Traduction de «middel onontvankelijk wegens laattijdigheid omdat » (Néerlandais → Allemand) :

Volgens de Vlaamse Regering is het middel onontvankelijk wegens laattijdigheid omdat de verzoekende partij in werkelijkheid de vernietiging van artikel 15 van het Grinddecreet beoogt.
Nach Darlegung der Flämischen Regierung sei der Klagegrund unzulässig wegen verspäteten Einreichens, weil die klagende Partei in Wirklichkeit die Nichtigerklärung von Artikel 15 des Kiesdekrets anstrebe.

De Ministerraad voert aan dat de middelen aangevoerd tegen artikel 49, 6°, van de wet van 8 mei 2014 niet ontvankelijk zijn wegens laattijdigheid, omdat de principiële verplichting voor de strafuitvoeringskamers om te zetelen in de gevangenis voortvloeit uit eerdere wetgeving.
Der Ministerrat führt an, dass die gegen Artikel 49 Nr. 6 des Gesetzes vom 8. Mai 2014 angeführten Klagegründe wegen verspäteten Einreichens unzulässig seien, weil die grundsätzliche Verpflichtung für die Strafvollstreckungskammern, im Gefängnis zu tagen, sich aus einer früheren Gesetzgebung ergebe.

De Vlaamse Regering is van oordeel dat dit onderdeel van het eerste middel in de zaak nr. 6190 onontvankelijk zou zijn omdat het Hof niet bevoegd is om decreetsbepalingen rechtstreeks te toetsen aan artikel 9 van het Verdrag van Aarhus.
Die Flämische Regierung ist der Auffassung, dass dieser Teil des ersten Klagegrunds in der Rechtssache Nr. 6190 unzulässig sei, weil der Gerichtshof nicht befugt sei, Dekretsbestimmungen unmittelbar anhand von Artikel 9 des Aarhus-Übereinkommens zu prüfen.

Volgens de Ministerraad is het middel onontvankelijk ratione temporis omdat de bestreden bepaling de rol van de ambtenaar-geneesheer in de bij artikel 9ter, § 1, vijfde lid, geregelde procedure niet zou hebben gewijzigd ten opzichte van de regeling die in de wet van 15 december 1980 is ingevoegd bij artikel 5 van de wet van 15 september 2006 tot wijziging van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen.
Nach Auffassung des Ministerrates sei der Klagegrund ratione temporis unzulässig, weil die angefochtene Bestimmung nicht die Rolle des beamteten Arztes in dem durch Artikel 9ter § 1 Absatz 5 geregelten Verfahren geändert habe im Vergleich zu der Regelung, die in das Gesetz vom 15. Dezember 1980 eingefügt worden sei durch Artikel 5 des Gesetzes vom 15. September 2006 zur Abänderung des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern.

Uit de uiteenzettingen van het middel blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid met de artikelen 10, 11 en 24, § 4, van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 2 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van artikel 96, § 1, eerste lid, 1°, van het decreet van 7 november 2013, zoals het is vervangen bij artikel 43 van het decreet van 25 juni 2015, in zoverre die bepaling, door elke instelling voor hoger onderwijs ertoe te verplichten de inschrijving te weigeren van een student die, tijdens een van de vijf academiejaren die voorafgaan aan zijn aanvraag tot inschrijving, uit een instelling van dat type werd uitgesloten wegens fraude bij de inschrijving of fraude bij de evaluaties, een verschil in behandeling instelt tussen, enerzijds, die student en, anderzijds, de student die, tijdens een van de vijf academiejaren die voorafgaan aan zijn aanvraag tot inschrijving, uit een instelling van dat type werd uitgesloten wegens zware fout, omdat wanneer bij een instelling voor hoger onderwijs een aanvraag om inschrijving van die student werd ingediend, die instelling niet ertoe gehouden is zijn inschrijving te weigeren.
Aus der Darlegung des Klagegrunds geht hervor, dass der Gerichtshof gebeten wird, über die Vereinbarkeit mit den Artikeln 10, 11 und 24 § 4 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 2 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention, von Artikel 96 § 1 Absatz 1 Nr. 1 des Dekrets vom 7. November 2013, ersetzt durch Artikel 43 des Dekrets vom 25. Juni 2015, zu befinden, insofern durch diese Bestimmung, indem dadurch jede Hochschuleinrichtung verpflichtet werde, die Einschreibung eines Studierenden zu verweigern, der während eines der fünf akademischen Jahre vor seinem Antrag auf Einschreibung von einer Einrichtung dieser Art ausgeschlossen worden sei wegen eines Betrug bei der Einschreibung oder eines Betrug bei den Evaluierungen, ein Behandlungsunterschied eingeführt werde zwischen einerseits diesem Studierenden und andererseits einem Studierenden, der während eines der fünf akademischen Jahre vor seinem Antrag auf Einschreibung aus einer Einrichtung dieser Art ausgeschlossen worden sei wegen eines schweren Fehlers, denn wenn eine Hochschuleinrichtung mit einem Antrag auf Einschreibung dieses Studierenden befasst werde, sei sie nicht verpflichtet, seine Einschreibung zu verweigern.

