Traduction de «gelijke behandeling heeft bovendien ernstigere gevolgen » (Néerlandais → Allemand) :

Die gelijke behandeling heeft bovendien ernstigere gevolgen voor hen, daar zij, zonder attest voor toelating tot het vervolg van het programma en zonder het attest van slagen voor het vergelijkend examen, niet alleen zullen worden verhinderd om studiepunten van Blok 2 op te nemen, maar eveneens zullen worden verhinderd zich in te schrijven voor het academiejaar 2017-2018 voor het programma van Bachelor in de geneeskunde of tandheelkunde.
Die Gleichbehandlung dieser Studierenden habe für sie übrigens ernsthafte Folgen, da sie ohne die Zugangsbescheinigung für das weitere Programm und ohne die Bescheinigung über das Bestehen der Auswahlprüfung nicht nur daran gehindert würden, Studienpunkte von Block 2 aufzunehmen, sondern auch daran, sich für das akademische Jahr 2017-2018 für das Bachelorprogramms der Medizin oder der Zahnheilkunde einzuschreiben.

Met betrekking tot de uitzondering op de gelijke behandeling bepaald in artikel 7, lid 1, onder a), van de voormelde richtlijn 79/7/EEG heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie herhaaldelijk geoordeeld dat, « gelet op het fundamentele belang van het beginsel van gelijke behandeling, de in die bepaling voorziene afwijking van het verbod van discriminatie op grond van geslacht strikt [moest] worden uitgelegd, in die zin dat zij enkel van toepassing is op de vaststelling van de pensioengerechtigde leeftijd met het oog op de toekenning van ouderdoms- en rustpensioenen en de mogelijke gevolgen daarvan voor andere uitkeringen » (zie met name HvJ, 18 november 2010, C-356/09, Pensionsversicherunganstalt, punt 39; 21 juli 2005, C-207/04, Vergani, punt 33; 26 februari 1986, C-152/84, Marshall, punt 36).
In Bezug auf die Ausnahme von der Gleichbehandlung im Sinne von Artikel 7 Absatz 1 Buchstabe a der vorerwähnten Richtlinie 79/7/EWG hat der Gerichtshof der Europäischen Union wiederholt geurteilt, dass « die in dieser Bestimmung enthaltene Ausnahme vom Verbot der Diskriminierung aufgrund des Geschlechts angesichts der grundlegenden Bedeutung des Grundsatzes der Gleichbehandlung in dem Sinne eng auszulegen ist, dass sie nur für die Festsetzung des Rentenalters für die Gewährung der Alters- oder Ruhestandsrente und etwaige Auswirkungen daraus auf andere Leistungen der sozialen Sicherheit gelten kann » (siehe insbesondere EuGH, 18. November 2010, C-356/09, Pensionsversicherungsanstalt, Randnr. 39; 21. Juli 2005, C-207/04, Vergani, Randnr. 33; 26. Februar 1986, C-152/84, Marshall, Randnr. 36).

Dit heeft ook gevolgen voor de gelijke behandeling van mannen en vrouwen, aangezien een onevenredig aantal vrouwen, met name migrantenvrouwen, in de dienstensector werkt[14].
Dies hat auch Auswirkungen auf die Geschlechtergleichbehandlung, da Frauen, insbesondere Migrantinnen, unverhältnismäßig oft im Dienstleistungsbereich arbeiten[14].

Het Gerecht heeft bovendien geen rekening gehouden met het feit dat de Commissie bij de vaststelling van de vermenigvuldigingscoëfficiënt het beginsel van gelijke behandeling niet in acht heeft genomen, en heeft bovendien de afwijzing van de door Polimeri dienaangaande aangevoerde grieven ontoereikend gemotiveerd.
Das Gericht habe auch nicht darauf hingewiesen, dass die Kommission bei der Bestimmung des Multiplikators den Grundsatz der Gleichbehandlung nicht beachtet habe, und habe im Übrigen die Zurückweisung der hierzu von Polimeri vorgebrachten Rügen unzureichend begründet.

