Elle entend aussi laisser une large place aux dialectes (qui ont disputé au francien le role de langue vernaculaire dans les régions de France jusqu'au début de ce siècle) et montrer comment le franglais, l'argot ou encore le langage de la publicité, loin d'appauvrir la langue nationale, sont autant de facons de la décliner pour lui permettre de mieux répondre aux besoins de communication de ses usagers.
Op de tentoonstelling wordt ook een grote plaats ingeruimd voor de dialecten (die de rol van het Francien als landstaal in de regio's van Frankrijk tot het begin van deze eeuw hebben bestreden) en wordt getoond hoe het franglais, het argot of de reclametaal geen verarming betekenen van de nationale taal maar even zovele manieren zijn om die taal te verbuigen, zodat deze beter kan beantwoorden aan de communicatiebehoeften van de gebruikers.