Le 14 juillet 1997, la Cour d'arbitrage a dit, dans son arrêt 48/97, paru au Moniteur belge du 27 septembre 1997, en réponse à une question préjudicielle posée par le tribunal de première instance de Bruges, que l'article 62 de la loi relative à la police de la circulation routière viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'une force probante particulière s'attache, jusqu'à preuve du contraire, aux procès-verbaux visés dans cette disposition législative sans distinguer suivant que le verbalisant est ou non personnellement concerné par les faits qu'il a constatés.
Het Arbitragehof heeft op 14 juli 1997 in zijn arrest, 48/97, verschenen in het Belgisch Staatsblad van 27 september 1997 in antwoord op een prejudiciële vraag gesteld door de rechtbank van eerste aanleg te Brugge, gesteld dat artikel 62 van de wegverkeerswet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schendt, in zoverre aan de in die wetsbepaling bedoelde processen-verbaal een bijzondere bewijswaarde wordt toegekend tot bewijs van het tegendeel, zonder een onderscheid te maken naargelang de verbalisant al dan niet persoonlijk betrokken is bij de feiten die hij heeft vastgesteld.
