Après la révolte des lycéens, la grève de la faim de Taoufik ben Brik a permis enfin de mettre au grand jour, sur la place publique, ce que les organisations internationales des droits humains et certains démocrates tunisiens disaient et écrivaient depuis plusieurs années : le régime, répressif et policier, recourt au harcèlement, aux sanctions arbitraires, à la torture, aux emprisonnements, aux atteintes à la dignité, et à l'interdiction de parler, d'écrire, de circuler et de s'associer pour tous ceux qui entendent vivre librement.
Na de opstand van de middelbare scholieren en de hongerstaking van Taoufik Ben Brik is eindelijk het grote publiek op de hoogte gebracht van hetgeen internationale mensenrechtenorganisaties en bepaalde Tunesische democraten al jarenlang aan de kaak stellen. Zij spreken over een onderdrukkings- en politieregime, over pesterijen, arbitraire strafmaatregelen, folterpraktijken en inhechtenisneming. Het regime tast de waardigheid aan van degenen die vrij willen leven en verbiedt hen om te spreken, te schrijven, zich vrij te bewegen en zich te verenigen.