Traduction de «jaar 1999 aangezien geen cijfer » (Néerlandais → Allemand) :

Derde middel: schending van artikel 108, lid 3, VWEU, van artikel 1, onder c), van verordening (EG) nr. 659/1999 van de Raad van 22 maart 1999 tot vaststelling van nadere bepalingen voor de toepassing van artikel 93 van het EG-Verdrag, en van artikel 4, lid 1, van verordening (EG) nr. 794/2004 tot uitvoering van verordening (EG) nr. 659/1999 aangezien geen sprake is van nieuwe, onrechtmatige en onverenigbare steun.
Dritter Klagegrund: Verletzung von Art. 108 Abs. 3 AEUV, Art. 1 Buchst. c der Verordnung (EG) Nr. 659/1999 des Rates vom 22. März 1999 über besondere Vorschriften für die Anwendung von Artikel 93 des EG-Vertrags und von Art. 4 Abs. 1 der Verordnung (EG) Nr. 794/2004 zur Durchführung der Verordnung Nr. 659/1999, da die geprüfte Maßnahme keine neue rechtswidrige und unvereinbare Beihilfe darstelle.

De Ministerraad voert aan dat de prejudiciële vraag niet ontvankelijk is in zoverre zij betrekking heeft op het koninklijk besluit nr. 35 van 28 december 1999, aangezien dat een gewoon uitvoeringsbesluit is en geen wet.
Der Ministerrat führt an, dass die Vorabentscheidungsfrage nicht zulässig sei, insofern sie sich auf den königlichen Erlass Nr. 35 vom 28. Dezember 1999 beziehe, da dieser ein einfacher Ausführungserlass und kein Gesetz sei.

De in het geding zijnde bepaling leidt er evenwel toe dat de verzekeringsprestatie door de verzekeraar aan geen enkele begunstigde kan worden uitgekeerd in het geval waarin de verzekeringnemer die een algemene legataris heeft aangesteld maar wiens wettelijke erfgenamen niet bekend zijn, zoals te dezen, tijdens de in die bepaling bedoelde periode van twee jaar overlijdt : enerzijds, zou de algemene legataris immers geen aanspraak kunnen maken op de toepassing van artikel 110/1 van de wet van 25 juni 1992, aangezien het voordeel van die bepaling afhankelijk wordt gesteld van het verstrijken van de in de in het geding zijnde bepaling bedoelde periode van twee jaar en aangezien het overlijden van de verzekeringnemer heeft verhinderd dat die voorwaarde werd vervuld; anderzijds, hebben de wettelijke erfgenamen naar wie, zoals te dezen, in de verzekeringspolis wordt verwezen zonder dat zij bij name worden aangewezen, zich niet bekendgemaakt.
Die fragliche Bestimmung führt jedoch dazu, dass die Versicherungsleistung durch den Versicherer keinem Begünstigten gewährt werden kann, falls der Versicherungsnehmer, der einen Universalvermächtnisnehmer bestimmt hat, dessen gesetzliche Erben jedoch nicht bekannt sind, wie im vorliegenden Fall, während des in dieser Bestimmung vorgesehenen Zeitraums von zwei Jahren verstirbt; einerseits könnte der Universalvermächtnisnehmer sich nämlich nicht auf die Anwendung von Artikel 110/1 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 berufen, da der Vorteil dieser Bestimmung vom Ablauf des in der fraglichen Bestimmung vorgesehenen Zeitraums von zwei Jahren abhängig gemacht wird und da das Ableben des Versicherungsnehmers es verhindert hat, dass diese Bedingung erfüllt wurde; andererseits haben die gesetzlichen Erben, auf die, wie im vorliegenden Fall, in der Versicherungspolice verwiesen wurde, ohne dass sie namentlich bestimmt werden, sich nicht zu erkennen gegeben.

