Ainsi, que les organismes de télévision soient taxés en Belgique ou en France, selon les règles de rattachement territorial applicables, il reste que le décret attaqué a pour conséquence, ratione materiae, de soumettre le même fait à deux impôts concurrents, avec la circonstance que le premier impôt a été établi par l'Etat fédéral, qu'il faille considérer la taxation de la minute de publicité comme un impôt déguisé sur les revenus produits par cette publicité ou comme une taxe qui frappe le service rendu par l'organisme de télévision à l'annonceur.
Aldus blijft het zo dat, ongeacht het feit of de televisie-omroepen in België of in Frankrijk worden belast, naar gelang van de van toepassing zijnde regels van territoriale aanknoping, het bestreden decreet tot gevolg heeft, ratione materiae, dat hetzelfde feit aan twee concurrerende belastingen wordt onderworpen, met de omstandigheid dat de eerste belasting door de federale Staat is gevestigd, ongeacht of de belasting van de minuut reclame moet worden beschouwd als een vermomde belasting op de inkomsten uit die reclame of als een belasting op de dienst die door de televisie-omroep aan de adverteerder wordt geleverd.
