordeeld : « [Het Hof van Cassatie merkt] de hoofdelijke gehoudenheid inzake belastingen [aan] als een ' civielrechtelijke sanctie [die] van rechtswege geldt ' (Cass., 20 juni 1995, Arr. Cass., 1995, nr. 312) of als ' een herstelmaatregel die [...] van rechtswege werkt ' (Cass., 21 oktober 2008, P.08.0535.N) en die ' gelijkaardig is aan de hoofdelijke gehoudenheid tot teruggave ten aanzien van alle wegens een zelfde misdrijf veroordeelde personen bepaald in artikel 50 van het Strafwetboek ' (Cass. 15 oktober 2002, Arr. Cass., 2002, nr. 540; 21 oktober 2008, P.08.0535.N), dat bepaalt : ' Alle wegens een zelfde misdrijf veroordeelde personen zijn hoofdelijk gehouden tot teruggave en schadevergoeding.

Le juge a quo compare la catégorie des ex-conjoints à la catégorie des assurés eux-mêmes qui se sont affiliés avant le 1 janvier 2007 et ont déjà participé 20 ans à l'assurance, pour lesquels l'âge de la pension a également été relevé de 55 à 65 ans, mais qui, conformément à l'article 20, § 2, de la loi du 17 juillet 1963, modifié par l'article 62 de la loi du 22 décembre 2008 portant des dispositions diverses (I), peuvent bénéficier d'un régime transitoire.
De verwijzende rechter vergelijkt de categorie van ex-echtgenoten met de categorie van de verzekerden zelf die zich vóór 1 januari 2007 hebben aangesloten en reeds 20 jaar aan de verzekering hebben deelgenomen, voor wie de pensioengerechtigde leeftijd eveneens werd verhoogd van 55 tot 65 jaar, maar die overeenkomstig artikel 20, § 2, van de wet van 17 juli 1963, zoals gewijzigd bij artikel 62 van de wet van 22 december 2008 houdende diverse bepalingen (I), wel een overgangsregeling kunnen genieten.

Ainsi que la Cour l'a jugé par son arrêt n° 182/2008 du 18 décembre 2008, et comme elle l'a rappelé dans ses arrêts n 68/2015, 69/2015 et 70/2015 du 21 mai 2015, l'application des dispositions relatives à l'indemnité de procédure à toutes les parties à un litige porté devant une juridiction civile n'entraîne pas d'effets disproportionnés, étant donné que le législateur a veillé à ne pas entraver l'accès à la justice, en établissant un système forfaitaire et en confiant, à l'intérieur de ce système, un certain pouvoir d'appréciation au juge quant au montant final de l'indemnité de procédure à laquelle la partie succombante peut être condamnée.
Zoals het Hof heeft geoordeeld bij zijn arrest nr. 182/2008 van 18 december 2008 en in herinnering heeft gebracht bij zijn arresten nrs. 68/2015, 69/2015 en 70/2015 van 21 mei 2015, brengt de toepassing van de bepalingen betreffende de rechtsplegingsvergoeding op alle partijen bij een geschil voor een burgerlijk rechtscollege geen onevenredige gevolgen met zich mee, aangezien de wetgever erover heeft gewaakt de toegang tot het gerecht niet te belemmeren door te voorzien in een forfaitair systeem en door, binnen dat systeem, een zekere beoordelingsbevoegdheid toe te kennen aan de rechter ten aanzien van het uiteindelijke bedrag van de rechtsplegingsvergoeding waartoe de in het ongelijk gestelde partij kan worden veroordeeld.

Le juge d'instruction a été saisi du volet fiscal par voie de réquisitions complémentaires du 25 mai 2005 et a communiqué son dossier en mai 2008.
Het fiscale gedeelte werd bij wege van bijkomende vorderingen van 25 mei 2005 aanhangig gemaakt bij de onderzoeksrechter, die in mei 2008 zijn dossier heeft bezorgd.