Ten slotte heeft het feit dat de ambtenaren die wegens lichamelijke ongeschiktheid vóór de leeftijd van 65 jaar ambtshalve op rust worden gesteld, van de gunstige cumulatieregeling worden uitgesloten, bovendien onevenredige gevolgen aangezien die personen per definitie geen volledig pensioen genieten en dus het risico lopen zich in een kwetsbare situatie te bevinden.
Schließlich hat die Tatsache, dass Bedienstete, die wegen körperlicher Untauglichkeit vor dem Alter von 65 Jahren von Amts wegen in den Ruhestand versetzt werden, von der günstigen Regelung des gleichzeitigen Bezugs ausgeschlossen werden, außerdem unverhältnismäßige Folgen, da diese Personen per definitionem keine vollständige Pension genießen und somit Gefahr laufen, sich in einer prekären Situation zu befinden.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 6 mei 2015 in zake K.F. tegen P.P. en D.H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 18 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 318 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het bepaalt dat de vordering van de man die het vaderschap van het kind opeist, moet worden ingesteld binnen het jaar na de ontdekking van het feit dat hij de vader van het kind is, de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, en zelfs andere supranationale wettelijke bepalingen zoals met name het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (artikel 8 ervan), doordat het de niet binnen de wettelijke termijn ingestelde vordering tot betwisting van het vaderschap als absolute grond van niet-ontvankelijkheid instelt, zonder dat de rechter bij wie een dergelijke vordering aanhangig is gemaakt, de mogelijkheid heeft om te beoordelen of de biologische waarheid, rekening houdend met de aanwezige belangen (en in het bijzonder het hogere en primordiale belang van het kind) en met het gedrag van de partijen, niet moet samenvallen met de door het betrokken kind beleefde socioaffectieve werkelijkheid, in een casus waarin nooit enige band, welke dan ook, tussen het kind en zijn wettelijke vader heeft bestaan, noch thans bestaat (het kind is geboren en werd opgevoed binnen een gezinskern die meer bepaald uit zijn moeder en zijn biologische vader bestond voordat die uit elkaar gingen), waardoor in feite een verkeerde en volkomen onnatuurlijke afstamming wordt bekrachtigd en beperkte rechten worden toegekend aan de biologische vader, die alleen een recht op persoonlijk contact kan eisen terwijl hij in werkelijkheid vrijwe ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 6. Mai 2015 in Sachen K.F. gegen P.P. und D.H., dessen Ausfertigung am 18. Mai 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 318 des Zivilgesetzbuches dadurch, dass er bestimmt, dass die Klage desjenigen, der die Vaterschaft für sich in Anspruch nimmt, binnen einem Jahr nach der Entdeckung der Tatsache, dass er der Vater des Kindes ist, eingereicht werden muss, gegen die Artikel 10, 11 und 22bis der Verfassung, oder gar gegen andere, überstaatliche Gesetzesbestimmungen wie die Europäische Menschenrechtskonvention (Artikel 8), indem er die nicht innerhalb der gesetzlich festgelegten Frist eingereichte Vaterschaftsanfechtungsklage zum absoluten Unzulässigkeitsgrund erhebt, ohne dass es dem mit einer solchen Klage befassten Richter möglich ist, zu beurteilen, ob unter Berücksichtigung der vorliegenden Interessen - und insbesondere des höheren und vorrangigen Interesses des Kindes - sowie des Verhaltens der Parteien die biologische Wahrheit nicht mit der vom betreffenden Kind erlebten sozialaffektiven Wirklichkeit zusammentreffen muss, wenn es nie irgendeine Bindung zwischen dem Kind und seinem gesetzlichen Vater gegeben hat und auch jetzt keine solche Bindung gibt - das Kind wurde geboren und großgezogen in einem Familienkern, der sich insbesondere aus seiner Mutter und seinem biologischen Vater zusammensetzte, bevor sie sich getrennt haben -, was dazu führt, dass eigentlich eine falsche und rein artifizielle Abstammung bestätigt und dem biologischen Vater beschränkte Rechte zuerkannt werden, wobei dieser lediglich ein Recht auf persönlichen Umgang b ...