Om de loopbaanonderbreking voldoende attractief te maken, de werkzekerheid van de betrokken werknemers te waarborgen en om mogelijk onevenredige gevolgen van een ontslag tijdens of vanwege de loopbaanonderbreking te matigen, heeft de wetgever voorzien in een forfaitaire beschermingsvergoeding gelijk aan zes maanden loon in geval van een ontslag zonder dringende of voldoende reden (artikel 101, zesde lid, van de wet van 22 januari 1985) en heeft hij bovendien in artikel 103 van de wet van 22 januari 1985 bepaald dat, voor de berekening van de opzeggingstermijn of het aantal maanden dat in aanmerking moet worden genomen voor het vaststellen van het bedrag van de opzeggingsvergoeding bedoeld in artikel 39, § 1, van de Arbeidsovereenkomstenwet, moet worden uitgegaan van het basisjaarloon alsof de werknemer zijn arbeidsprestaties niet had verminderd.
Um die Laufbahnunterbrechung ausreichend attraktiv zu gestalten, die Beschäftigungssicherheit der betroffenen Arbeitnehmer zu garantieren und mögliche unverhältnismäßige Folgen einer Entlassung während oder aufgrund der Laufbahnunterbrechung abzuschwächen, hat der Gesetzgeber eine pauschale Schutzentschädigung in Höhe von sechs Monaten Entlohnung im Fall einer Entlassung ohne schwerwiegenden oder ausreichenden Grund vorgesehen (Artikel 101 Absatz 6 des Gesetzes vom 22. Januar 1985) und überdies in Artikel 103 des Gesetzes vom 22. Januar 1985 festgelegt, dass für die Berechnung der Kündigungsfrist oder der Anzahl Monate, die zur Festlegung des Betrags der Entlassungsentschädigung im Sinne von Artikel 39 § 1 des Gesetzes über die Arbeitsverträge zu berücksichtigen sind, von der Basisjahresentlohnung auszugehen ist, als ob der Arbeitnehmer seine Arbeitsleistungen nicht verkürzt hätte.

« Schendt artikel 21, tweede lid, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, zelfs voor beroepen tot nietigverklaring van een veroordeling tot administratieve geldboeten van strafrechtelijke aard, voorziet in strikte termijnen voor de verschillende stappen van de rechtspleging en daaraan, als gevolg, een onweerlegbaar vermoeden van verlies van belang bij de rechtspleging en een verwerping van het beroep koppelt, terwijl een veroordeelde rechtszoekende steeds belang erbij heeft dat zijn veroordeling nietig wordt verklaard, zodat die regel in die specifieke materie niet redelijk verantwoord is (gelijke behandeling van verschillende situaties) en de gerechtelijke strafprocedure geen dergelijke termijnen met dergelijke gevolgen kent, vermits met name de rechter daarbij steeds de gegrondheid van de vervolgingen moet nagaan en de niet-verschijnende beklaagde beschikt over een recht van verzet (verschillende behandeling van vergelijkbare situaties) ?
« Verstößt Artikel 21 Absatz 2 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er sogar für Klagen auf Nichtigerklärung von Verurteilungen zu administrativen Geldbußen strafrechtlicher Art zwingende Fristen für die verschiedenen Verfahrensschritte festlegt, und damit als Folge eine unwiderlegbare Vermutung des Verlusts des Interesses an dem Verfahren und eine Abweisung der Klage verknüpft, während ein verurteilter Rechtsuchender immer ein Interesse daran hat, dass seine Verurteilung für nichtig erklärt wird, wobei diese Regel in dieser spezifischen Angelegenheit nicht vernünftig gerechtfertigt ist (Gleichbehandlung unterschiedlicher Situationen) und im gerichtlichen Strafverfahren keine solchen Fristen mit derartigen Folgen vorgesehen sind, zumal der Richter dabei immer die Begründetheit der Verfolgungen überprüfen muss und der säumige Angeklagte über ein Einspruchsrecht verfügt (unterschiedliche Behandlung vergleichbarer Situationen)?

Ik ben heel tevreden dat Taiwan de nodige maatregelen heeft genomen om de betrouwbaarheid van identiteitsbewijzen en paspoorten te verzekeren (door biometrische paspoorten te introduceren). Taiwan heeft bovendien aangekondigd dat het maatregelen zal nemen om de lidstaten van de EU allemaal een gelijke behandeling te geven.
Ich begrüße die Annahme der für ein hohes Sicherheitsniveau bei Reisepässen und Identitätskarten erforderlichen Maßnahmen durch Taiwan mit der Einführung biometrischer Pässe sowie die angekündigten Maßnahmen zur Vermeidung einer unterschiedlichen Behandlung der verschiedenen Mitgliedstaaten der EU.