La Cour a jugé que l'article 39, ainsi interprété, avait des effets disproportionnés lorsque le travailleur en incapacité de travail se trouve dans une situation de reprise à temps partiel et, dès lors, d'emploi à temps partiel qu'il ne choisit pas lui-même mais auquel il est contraint par son état de santé, à la différence des travailleurs bénéficiant d'un régime de prestations de travail à temps partiel en application des articles 101 et 103 de la loi de redressement du 22 janvier 1985, sur lesquels la Cour a statué par ses arrêts n 51/2008 du 13 mars 2008 et 77/2008 du 8 mai 2008.
Het Hof oordeelde dat het aldus geïnterpreteerde artikel 39 onevenredige gevolgen had wanneer de arbeidsongeschikte werknemer zich bevindt in een situatie van deeltijdse hervatting en derhalve van deeltijdse tewerkstelling waarvoor hij niet zelf kiest, maar waartoe hij ingevolge zijn gezondheidstoestand wordt gebracht, in tegenstelling tot de werknemer in een stelsel van deeltijdse arbeidsprestaties met toepassing van de artikelen 101 en 103 van de herstelwet van 22 januari 1985, waarover het Hof zich heeft uitgesproken bij zijn arresten nrs. 51/2008 van 13 maart 2008 en 77/2008 van 8 mei 2008.

Comme la Cour l'a jugé par son arrêt n° 89/2009 du 28 mai 2009 (B.8), « le travailleur en incapacité de travail se trouve dans une situation de reprise à temps partiel et, dès lors, d'emploi à temps partiel qu'il ne choisit pas lui-même mais auquel il est contraint par son état de santé, à la différence des travailleurs bénéficiant d'un régime de prestations de travail à temps partiel en application des articles 101 et 103 de la loi de redressement du 22 janvier 1985, sur lesquels la Cour a statué dans ses arrêts n° 51/2008 du 13 mars 2008 et n° 77/2008 du 8 mai 2008 ».
Zoals het Hof in zijn arrest nr. 89/2009 van 28 mei 2009 (B.8) heeft geoordeeld, « [verkeert] de arbeidsongeschikte werknemer [.] in een situatie van deeltijdse hervatting en derhalve van deeltijdse tewerkstelling waarvoor hij, anders dan de werknemers in een stelsel van deeltijdse arbeidsprestaties met toepassing van de artikelen 101 en 103 van de herstelwet van 22 januari 1985, waarover het Hof in zijn arresten nr. 51/2008 van 13 maart 2008 en nr. 77/2008 van 8 mei 2008 uitspraak heeft gedaan, niet zelf kiest maar waartoe hij ingevolge zijn gezondheidstoestand wordt gebracht ».

À la lumière de l'arrêt de la Cour de justice du 6 mai 2008 dans l'affaire C-133/06, Parlement européen contre Conseil de l'Union européenne , il est jugé nécessaire de reformuler le libellé de l'article 6, paragraphe 3, de la directive 77/91/CEE afin de supprimer une base juridique dérivée existante et de prévoir que le Parlement européen et le Conseil procèdent à l'examen et, le cas échéant, à la révision du montant visé au paragraphe 1 dudit article.
Gelet op het arrest van het Hof van Justitie van 6 mei 2008 in zaak C-133/06 Parlement/Raad , wordt een herformulering van artikel 6, lid 3, van Richtlijn 77/91/EEG noodzakelijk geacht om een bestaande secundaire rechtsgrondslag te verwijderen en om te voorzien in het onderzoek en in voorkomend geval de herziening van het in lid 1 van dat artikel bedoelde bedrag door zowel het Europees Parlement als de Raad.

À la lumière de l’arrêt de la Cour de justice du 6 mai 2008 dans l’affaire C-133/06 , il est jugé nécessaire de reformuler le libellé de l’article 4, paragraphe 3, deuxième alinéa, de la directive 90/435/CEE, afin de clarifier que les dispositions qui y sont visées sont adoptées par le Conseil conformément à la procédure prévue par le traité.
Gelet op het arrest van het Hof van Justitie van 6 mei 2008 in zaak C-133/06 , wordt een herformulering van artikel 4, lid 3, tweede alinea, van Richtlijn 90/435/EEG noodzakelijk geacht om duidelijk te maken dat de aldaar bedoelde bepalingen door de Raad worden vastgesteld overeenkomstig de in het Verdrag neergelegde procedure.