Als uitsluitend de gegevens worden verwerkt die door de lidstaten zijn verstrekt (geen andere bronnen), dan blijkt daaruit dat de inzamelingspercentages voor het jaar 2000 de volgende zijn: Oostenrijk 76%, België 59% (voor het jaar 1999, aangezien geen cijfer voor 2000 werd verstrekt), Denemarken 89%, Finland 94%, Frankrijk 82%, Duitsland 84%, Griekenland 67%, Ierland 90%, Italië 58%, Luxemburg 99%, Nederland 92%, Portugal 91% Spanje 87%, Zweden 89% en het Verenigd Koninkrijk 81%.
Ausschließlich auf der Basis der von den Mitgliedstaaten übermittelten Daten (keine anderen Quellen) ergeben sich daraus für das Jahr 2000 folgende Sammelquoten: Belgien 59 % (für 1999, da für 2000 keine Zahlen vorgelegt wurden), Dänemark 89 %, Finnland 94 %, Frankreich 82 %, Deutschland 84 %, Griechenland 67 %, Irland 90 %, Italien 58 %, Luxemburg 99 %, Niederlande 92 %, Österreich 76 %, Portugal 91 %, Schweden 89 %, Spanien 87 % und Vereinigtes Königreich 81 %.

Aangezien het gemiddelde jaarlijkse groeipercentage van het zichtbare verbruik bij fotovoltaïsche producten in de EER in de jaren 2001 tot 2006 (35 %) duidelijk hoger lag dan het gemiddelde jaarlijkse groeipercentage van het bruto binnenlands product in de EER voor hetzelfde jaar (1,97 %), trok de Commissie in haar inleidingsbesluit ook de conclusie dat er geen twijfel over bestaat dat het gemiddelde jaarlijkse groeipercentage van het zichtbare verbruik eveneens duidelijk boven de 1,97 % zou liggen, ook al waren er voor deze halffabricaten geen cijfers voor de EER voorhanden.
Da die mittlere Jahreszuwachsrate des sichtbaren Verbrauchs bei Fotovoltaik-Produkten im EWR in den Jahren 2001 bis 2006 (35 %) deutlich höher lag als die mittlere Jahreszuwachsrate des Bruttoinlandsprodukts im EWR für dasselbe Jahr (1,97 %), zog die Kommission in ihrer Entscheidung zur Einleitung des förmlichen Prüfverfahrens auch den Schluss, dass kein Zweifel besteht, dass die mittlere Jahreszuwachsrate des sichtbaren Verbrauchs ebenfalls deutlich über 1,97 % liegen würde, auch wenn für diese Zwischenprodukte keine Zahlen für den EWR vorliegen.

Het voorstel voor dit jaar bevat nog geen definitieve cijfers voor de bestanden die gezamenlijk met Noorwegen of met de Faeröer worden beheerd, aangezien de partijen daarover nog niet tot een akkoord zijn gekomen.
Der diesjährige Vorschlag enthält noch keine endgültigen Zahlenangaben für die mit Norwegen und den Färöern gemeinsam bewirtschafteten Beständen, weil die Parteien noch keine Einigung hierüber erzielt haben.

De Commissie heeft in haar tweede verslag de orderportefeuilles en voltooide schepen voor de periode 1997 tot 1999 geanalyseerd; aangezien de cijfers voor het volledige jaar 2000 nog niet beschikbaar zijn, werd deze analyse in dit verslag nog niet bijgewerkt.
Die 1997 bis 1999 erteilten Aufträge und die Fertigstellungen in diesem Zeitraum wurden im zweiten Bericht der Kommission analysiert. Da die Zahlen für das gesamte Jahr 2000 noch nicht verfügbar sind, wurde diese spezielle Analyse nicht aktualisiert.

Zoals blijkt uit de tabel besteden sommige landen grote bedragen aan de integratie van immigranten, doch aangezien geen informatie werd verstrekt over de exacte besteding van deze bedragen en deze variëren naar gelang van het aantal nieuwkomers en de omvang van het betrokken land, is het moeilijk om de cijfers te vergelijken en kunnen er bijgevolg geen uniforme conclusies worden getrokken.
Wie die Tabelle zeigt, stellen einige Länder hohe Beträge für die Integration von Ausländern bereit; da aber nicht angegeben wird; was genau unter den jeweiligen Betrag fällt und dieser je nach Zahl der Neuzuwanderer und Größe des Landes variiert, lassen sich die Zahlen nur schwer vergleichen. Es ist daher nicht möglich, allgemein gültige Aussagen zu machen.