Bij het arrest nr. 118/2009 van 16 juli 2009 heeft het Hof geoordeeld dat artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, aldus geïnterpreteerd, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet schendt, aangezien, door de gecombineerde toepassing, voor de justitiële rechter, van de artikelen 1382 van het Burgerlijk Wetboek en 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, het verschil in behandeling tussen de verzoekende partij die in het gelijk wordt gesteld voor de Raad van State, en de partij die in het gelijk wordt gesteld voor een justitieel gerecht, gevolgen heeft die niet als onevenredig kunnen worden beschouwd.
In seinem Entscheid Nr. 118/2009 vom 16. Juli 2009 hat der Gerichtshof erkannt, dass Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches in dieser Auslegung nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, da durch die kombinierte Anwendung vor dem ordentlichen Richter von Artikel 1382 des Zivilgesetzbuches und Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches der Behandlungsunterschied zwischen einer klagenden Partei, die vor dem Staatsrat obsiegt, und einer Partei, die vor einem ordentlichen Gericht obsiegt, Folgen hat, die nicht als unverhältnismässig angesehen werden können.

« Schendt artikel 21, tweede lid, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, zelfs voor beroepen tot nietigverklaring van een veroordeling tot administratieve geldboeten van strafrechtelijke aard, voorziet in strikte termijnen voor de verschillende stappen van de rechtspleging en daaraan, als gevolg, een onweerlegbaar vermoeden van verlies van belang bij de rechtspleging en een verwerping van het beroep koppelt, terwijl een veroordeelde rechtszoekende steeds belang erbij heeft dat zijn veroordeling nietig wordt verklaard, zodat die regel in die specifieke materie niet redelijk verantwoord is (gelijke behandeling van verschillende situaties) en de gerechtelijke strafprocedure geen dergelijke termijnen met dergelijke gevolgen kent, vermits met name de rechter daarbij steeds de gegrondheid van de vervolgingen moet nagaan en de niet-verschijnende beklaagde beschikt over een recht van verzet (verschillende behandeling van vergelijkbare situaties) ?
« Verstösst Artikel 21 Absatz 2 der am 12. Januar 1973 koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er sogar für Klagen auf Nichtigerklärung von Verurteilungen zu administrativen Geldbussen strafrechtlicher Art zwingende Fristen für die verschiedenen Verfahrensschritte festlegt, und damit als Folge eine unwiderlegbare Vermutung des Verlusts des Interesses an dem Verfahren und eine Abweisung der Klage verknüpft, während ein verurteilter Rechtsuchender immer ein Interesse daran hat, dass seine Verurteilung für nichtig erklärt wird, wobei diese Regel in dieser spezifischen Angelegenheit nicht vernünftig gerechtfertigt ist (Gleichbehandlung unterschiedlicher Situationen) und im gerichtlichen Strafverfahren keine solchen Fristen mit derartigen Folgen vorgesehen sind, zumal der Richter dabei immer die Begründetheit der Verfolgungen überprüfen muss und der säumige Angeklagte über ein Einspruchsrecht verfügt (unterschiedliche Behandlung vergleichbarer Situationen)?

Bovendien moeten de middelen passend en noodzakelijk zijn voor het bereiken van dat doel. Aangezien deze afwijkende bepaling de lidstaten aanzienlijke flexibiliteit toestaat, heeft hij een groot aantal belangrijke beschikkingen van het HvJ-EU en de nationale rechters tot gevolg gehad, waaruit duidelijker is geworden onder welke voorwaarden niet-gelijke behandeling toelaatbaar is.
Da diese Ausnahmeregelung den Mitgliedstaaten beträchtlichen Spielraum lässt, war sie Anlass für etliche Grundsatzentscheidungen durch den EuGH und einzelstaatliche Gerichte, durch die die Anforderungen für eine Zulässigkeit der Ungleichbehandlung näher erläutert werden.