Autrement dit, après avoir décidé que le juge pouvait accepter une preuve dont la nullité n'était ni textuelle ni attentatoire au procès équitable et dont la fiabilité restait intacte, on a décidé que le juge ne pouvait pas refuser une preuve irrégulière sans l'avoir, au préalable, dûment cataloguée dans un des trois cas justifiant son écartement.
Anders gezegd : men besliste dat de rechter een bewijs kon aannemen waarvan de nietigheid niet in een tekst was vastgelegd en het recht op een eerlijke behandeling van de zaak niet miskende en betrouwbaar bleef, om vervolgens te beslissen dat de rechter een onrechtmatig bewijs niet mocht uitsluiten als hij niet vooraf had vastgesteld dat het tot één van de drie categorieën behoorde die mochten worden uitgesloten.