Volgens de Ministerraad zou het eerste middel gedeeltelijk onontvankelijk moeten worden verklaard omdat de verzoekende partijen niet uiteenzetten op welke wijze de bestreden wet artikel 6 van het herziene Europees Sociaal Handvest, de IAO-Verdragen nrs. 98 en 154 en artikel 11 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens zou schenden.
Nach Darlegung des Ministerrates sei der erste Klagegrund teilweise für unzulässig zu erklären, weil die klagenden Parteien nicht darlegten, auf welche Weise das angefochtene Gesetz gegen Artikel 6 der revidierten Europäischen Sozialcharta, die IAO-Übereinkommen Nrn. 98 und 154 und Artikel 11 der Europäischen Menschenrechtskonvention verstoße.

Dienaangaande moet worden geconstateerd dat, na in punt 47 van het bestreden arrest te hebben geoordeeld dat het litigieuze besluit moest worden nietig verklaard omdat de rechten van verdediging van de PMOI waren geschonden, het Gerecht in punt 48 van dat arrest heeft geoordeeld dat hoewel in die omstandigheden geen uitspraak over de andere middelen van het beroep hoefde te worden gedaan, het wegens het belang van het fundamentele recht op een effectieve rechterlijke bescherming het tweede en het derde aangevoerde middel niettemin zou onderzoeken.
Hierzu ist festzustellen, dass das Gericht, nachdem es in Randnr. 47 des angefochtenen Urteils befunden hat, dass die streitige Entscheidung wegen einer Verletzung der Verteidigungsrechte der PMOI für nichtig zu erklären sei, in Randnr. 48 dieses Urteils eine Entscheidung über die anderen Klagegründe zwar unter diesen Umständen nicht für erforderlich gehalten hat, aber dennoch erklärt hat, den zweiten und den dritten Klagegrund wegen ihrer Bedeutung für das Grundrecht auf effektiven gerichtlichen Rechtsschutz zu prüfen.

Volgens de Vlaamse Regering is het tweede onderdeel van het eerste middel onontvankelijk ratione temporis omdat de invoering van de bachelor-masterstructuur voortvloeit uit de artikelen 11 tot 19 van het structuurdecreet, welke niet werden gewijzigd bij het aanvullingsdecreet.
Nach Darlegung der Flämischen Regierung sei der zweite Teil des erstes Klagegrunds ratione temporis unzulässig, da die Einführung der Bachelor- und Masterstruktur sich aus den Artikeln 11 bis 19 des Strukturdekrets ergebe, die durch das Ergänzungsdekret nicht abgeändert worden seien.

Op 18 april 1996 verklaarde de kamer van inbeschuldigingstelling van het Hof van Beroep te Antwerpen het hoger beroep onontvankelijk wegens laattijdigheid.
Am 18. April 1996 erklärte die Anklagekammer des Appellationshofes Antwerpen die Berufung wegen Verspätung für unzulässig.

De Vlaamse Regering voert aan dat het eerste middel onontvankelijk is in zoverre het is afgeleid uit de schending van artikel 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en van artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij dat Verdrag, omdat het Hof enkel kennis vermag te nemen van beroepen tot vernietiging wegens schending van regels die door of krachtens de Grondwet zijn vastgesteld voor het bepalen van de onderscheiden bevoegdheid van de Staat, de gemeenschappen en de gewesten, of van de artikelen 10, 11 en 24 van de Grondwet.
Die Flämische Regierung führt an, dass der erste Klagegrund unzulässig sei, insofern er aus dem Verstoss gegen Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention und gegen Artikel 1 des ersten Zusatzprotokolls zu dieser Konvention abgeleitet sei, da der Hof nur über Nichtigkeitsklagen wegen Verstosses gegen Regeln, die durch die Verfassung oder aufgrund derselben zur Bestimmung der jeweiligen Zuständigkeiten des Staates, der Gemeinschaften und Regionen festgelegt worden seien, oder gegen die Artikel 10, 11 und 24 der Verfassung befinden könne.