En effet, dans l'arrêt Bianchi, le Conseil d'État a affirmé que, « lorsqu'un acte médical nécessaire au diagnostic ou au traitement du malade présente un risque dont l'existence est connue mais dont la réalisation est exceptionnelle et dont aucune raison ne permet de penser que le patient y soit particulièrement exposé, la responsabilité du service public hospitalier est engagée si l'exécution de cet acte est la cause directe de dommages sans rapport avec l'état initial du patient comme avec l'évolution prévisible de cet état, et présentant un caractère d'extrême gravité » (34).
In het arrest-Bianchi gaat de Raad van State er immers van uit dat wanneer een medische handeling die nodig is voor de diagnose of de behandeling van de zieke een risico inhoudt, waarvan het bestaan bekend
is doch dat slechts uitzonderlijk optreedt en wanneer er geen enkele reden bestaat om ervan uit te gaan dat de patiënt daaraan uitzonderlijk is blootgesteld, het openbaar ziekenhuis aansprakelijk is indien de uitvoering van die handeling de rechtstreekse oorzaak is van de schade zonder dat er een verband bestaat met de oorspronkelijke toestand van de patiënt noch met de voorzienbare evolutie van diens toestand en die van ernstige aard
...[+++]is (34).